تیم ملی محل شایستهترینها و بهترینهاست، سعید معروف، موسوی و بچههای دیگر از بهترینهای والیبال ما هستند و زحمات زیادی برای والیبال ایران کشیدند و فکر میکنم تا زمانی که میتوانند به والیبال ایران کمک کنند باید بمانند و این خواسته جامعه والیبال و مردم کشور است.
بعد از سالهای زیادی تیم ملی والیبال بزرگسالان کشورمان با هدایت سرمربی ایرانی کارش را آغاز کرد و این شروع یکشنبه آینده با آغاز رسمی اردوی تیم ملی شکل جدیتری به خودش میگیرد تا راهی که والیبال ایران همیشه بر سر آن بحث داشت بالاخره آغاز شود. شاید نتایج تیم ملی والیبال کشورمان در المپیک با مربی مطرح روسها باعث شد تا مسیر اعتماد به مربی ایرانی برای جامعه والیبال و مردم هموار شود و حالا بهروز عطایی که سابقه سرمربیگری تیم ملی جوانان ایران را در کارنامهاش دارد فرمان این مسیر سخت را در دست گرفته تا با کادرفنی خوش نامی چون مصطفی کارخانه بهعنوان سرپرست که ایرانیها خاطرات خوشی را هم از زمان مربیگری او دارند برای بهترین عملکرد ایران با بازیکنان جوانش به مستطیل والیبال قدم بگذارند.
ترکیب باتجربهها و جوانان در اردوی تیم ملی والیبال کشورمان برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا باز هم قامت والیبال ایران را با ترکیب جوان آراسته است، بازیکنان جوانی که المپیک را تجربه کردهاند، بازیکنان جوانی که در اردوهای المپیک حضور داشتند ولی فرصت حضور در این آوردگاه را نداشتند و بازیکنان جوانی که از تیم ملی جوانان اولین تجربه خود را پشتسر میگذارند و بهروز عطایی تصمیم دارد به این بلندقامتان جوان برای مسابقات آینده اعتماد کند، اعتمادی که بیربط به شناخت کامل او از این جوانان نخواهد بود.
به بهانه چهره جدید تیم ملی چه در کادرفنی و چه در تیم ملی با سرمربی تیم ملی والیبال کشورمان درباره این روزهای والیبال همکلام شدیم، از خداحافظی سعید معروف گرفته تا جای خالی اسامی باتجربههای والیبال در لیست اعلامشده و البته فشار بیش از حدی که روی تیم والیبال وارد شده بود. گفتوگو با بهروز عطایی را در ادامه میخوانید.
روزهای پرکاری را میگذرانید، از این روزهای والیبال بگویید؟
والیبال جزء رشتههایی است که بیشترین مسابقات سطح ملی را در بین رشتههای مختلف ورزشی دارد و بیشتر تمرکز فدراسیون جهانی روی برگزاری مسابقات ملی است، لیگ ملتها را در تمام سالها داریم، تقریبا یکی در میان مسابقات جامجهانی، قهرمانی جهان، قهرمانی قارهها، بازیهای آسیایی و المپیک را داریم که میشود گفت تیمهای ملی کشورها، سالی با یک یا دو مسابقه معتبر آسیایی و جهانی مواجه هستند که ما هم از این قائده مستثنی نیستیم. امسال هم تیم والیبال بزرگسالان ما در چند مرحله مسابقه قرار گرفت که با لیگ ملتها شروع، با المپیک ادامه و شهریورماه هم قهرمانی آسیا را خواهیم داشت که انشاءالله نتایج خوبی بگیرد و والیبال ما به آنچه که شایستهاش است برسد.
از ترکیب انتخابی تیم ملی بگویید، ترکیبی از بازیکنان جوان و باتجربه به اردو دعوت شدهاند، مبنای انتخاب شما عملکرد بچهها در المپیک و لیگ ملتهاست؟
سعی کردیم از تعدادی از بازیکنان المپیکیمان استفاده کنیم، ضمن اینکه تعدادی از بازیکنان ما که در لیگ ملتها عملکرد قابل قبول و حتی به نوعی شانس حضور در المپیک را هم داشتند ولی از آنجایی که برای المپیک ۱۲ بازیکن را میتوان همراه داشت با محدودیت مواجه بودیم، ما آنهایی که شایسته حضور در المپیک بودند ولی به دلیل محدودیتها نتوانستند در المپیک حاضر باشند را به جمع ۵ نفره بازیکنان المپیکیمان اضافه کردیم.
این مفهومش این نیست که از بازیکنان المپیکی در آینده استفاده نشود یا به بحث فنیشان ربط داشته باشد؛ بهترینهای ایران بودند که برای تیم ملی کشورمان در المپیک رقابت کردند و فکر میکنم ما باید از همه پتانسیل والیبال ایران در بخشهای مختلف مسابقات استفاده کنیم.
اینکه فقط بخواهیم از ۱۳ یا ۱۴ نفر در تمام مسابقات استفاده کنیم مغایر با تفکرات من است و نظر شخصی من این است که مسابقات والیبال در سطح بینالمللی را باید طبقهبندی و اولویتبندی کرد تا براساس آن اولویتبندیها تیم را تنظیم و آماده کرد و از تمام نفرات برای شرکت در مسابقات بزرگ استفاده کنیم، در این مسابقات به بازیکنان بزرگ مانند موسوی، غفور و بچههای دیگر استراحت دادیم تا آنها در این فضا قرار نگیرند. تعدادی از بازیکنان المپیکی و تعدادی که در اردوها بودند و چند بازیکن تیم ملی جوانان را در اردو قرار دادیم تا تلفیقی از بازیکنان خوب در قهرمانی آسیا شرکت کنند.
پس جای خالی چند اسم اگر خداحافظی معروف را قطعی درنظر بگیریم، مانند امیر غفور، موسوی، صالحی و شریفی در اردوی تیم خالی است، دلیلش همان فشار و استراحتی که گفتید است؟
بله، به هر حال در المپیک فشار زیادی به این بازیکنان وارد شد و در مسابقات مختلفی شرکت کردند، البته به این بچههای حاضر در تیم که در ترکیب المپیک هم بودند فشار زیادی وارد شد.
بهطور حتم به صابر کاظمی، میلاد عبادیپور، میثم صالحی، علیاصغر مجرد و جواد کریمی هم فشار وارد شد ولی به این تعداد از بازیکنان نیاز بیشتری داشتیم و سعی کردیم این فرصت به بچههای دیگر هم داده شود، ضمن اینکه من اعتقاد دارم بازیکنان ما نباید تحت فشار قرار بگیرند، طی سالهای اخیر فشار زیادی روی بازیکنان بزرگمان مانند محمد موسوی، سعید معروف، امیر غفور و شهرام محمودی در گذشته و فرهاد قائمی وارد شد که سعی ما بر این است تا این فشار غیرمتعارف بر بچهها وارد نشود و بهترین بازیکنان ما در مهمترین مسابقات شرکت کنند و بیجهت سبب فرسودگی ذهنی و جسمیشان نشویم.
با این دیدگاه شما، فکر میکنید خداحافظی ستارههایی مانند معروف و شاید موسوی به تعویق بیفتد و به والیبال برگردانید؟
تیم ملی محل شایستهترینها و بهترینهاست، سعید معروف، موسوی و بچههای دیگر از بهترینهای والیبال ما هستند و زحمات زیادی برای والیبال ایران کشیدند و فکر میکنم تا زمانی که میتوانند به والیبال ایران کمک کنند باید بمانند و این خواسته جامعه والیبال و مردم کشور است. در اولین فرصت از این بازیکنان دعوت به عمل میآید. من با محمد موسوی دو روز پیش صحبت کردم، قطعا نیاز به استراحت دارند و در آینده از این بازیکنان به امید خدا استفاده خواهیم کرد.
شما ارتباط صمیمانهای با خیلی از بچهها دارید، این امتیاز میتواند آن روحیه همدلی که یک تیم لازم دارد را به تیم ملی والیبال برگرداند؟
همه این بچهها بازیکنان من در رده باشگاهی و ردههای ملی جوانان و نوجوانان و شاگردان من بودند که ارتباط خیلی خوبی بین من و آن بچهها حاکم است. تمام تلاشم این است که قبل از بحث فنی، انسجام تیمی شکل بگیرد، چون ما با یک گروه ذهنی هماهنگ و همسو بهطور حتم نتایج بهتری خواهیم گرفت و سعی میکنیم ذهن همسو را در چارچوب گروهی قرار دهیم و از چارچوبهای مناسب برای کارهای گروهی و فنی هم بهره بهینه بگیریم و شاهد موفقیت والیبال باشیم.
تیم ملی نه در لیگ ملتها و نه در المپیک عملکرد قابل قبولی را به نمایش نگذاشت، در این بازیها میتوانیم امیدوار به دیدن چهره دیگری از والیبال باشیم؟
سعی میکنیم بهترین عملکرد را داشته باشیم، به هر حال در ورزش هیچ چیزی قابل پیشبینی نیست ولی ما به توانمندیهای بچههای خودمان واقفیم و سعی میکنیم تمام انرژیمان را بگذاریم تا بهترین عملکرد اتفاق بیفتد و سعی میکنیم به حواشی که در والیبال و بیرون والیبال اتفاق میافتد توجه نکنیم، نیاز به همبستگی جامعه والیبال وجود دارد تا سبب خوشحالی مردم شده و نتیجه حاصل به سود والیبال باشد، درنهایت خوشحال کردن مردم برای ما مهمترین معیار و پارامتر است.
تیم ملی والیبال ایران برای حضور موفق در مسابقات بزرگ به چه چیزهایی نیاز دارد؟
چرخه تولید بازیکنان والیبال ادامه پیدا میکند و تیمهای پایه ما طی سالهای اخیر موفقیتهای خیلی خوبی داشتند و این میتواند در تیم ملی که محل وصل جوانان و بزرگسالان است اتفاق نیفتد. در گذشته بحث استفاده از بازیکنان جوان رخ میداد ولی بیشتر در حد شعار بود و فکر میکنم از بازیکنان جوانمان به خوبی استفاده نشد و باید یاد بگیریم همیشه مثل کشورهای معتبر دنیا دو سه تیم آماده داشته باشیم و از این دو سه تیم همیشه برای مسابقات معتبر استفاده کنیم. طبقهبندی مسابقه برای من مهم است و برنامهریزی دقیق میطلبد.
برای مسابقهای مانند المپیک با صددرصد قوا و مسابقاتی مانند لیگ ملتها با تلفیقی از بازیکنان جوان و باتجربه که فرصت بازی کمتری در طول سال داشتند، باشد تا آنها فرصت بازی و کسب تجربه برای جایگزینی نفرات باتجربهتر در مسابقات را به دست آورده و با فضای مسابقات بینالمللی آَشنا شوند. مسابقات آسیایی تعریف خودش را دارد، جامجهانی هم همینطور و اگر ما اولویتبندیها را درست انجام دهیم میتوانیم ۳۰ بازیکن خوبمان را در دو تیم مختلف آماده داشته باشیم. میتوانیم از الگوهای مناسب دنیا استفاده کرده و کمک کنیم تا والیبال بهتر از اینکه الان هست باشد. ضمن اینکه ما باید توقعمان را از والیبال درست کنیم، فشاری که الان به تیم ملی والیبالمان میآوریم بیشتر از فشاری است که به تیم نایبقهرمان المپیک وارد میشود.
والیبال ما جزء تیمهای خوب دنیاست ولی بهترین تیم دنیا قطعا نیست، ما جزء ۱۰ تیم برتر دنیا هستیم و جزء سه تای اول نیستیم، این را خودمان میدانیم ولی نوع نگاه و توقعی که از والیبال ما وجود دارد این است که انگار ما تیم اول جهان هستیم و این میتواند ناخودآگاه یک فشار غیرمتعارف به تیم ملی وارد شود و باعث میشود آن چیزی هم که باید حاصل نشود. امیدوارم جامعه والیبال، مردم خوب کشور، رسانهها و همه فضاهایی که والیبال را ترغیب و رصد میکنند همت کرده و شرایطی را مهیا کنند تا والیبال ما مسیری پر از آرامش را دنبال کند و نتایجش باعث خوشحالی مردم شود.
یعنی انتظارمان را از تیم ملی در بازیهای آسیایی پایین بیاوریم؟
نه، اصلا دنبال پایین آمدن انتظار نیستیم، تلاشمان را میکنیم که بهترین نتیجه را بگیریم و در مسابقات آسیایی بهترین عملکرد را داشته باشیم. حرف من این است که ما جایگاه والیبالمان را میدانیم، در دوره کولاکوویچ جزء ۸ تا ۱۰ تیم برتر دنیا بودیم، در دوره آلکنو جزء ۱۲ تیم دنیا بودیم و قبلتر هم هشتم و هفتم و نهم بودیم.
ما جزء ۴ تیم برتر دنیا نبودیم و نیستیم، چون یک عالمه فاصله با معیارهای جهانی داریم، سختافزار و نرمافزارمان هیچکدام در آن قواره نیست و فکر میکنم این پتانسیل نفرات ما بود که به والیبال کمک کرد تا به تیمهای خوب دنیا برسد ولی اینکه جزء تیمهای خوب هستیم یا بهترین تیم دنیا هستیم قطعا بهترین تیم نیستیم اما جزء خوبها هستیم.
حمایت از مربی ایرانی تا الان چطور بوده؟
معمولا ما ایرانیها نسبت به تغییر مقاومت میکنیم و من فکر میکنم که میتوانستیم حتی زودتر هم این فرصت را به مربیان ایرانی بدهیم. قطع به یقین ما در المپیک قبلتر و قبلی اگر از مربی ایرانی استفاده میکردیم شاید نتیجه از این ضعیفتر نمیبود ولی اگر با مربی ایرانی همین مقام را در المپیک به دست میآوردیم شاید مربی مورد بدترین هجمهها واقع میشد. مردم نگاه خاص خودشان را دارند و فکر میکنم یک فرهنگسازی درست برای والیبال باید اتفاق بیفتد و فکر میکنم مربیهای ما ویژگیهای عملکردی خوبی دارند و میتوانند به رشد والیبال ایران کمک کنند.
از تمرینات و مسابقات قبل بازیهای آسیایی هم بگویید.
بازیکنان جوانان که در اردوها هستند، ۶ بازیکن دیگر هم به آنها وصل شدند و از شنبه بچههای المپیکیمان وارد اردو میشوند و از یکشنبه تمرینات ما بهطور رسمی و با همه بازیکنانمان شروع میشود. بازی تدارکاتی نداریم و به احتمال زیاد بازی تدارکاتی و دوستانهای بین تیم ملی جوانان و بزرگسالان برگزار میشود اما برای تیم ملی بزرگسالان بازی تدارکاتی جداگانهای درنظر نگرفتهایم.