سال ها پیش که خانم علو عزیز سریال اوشین را دوبله کردند، آنچه پخش شد، اوشینی نبود که کره ای ها ساخته بودند؛ یعنی درواقع با سانسورهایی که انجام شد یک داستان دیگر از آب درآمد و به قدری زیبا بود که من شنیدم حتی خود ژاپنی ها تمایل داشتند سریال را از ما خریداری کنند.
ناصر ممدوح با اعتقاد بر اینکه دوبله دیگر به آن سال های طلایی اش برنمی گردد، درباره صداهای ماندگار این حرفه می گوید: در دوبله هرکسی که می رود صدایش را هم با خود می برد و دیگر آن صداهای درخشان برایمان تکرار نخواهد شد.
این مدیر دوبلاژ باسابقه در ادامه صحبت هایش با ایسنا در پاسخ به اینکه آیا در این سال ها دوبله توانسته است تاحدودی برای نسل طلایی این حرفه جایگزینی معرفی کند؟ اظهار می کند: به نظرم صداهایی که در گذشته بودند دیگر نیستند؛ به عنوان مثال ما دیگر صداهایی مثل مرحوم ژاله کاظمی، خسرو شایگان، پرویز بهرام، بهرام زند، چنگیز جلیلوند و خیلی صداهای ماندگار دیگرمان را نداریم. آقای منوچهر اسماعیلی که اکنون در رأس هرم دوبله هستند و ان شاءالله همیشه سلامت باشند، واقعا دیگر صدایشان تکرار نخواهد شد؛ بنابراین بعید می دانم بتوانیم جایگزینی برای صدای این عزیزان داشته باشیم.
او ادامه می دهد: زمانی بود که ما آپارات داشتیم ولی در حال حاضر با وجود کامپیوتر که به نظرم تکنولوژی خوبی هم هست، اما کار ما را در دوبله خراب کرده است؛ به دلیل اینکه بسیاری از جوانان علاقه مند در خانه هایشان با همین ابزار صداها را جا به جا می کنند و به این فکر می افتند حالا که به این جا رسیدیم چرا دوبله نکنیم؛ در حالی که کار دوبله به این راحتی ها نیست و هرکسی نمی تواند یک شبه دوبلور شود.
این دوبلور قدیمی در ادامه بر نقش تاثیرگذار فیلم هایی که دوبله می شوند هم اشاره می کند و می گوید: البته به غیر از این مواردی که اشاره کردم بستگی به نوع فیلم ها هم دارد. به نظرم صداهایی که در دوبله ماندگار شدند به دهه ۴۰ و ۵۰ و شاید هم ۳۰ برمی گردد که فیلم ها آن زمان در سینماها نمایش داده می شدند و کارگردانان مطرحی پای کار بودند، همچنین هنرپیشه های قدری، در آثار آن زمان حضور داشتند ولی متاسفانه دیگر فیلمسازان و هنرپیشه های آن زمان نیستند و سوژه ها هم دیگر مثل گذشته نیست.
ممدوح همچنین اظهار می کند: در حال حاضر بیشتر فیلم ها کامپیوتری و تخیلی شده اند و به نظرم بازاری هستند. در هر صورت امیدوارم اتفاقات خوبی در دوبله رخ دهد ولی بعید می دانم دوبله به آن سال های طلایی اش بازگردد؛ چراکه در حال حاضر بسیاری از جوانان در خانه هایشان با کامپیوتر مشغول گویندگی هستند و حتی برای ماهواره هم کار می کنند. البته در میان آنها ممکن است جوانان علاقه مندی هم باشند که به نظرم به خاطر بیکاری این کار را انجام می دهند. جوانان اگر شغل داشته باشند این اتفاقات نمی افتد؛ به عنوان مثال جوانی که حتی یک ماشین ندارد تا راننده آژانس شود بالاخره باید از طریقی امرار معاش کند.
این دوبلور باسابقه در پاسخ به اینکه با توجه به شرایط کرونایی، آیا واحد دوبلاژ همچنان از گویندگان تست می گیرد؟ می گوید: بله تست گرفته می شود و جوانانی هم وارد دوبله می شوند ولی ما صداهایی خاص در دوبله می خواهیم. صدایی مثل ژاله کاظمی، نیکو خردمند، مقبلی، چنگیز جلیلوند، ناظریان و خیلی صداهای درخشانی که دیگر آنها را نداریم.
مدیر دوبلاژ کارتون خاطره انگیز «سندباد» در بخشی دیگر از این گفت و گو درباره دشواری های کار دوبله در شرایط کرونایی و اینکه اکنون گویندگان تک تک سر کارشان حاضر می شوند و در نتیجه آن طور که باید تعامل صدایی میان گویندگان شکل نمی گیرد، توضیح می دهد: متاسفانه شرایط بسیار بحرانی است و کرونا همه چیز را برهم ریخته است. در حال حاضر همان طور که اشاره شد همکاران ما دیگر به شکل جمعی کار نمی کنند و تک تک سرکارشان حاضر می شوند. به عنوان مثال فیلم هایی که قبلا یک روزه تمام می کردیم اکنون دو روز زمان می برد. در کل کار کردن در چنین شرایطی دشوار شده است و حس و حالش هم آن طور که باید، جور درنمی آید.
او می گوید: ناگفته نماند که در اروپا و امریکا هم به شکل تکی گویندگان رل می گویند و ربطی هم به کرونا ندارد، آنها قبل از کرونا هم به همین شکل کار می کردند. درست است که به لحاظ زمانی کارمان به درازا می انجامد ولی در زمینه تعامل صدایی، مدیر دوبلاژان راهنمایی می کنند؛ ضمن اینکه چاره ای نداریم اما در کل تمام تلاشمان را می کنیم تا خدشه ای وارد نشود ولی ممکن است ایراداتی در کار دیده شود که دوستان عزیز باید به بزرگی خودشان ببخشند.
این هنرمند سپس درباره اینکه در طول مدت کرونا، دوبله توانسته خودش را حفظ کند و خیلی آسیب جدی ندیده است، درباره مراقبت ها و راهکارهایی که در این حرفه انجام گرفته است، اینگونه اظهار می کند: همکاران ما این روزها شدیدا پروتکل های بهداشتی را رعایت کرده و مرتب فضای کار را ضدعفونی می کنند؛ درواقع هر گوینده ای که از اتاق ضبط خارج می شود بلافاصله برای نفر بعدی فضا را ضدعفونی می کنند تا مشکلی پیش نیاید. از طرفی دوستان مثل قبل در فضای کاری اجتماع نمی کنند. اگر به عنوان مثال من گوینده در اتاق ضبط باشم با گوینده بعد از من به گونه ای قرار می گذارند که بعد از اتمام کار من در محل کار حاضر شود؛ بنابراین من فکر می کنم با رعایت همین پروتکل های بهداشتی است که دوبله توانسته به کارش ادامه بدهد وگرنه فاجعه می شود. خوشبختانه در حال حاضر هم تمهیداتی اندیشیده شده و اکثر دوستان واکسینه شده اند ولی باز هم باید همچنان رعایت کرد.
ممدوح در بخشی دیگر درباره افزایش دوباره سریال های اروپایی و امریکایی در تلویزیون صحبت می کند؛ در حالی که در دوره ای شاهد افزایش بی رویه خرید و پخش سریال های چینی و کره ای در تلویزیون بودیم.
او درباره کاهش تنوع ژانری در تولید فیلم و سریال های داخلی و اینکه با خرید آثاری از ژانرهای متنوع و دوبله آنها تا چه اندازه می توان این نقصان را پوشش داد؟ تاکید می کند: اگر تلویزیون کارهای خوبی خریداری کند قطعا می شود این نقصان را پوشش داد. شخصیت خودم هیچوقت با سریال های کره ای و چینی مچ نشده است و طی این سال ها فقط در یک سریال با عنوان «جنگجویان کوهستان» برای مرحوم بهرام زند صحبت کردم. من معتقدم تلویزیون باید کارهای خوبی بیاورد و با سریال های داخلی و خارجی باکیفیت، مخاطبان را جذب کند.
او در همین راستا به سریال قدیمی «سال های دور از خانه» به مدیر دوبلاژی ژاله علو اشاره می کند و می گوید: سال ها پیش که خانم علو عزیز سریال اوشین را دوبله کردند، آنچه پخش شد، اوشینی نبود که کره ای ها ساخته بودند؛ یعنی درواقع با سانسورهایی که انجام شد یک داستان دیگر از آب درآمد و به قدری زیبا بود که من شنیدم حتی خود ژاپنی ها تمایل داشتند سریال را از ما خریداری کنند. خانم علو برای این کار خیلی زحمت کشیدند و واقعا دستشان درد نکند، ان شاءالله که همیشه سلامت باشند.
این دوبلور درباره فعالیت این روزهایش در دوبله و تلویزیون بیان می کند: در حوزه دوبله گاهی مستند کار می کنم و در فیلم های پلتفرم ها هم گویندگی می کنم. در حوزه اجرا و بازیگری در تلویزیون هم مدتی است دیگر کار نمی کنم. اتفاقا اخیرا یکی از دوستان تماس گرفتند و خیلی اصرار داشتند ابتدا فیلمنامه را بخوانم و بعد جواب بدهم که گفتم اصلا کار نمی کنم چون کمرم درد می کند و دیگر نمی توانم مقابل دوربین حاضر شوم؛ البته سوژه ها هم دیگر سوژه های ۱۰ سال پیش نیست، تغییر کرده است و خیلی ضعیف شده اند.
ممدوح صحبت های خود را با آرزوی نابودی کرونا در کل جهان پایان می دهد و می گوید: برای همه جوانان علاقه مند به دوبله آرزوی سلامتی دارم و دلم می خواهد همه آنها به خواسته هایشان برسند، می دانم که گرفتاری زیاد است اما واقعا آرزو می کنم کرونا از همه جهان هر چه زودتر نابود شود و مردم نفسی بکشند و زندگی شان را ادامه بدهند.
ناصر ممدوح از مدیر دوبلاژان و گویندگان با سابقه کشورمان تاکنون در آثاری چون «هملت» به جای شخصیت شاه، سریال «زورو» به جای شخصیت جورج لوئیس و «جنگجویان کوهستان» به جای صورت آبی گویندگی کرده است. او همچنین تاکنون مدیریت دوبلاژ کارتون های «مارکوپولو»، «سندباد»، «معاون کلانتر» و آثار سینمایی چون «لیلیان»، «هانس» و …. را در کارنامه هنری اش ثبت کرده است.
