شهاب‌الدین عزیزی‌خادم که از ابتدای نشستن روی صندلی ریاست فدراسیون فوتبال شعار قانون‌مداری را در دستور کار داشت، این روزها با بلاتکلیف گذاشتن پست‌های حیاتی این فدراسیون، در عمل به قانون و اساسنامه پشت کرده و مشخص نیست این روند قرار است تا چه زمانی ادامه داشته باشد؟
دهم اسفند ماه سال ۹۹ برای فوتبال ایران شروع یک دوران جدید بود؛ روزی که نام شهاب‌الدین عزیزی‌خادم از صندوق انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال به عنوان فرد مورد نظر مجمع خارج شد تا بیش از یک دهه سلطه تاج- کفاشیان به سبک پوتین-مدودف خاتمه یابد و فوتبال ایران به گمان خیلی ها شاید نفس راحتی بکشد اما…

آن روزها فردی قبای ریاست فدراسیون را پوشید که سودای تغییرات گسترده را در سر داشت و فوتبالی‌ها را دلخوش کرده بود به جاری شدن هوایی تازه در آسمان غبار گرفته فوتبال ایران. عزیزی خادم از ابتدای حضورش وعده‌های زیادی داد و سعی داشت خودش را به عنوان منجی فوتبال معرفی کند که اگر او رئیس شود، می‌تواند فوتبال ایران را از منجلاب رکود و ورشکستگی خارج کند!
از وعده حل مشکلات مالی و اسپانسرهای آنچنانی تا باز شدن گره ورود زنان به ورزشگاه، مشکلات اساسنامه و درآمدهای فوتبال. هرچند او بعد از نشستن روی صندلی ریاست وعده‌هایش را تا حدودی از یاد برد و دوباره خیلی تقصیرها را گردن قبلی‌ها انداخت اما شعار اصلی او که قانون‌مداری بود، تا الان و با گذشت بیش از ۲۰۰ روز از زمان حضورش در اتاق ریاست ساختمان خیابان شیخ‌بهایی، رنگ حقیقت را به خود ندیده تا مانند مشکلات شستا و حق پخش، یک سردرد دیگر به سر دردهایش اضافه شود.
فدراسیون منادی قانون با هیات رئیسه‌ای غیرقانونی اداره می‌شود!
بر اساس روال انتخابات فدراسیون، رئیس فدراسیون باید پیش از انتخابات افراد مد نظر خود را مشخص کند تا پس از انتخاب فرد به عنوان رئیس، انتخابات برای مشخص شدن نواب رئیس اول و دوم برگزار شود. پیش از برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال منصور قنبرزاده نایب رئیس اول پیشنهادی، انصراف داد و حیدر بهاروند نایب رئیس دوم پیشنهادی هم رد صلاحیت شد تا از همان ابتدا این دو پست حیاتی با سرپرست اداره شوند.
بر اساس «بند ۴ ماده ۲۶ اساسنامه»، پس از انتخاب رئیس فدراسیون، در مورد نامزدهای معرفی شده توسط رئیس، باید مجمع عمومی برای پست‌های نایب رئیس اول، دوم و سوم رای برگزار شود.برای انتخاب نواب رئیس، کسب اکثریت -بیش از ۵۰ درصد- آرای معتبر ماخوذه مورد نیاز است.
بر اساس اساسنامه مدت زمان حضور قانونی سرپرستی این دو نفر از تاریخ ۱۰ خرداد به پایان رسیده اما آن ها همچنان بر صندلی خود تکیه داده‌اند و معلوم نیست تا کی قرار است این روال غیر قانونی ادامه داشته باشد.
اگر مجمع عمومی یک یا چند نفر از این نامزدها را با اکثریت -بیش از ۵۰ درصد- انتخاب نکند، رئیس باید نامزد/ نامزدهای دیگری را حداکثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ خاتمه مجمع عمومی جهت انتخاب به مجمع عمومی معرفی نماید.
این در حالی است که فدراسیون فوتبال با گذشت بیش از هفت‌ماه هنوز اقدامی برای برگزاری مجمع و مشخص شدن نایب رئیس اول و دوم خود انجام نداده و حیدر بهاروند که برای تصدی پست نایب رئیس دوم رد صلاحیت شده، با حکم رئیس فدراسیون به عنوان سرپرست این نایب رئیسی منصوب شده که خود این نکته هم جای سوال دارد؟
بر اساس قانون و طبق «ماده ۲۶ اساسنامه»، رئیس فدراسیون فوتبال باید تا ۱۰ خرداد ماه (۳ ماه پس از برگزاری انتخابات) نواب رئیس اول و دوم خود را به مجمع معرفی می‌کرد و هیئت رئیسه باید ۲۱ روز قبل، تاریخ، محل و دستور جلسه مجمع فوق العاده را به اطلاع اعضا می‌رساند، تا این لحظه اما هیچ اقدام مثبتی در این مورد صورت نگرفته و اعضای هیئت رئیسه هم عملا شنا کردن خلاف مسیر اساسنامه را در پیش گرفته‌اند.
عزیزی خادم و سرپرستی‌هایی که خلاف قانون‌اند
بر اساس «بند ۸ ماده ۶۷ اساسنامه فدراسیون فوتبال»، صراحتا اعلام شده که هرگاه پست دبیرکل یا هریک از پست‌های دیگر فدراسیون به هر دلیل از جمله استعفا، اخراج، عزل، فوت و تعلیق، بالتصدی شوند، رئیس فدراسیون می‌تواند برای آن پست، حداکثر به مدت سه ماه، سرپرست تعیین نماید. مگر اینکه در این اساسنامه ترتیب دیگری مقرر شده باشد. با وجود این قانون شفاف اما تا امروز بیش از ۳ ماه از پایان مدت سرپرستی مهر علی و بهاروند به عنوان نواب رئیس اول و دوم گذشته.
