به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ادامه سریال محبوبِ «روزگار جوانی»، که دو فصل آن در سال‌های ۱۳۷۷ و ۱۳۷۸ پخش شد، پس از ۲۲ سال، اینک روی آنتن شبکه پنج است.

فصل یکم این مجموعه تلویزیونی، به تهیه‌کنندگی اصغر توسلی، کارگردانی شاپور قریب و اصغر توسلی (قسمت سیزدهم به بعد)، و فصل دوم آن به تهیه‌کنندگی و کارگردانی اصغر توسلی برای شبکه تهران ساخته شد. فیلمنامه‌نویس فصل نخست «روزگار جوانی»، اصغر فرهادی بود که در ادامه، علی‌اکبر محلوجیان و فرهاد نقدعلی، جایگزین او شدند.

تیتراژ پایانی این سریال با نام «مثل یک رنگین کمون هفت رنگ»، با صدای محمدرضا عیوضی و آهنگسازی ساسان جمالیان، در دهه ۷۰، بسیار مورد توجه مردم قرار گرفت و هنوز هم در ذهن بسیاری باقی مانده است. شاعر این ترانه، ابوالفضل عزیزی است که اینک، به استفاده بدون اجازهِ سازندگان فصل سوم «روزگار جوانی» از بخشی از شعر خود، اعتراض دارد.

او در این‌باره توضیح می‌دهد: «در فصلِ سومِ سریال «روزگار جوانی» و در تیتراژ پایانی، ترانه‌ای پخش می‌شود که سازندگان این مجموعه، متاسفانه بدون اجازه از این جانب، سراینده ترانه «مثل یک رنگین کمون هفت رنگ » و بدون ملاحظه قواعد حقوقی، ادبی و اخلاقی و کسب اجازه، بیتی از این ترانه را استفاده کرده‌اند. در این باب چند نکته را یادآوری می‌کنم.»

ابوالفضل عزیزی ادامه می‌دهد: «این‌که سازندگان مجموعه تازهِ «روزگار جوانی» یا هر فیلمساز دیگری، حق انتخاب تمام عوامل و اجزای تشکیل‌دهنده یک اثر تلویزیونی یا سینمایی را دارند، امری بدیهی است و آن‌ها مختارند با هر هنرپیشه، ترانه‌سرا یا آهنگساز و….در هر سطح هنری همکاری داشته باشند. ولی نباید حقوق معنوی و مادی دیگران را پایمال کنند.»

این شاعر می‌گوید: «درخصوص سرایش ترانه برای قسمت تازه مجموعه «روزگار جوانی»، آقای اصغر توسلی، در اوایل مهر، تماسی با این جانب گرفت و علیرغم توافقات دوجانبه‌ای که برای  سرودن ترانه «رنگین کمان ۲» (این اسم را برای بیان منظور بر ترانه این سریال  گذاشته‌ام ) انجام شد، پس از آماده‌شدن ترانه، ایشان متاسفانه به تماس‌های تلفنی مکرر بنده پاسخی ندادند.»

عزیزی در پایان تاکید می‌کند: «با وجود محفوظ بودن حق مالکیت معنوی برای این جانب از باب حقوقی مساله، بی‌شک عموم اهل ادب و هنر  و بینندگان تلویزیون، در خصوص عدم مراعات قواعد اخلاقی توسط شبکه پنج سیما در پخش سریالی حاشیه‌ساز- که حق‌الناس را رعایت نکرده است- و  نیز در بی مبالاتی سازندگان این اثر به قضاوت خواهند نشست.»