می‌گویند «تاریخ دوبار تکرار می‌شود؛ بار اول به‌صورت تراژدی و بار دوم به‌صورت کمدی». در استقلال، تاریخ ده‌ها بار تکرار می‌شود؛ یک‌بار تراژدی است و در دفعات بعدی کمدی تلخ و آزاردهنده.
حالا دیگر اتفاقات ناراحت‌کننده‌ای نظیر امتناع چند بازیکن از سفر به اردوی تدارکاتی و یا فسخ یکطرفه قرارداد آنها با استقلال، حساسیت مؤثری را برانگیخته نمی‌کند و صرفاً به محملی برای شوخی کاربران در شبکه‌های اجتماعی تبدیل می‌شود.
هواداران با بازیکنانی شوخی می‌کنند که در بین دو نیمه بازی با الهلال، قراردادشان را فسخ می‌کنند، چراکه هواداران زودتر از رئیس هیأت‌مدیره استقلال متوجه شده‌اند: «برای این آقایان مادیات مهم‌تر از عشق و تعصبی بود که در مورد آن صحبت می‌کردند.»
اصغر ملکیان از بدیهیاتی می‌گوید که اهالی فوتبال سال‌هاست با تلخی‌های آن آشنا هستند. او از بعضی بازیکنان انتقاد می‌کند که چرا «پول را به منافع تیمی ترجیح می‌دهند» و در چنین شرایط حساسی دست تیم را در پوست گردو گذاشته‌اند؟! اما نمی‌گوید مجموعه مدیریتی استقلال از مدیرعامل تا تک‌تک اعضای هیأت‌مدیره و حتی مدیران پیشین چه نقشی در ایجاد این شرایط داشته‌اند.
بخش بزرگی از نابسامانی‌های امروز باشگاه حاصل رویکرد غلط مدیران در همه این سال‌ها بوده. آنها معمولاً در تصمیمات خود به همه‌چیز فکر می‌کنند به‌جز ارزش و اعتبار «برند» استقلال.
این قهر و آشتی‌ها، نافرمانی‌ها، فسخ‌ها و امتناع‌ها، همگی نتیجه لطمه دیدن و زوال «برند» باشگاهی ۷۵ساله است که اغلب بازیکنانش از بودن در آن احساس رضایت و افتخار نمی‌کنند.
مفاهیمی نظیر «عشق به پیراهن» روزبه‌روز کمرنگ‌تر می‌شود و البته متأسفانه امروز «استقلالی بودن» دیگر امتیاز بزرگی نیست که بازیکنان را به‌لحاظ روحی اقناع کند و نتیجه همینی است که می‌بینیم؛ استقلال در بدترین شرایط ممکن آماده حضور در یکی از حساس‌ترین دیدارهای آسیایی خود می‌شود.
از منظری دیگر باید به نقش بسیار پررنگ مدیرعامل و هیأت‌مدیره فعلی استقلال در انتخاب نفرات تیم اشاره کرد. در شرایطی که رابطه فرهاد مجیدی با مدیران باشگاه بشدت سینوسی است و مربی تیم یک روز از مدیران تشکر می‌کند و روز دیگر تندترین انتقادها را نثار آنها می‌کند، این مدیرعامل و اعضای هیأت‌مدیره هستند که عملاً مسئولیت «تیم بستن» را بر عهده گرفته‌اند. این در حالی است که وظیفه انتخاب نفرات فقط در حوزه اختیارات کادر فنی است و بس.
فرهاد مجیدی به‌صراحت از باشگاه می‌خواهد قرارداد فرشید اسماعیلی را تمدید کنند اما خواسته سرمربی به جایی نمی‌رسد، چراکه همه می‌دانند اسماعیلی یکی از آنهایی بود که در ماه‌های گذشته رابطه تیره و تاری با مدیرعامل داشت.
انگار او در «لیست سیاه» قرار گرفته و قرار نیست باز هم در استقلال حضور داشته باشد. رشید مظاهری که به رفتار او انتقادهای فراوانی وجود دارد، ادعا می‌کند مدیران استقلال تمایلی به حفظ او نداشته‌اند و او چاره‌ای جز فسخ قرارداد نداشته.
این مشابه اتفاقی است که چندی پیش درباره هروویه میلیچ رخ داد و او در شرایطی از استقلال جدا شد که کادر فنی به این مدافع کروات اعتقاد داشت. حالا با اطمینان بیشتری می‌توان گفت اکثر معترضان فصل قبل، جایی در استقلال نخواهند داشت و این اتفاق عملاً در حال وقوع است.
در واقع فرهاد مجیدی ظاهراً آزاد است که نفرات تیمش را خودش انتخاب کند، اما قبل از آن حتماً باید نظر هیأت‌مدیره و مدیرعامل را در انتخابش لحاظ کند!
