به گفتهی حسنزاده، با بررسی آثار موجود و آثاررسیده به این جشنواره تاکید بر دو نکته ضروری است: نخست شناخت دنیای کودک و نوجوان با تمام ابعاد اجتماعی و روانشناختی آنها. چراکه بسیاری از آثار به بهانهی کودک و دربارهی کودک است، نه برای این گروه سنی. دومین مساله، شناخت قصه و لزوم توجه به قصهپردازی به عنوان پایه و اساس فیلمنامه است. این مشکل همیشگی سینمای ما بوده که قصهها سست و گاه بدون منطق داستانی و یا حتی شخصیتپردازی بودهاند.
این نویسنده و روزنامهنگار که بررسی بخش فیلمنامهی آثار بلند و کوتاه سینمایی را برعهده داشته، برگزاری این دست جشنوارهها را ضروری خواند و گفت: من با دیدن حجم بسیار زیاد طرحهای رسیده به این جشنواره حیرت کردم. تصور نمیکردم این قدر سینمای کودک مشتاق و فیلمنامهنویس داشته باشد. جای امیدواری است که این صنعت دارد نفس میکشد. در مجموع فکر میکنم برگزاری جشنواره، پاسخ دادن به همین امیدواریها و کلیدی است برای انتخاب مسیر هنرمندان ناشناختهای که نیاز به تجربه و اعتماد به نفس دارند. همانطور که بسیاری از افراد موفق ایران و جهان نقطه شروعشان شرکت در جشنوارهها بوده، این جشنواره هم مطمئنا یک فرصت بود برای کسانی که شور و عشق داشتند و دنبال مسیر درست میگشتند.
حسنزاده با اینحال، تاکید کرد که مفاهیم مطرحشده در این آثار باید مورد بررسی قرار بگیرد: با انجام کاری پژوهشی بر روی آثار رسیده میتوان به نتایج کارشناسانه رسید و وضعیت موجود و نیازها را تحلیل کرد.
گفتنی است هیأت انتخاب این جشنواره، ۴۰۲ عنوان فیلمنامهی بلند سینمایی و ۲۸۷ فیلم کوتاهِ پنجمین مسابقهی فیلمنامه و نمایشنامهی کودک و نوجوان را بررسی و ارزیابی کردهاند. فرهاد حسنزاده نویسندهی کتابهای کودک و نوجوان، علی خودسیانی نویسنده، کارگردان و تهیهکننده، بیژن میرباقری کارگردان و نویسنده، رقیه توکلی گردفرامرزی نویسنده و کارگردان و فرزاد اژدری نویسنده و کارگردان، هیأت انتخاب این بخش از این رویداد هنری بودهاند.