روزی که مدیریت باشگاه استقلال تغییر و آجرلو حکم مدیرعاملی را دریافت کرد، هیاهوی زیادی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به پا شد. هواداران معتقد بودند که مشکلات استقلال با این انتخاب برطرف شده و این شروع روزهای خوب است. بخشی از این ذوق‌زدگی به خاطر بحران‌هایی بود که در زمان مدیران قبلی به وجود آمد و آنها هیچ وقت نتوانستند استقلال را به آرامش برسانند. حتی بخشی از هواداران رقیب هم این انتخاب را نشانه حمایت از استقلال دانستند و نگران شدند که مبادا همه امکانات و ظرفیت‌ها به سمت این تیم سرازیر شود.
با این حال گذشت زمان نشان داد که مدیریت جدید باشگاه را در چه شرایط اسفباری تحویل گرفته و برای عادی‌‌سازی اوضاع کار زیادی دارد. استقلال در سه بخش مالی، زیرساختی و پتانسیل فنی تیم کمبود دارد و برطرف کردن هرکدام از اینها پروژه جداگانه‌ای است. به نظر می‌رسد که آرامش و شرایط نرمالی که هواداران منتظرش بودند تا شروع لیگ برطرف نشود و بحران‌ها همچنان کنار تیم باقی بمانند.
برای اینکه بدانیم استقلال در چه نقطه‌ای ایستاده، می‌توان وضعیتش را با پرسپولیس و سپاهان، دو رقیبش در لیگ بیستم مقایسه کرد. مهمترین معیار در بحث فنی بازیکنانی است که در اختیار کادر فنی هستند و باید بتوانند ایده‌ها را در زمین پیاده کنند. پرسپولیس و سپاهان در مقایسه با استقلال بازیکنان کمتری از دست دادند و در این مدت توانستند جایگزین آنها را جذب کنند.
استقلال در پایان لیگ بیستم بازیکنان بیشتری از دست داد و هنوز پروسه یارگیری این تیم تمام نشده. با توجه به بازی حساس با الهلال استقلال یارگیری اضطراری داشت، ولی نتوانست در برخی پست‌ها مثل هافبک تهاجمی و مهاجم جایگزین مناسبی بگیرد و این موارد به بعد از بازی با الهلال موکول شد. در فاصله ده روز تا شروع لیگ هنوز این اتفاق نیفتاده و فرهاد مجیدی دیروز وعده داد که سه بازیکن خارجی و احتمالاً روزبه چشمی در روزهای آینده به تیم اضافه می‌شوند، ولی حتی اگر این موضوع قطعی شود مشخص نیست که این بازیکنان از هفته چندم می‌توانند در ترکیب قرار بگیرند.
استقلال دو فصل قبل را به ترتیب با ۱۳ و ۱۱ امتیاز اختلاف با صدر جدول به پایان برده و برای کم شدن این فاصله لازم است که تلاش بیشتر و برنامه‌ریزی بهتری از رقیبانش داشته باشد، ولی نه تنها این اتفاق رخ نداده که این تیم از نظر یارگیری و امکانات از پرسپولیس و سپاهان عقب‌تر است. حتی اگر بازیکنان جدید همین امروز به استقلال اضافه شوند، کادر فنی برای هماهنگ کردن آنها با بقیه بازیکنان نیاز به زمان دارد.
با در نظر گرفتن اتفاقاتی که استقلال پشت سر گذاشته هنوز زود است که از تیم جدید انتظار داشت هماهنگی در سطح پرسپولیس و سپاهان داشته باشد و باید به کادر فنی زمان داد تا به ترکیب ایده‌آلش برسد. البته این زمان بی‌نهایت نیست و هواداران نمی‌توانند بپذیرند که استقلال یک بار دیگر فصل را با فاصله نسبتاً زیاد با صدر به پایان برساند. آنچه می‌تواند فراتر از امتیازات ملاک درستی از عملکرد مجیدی و کادرش باشد روند پیشرفت فنی تیم در بازی‌های آتی است.
قابل انتظار است که با هر نتیجه ضعیفی کادر فنی تحت فشار قرار بگیرد، همانطور که از حالا گروهی مدعی‌اند مجیدی خودش تیم را بسته و باید قهرمان شود، ولی اگر مدیریت باشگاه می‌خواهد از مدار عقلانیت خارج نشود، باید از نظرات احساسی شبکه‌های اجتماعی فاصله بگیرد و با منطق فوتبال پیش برود. آجرلو با تمدید قرارداد مجیدی نشان داد که خواهان حفظ ثبات و آرامش تیم است و قطعاً خوب می‌داند که تغییر کادر فنی کارتی است که تنها یک بار می‌تواند از آن استفاده کند. تغییر شتاب‌زده نیمکت مرحله بعدی انتقادات را متوجه مدیریت باشگاه خواهد کرد و شکاف در این ساختار به نفع هیچکس نخواهد بود.
