علیرضا بیرانوند حتما دروازه‌بان درجه یک و ممتازی است. از او بی‌نهایت خاطره درخشان در پیراهن تیم ملی به جا مانده است. همه ما علیرضا را دوست داریم و به او افتخار می‌کنیم، اما حقیقت آن است که به نظر می‌رسد شرایط فعلی بیرانوند از نظر فنی و کیفی، چندان ایده‌آل نیست. دروازه‌بان اول تیم ملی کشورمان، به‌طور کلی از زمان حضور در فوتبال اروپا روزهای پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است.
او که در آنتورپ بلژیک به ندرت به بازی گرفته می‌شد، به امید قرار گرفتن در وضعیتی بهتر به‌طور قرضی راهی بواویشتا در لیگ پرتغال شد. آنجا هم کار برای علیرضا با نیمکت‌نشینی شروع شد، اما حالا که او فرصت بازی پیدا کرده، این دریافت گل‌های پرشمار است که باعث ایجاد نگرانی شده. هفته گذشته بیرو چهار گل از پورتو خورد که با توجه به صدرنشینی تیم حریف خیلی قابل ملامت نبود. این هفته اما علیرضا در مقابل تیم رده دوازدهمی فامالیسائو پنج گل دریافت کرده است؛ عملکردی که نمی‌تواند قابل دفاع باشد.
به نظر می‌رسد روند حرکتی بیرانوند، دراگان اسکوچیچ را در برزخ عجیبی قرار داده باشد. سرمربی تیم ملی باید تصمیم بگیرد که در مسابقات مهم پیش رو برابر لبنان و سوریه از بیرانوند درون دروازه استفاده کند یا مثلا امیر عابدزاده اوج‌گرفته را به او ترجیح بدهد. برای اینکه درک درستی از نگرانی مورد بحث داشته باشید، به دو نکته توجه کنید؛ اول اینکه بیرانوند روی گل دریافتی از کره‌جنوبی هم کمی بی‌محابا و بدون توجیه از دروازه بیرون آمده بود و دوم اینکه هشت سال پیش در انتخابی جام‌جهانی ۲۰۱۴، در بازی به ظاهر ساده برابر همین لبنان مهدی رحمتی یک گل بد خورد و طوری صعود تیم کشورمان پیچیده شد که تا روز آخر زجر کشیدیم. بنابراین تمام این بازی‌ها مهم هستند و تمام بازیکنان نیاز به تمرکز کامل در تمام دقایق دارند. آیا بیرانوند کنونی، چنین شرایطی دارد؟
