سید امیر سیدزاده با اشاره به اینکه پلتفرمها مدتی است شبیه به کمپانیها در تولید آثار نمایشی سرمایهگذاری میکنند، تأکید کرد که تفاوت پلتفرمهای ما با کمپانیهای مطرح خارجی عدم شفافسازی در ارائه آمار است.
سیدزاده تصریح کرد: تولیدات شبکه نمایش خانگی هزینه بسیار بالایی دارد و قطعاً اکثر این آثار برای تولیدکنندگان بازگشت سرمایه نخواهد داشت ولی پلتفرمها از طریق فروش اینترنت، اشتراک و تبلیغاتی که دارند درآمدزایی میکنند و حتی به درآمدی بیشتر از هزینه تولید فیلم میرسند.
او افزود: کیفیت محصولات شبکه نمایش خانگی به دلیل نگاه حاکم که فقط گیشه را در نظر دارد به شدت افت کرده و برای تولیدکنندگان دیگر کیفیت ملاک نیست و فقط به درآمدزایی فکر میشود. این نگاه هنر را به شدت تهدید میکند و باید این تهدید را جدی بگیریم. اگر همین شش ماهه اخیر را نگاه کنید به جز سریال «میخواهم زنده بمانم» که کمی قصه و درام دارد دیگر آثار ضعیف و سطحی هستند که هیچ استانداردی در آنها لحاظ نمیشود. این آثار بنیاد خانواده را هدف قرار دادهاند و فرهنگ ما را به نابودی میکشانند. من از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تعجب میکنم که اجازه ساخت و پخش به این محصولات دادهاند و زنگ خطری که وجود دارد را اصلاً جدی نگرفتهاند.
تهیهکننده مجموعه تلویزیونی «پیامک از دیار باقی» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: مدت کمی است که تولید محصولات شبکه نمایش خانگی به سفارش پلتفرمها صورت میگیرد. پیشتر اینگونه بود که تولیدکنندگان خودشان بودجه ساخت را برآورد میکردند و بعد اثر را میساختند و به پلتفرمها میفروختند و بعضاً این آثار استانداردی نداشتند و با استقبال روبرو نمیشدند. اما مدتی است که سفارشدهندهها خودشان تولید اثر را سفارش میدهند و این ریسک مادی را پایین میآورد ولی از طرفی تولیدکنندگان که دیگر خطر شکست مالی را احساس نمیکنند به محتوا توجهی ندارند و نتیجه همین میشود که امروز میبینیم آثار بیکیفیت بسیاری تولید میشوند. باید برای شبکه نمایش خانگی یک چارچوب و ضوابط مشخص تعریف شود که دیگر شاهد این بی بند و باری نباشیم. وزارت ارشاد، ساترا و پلتفرمها باید به این نکته توجه کنند و تنها دغدغهشان درآمد مالی نباشد.