به نقل از گاردین، کتاب خاطرات «پل نیومن» که پاییز سال آینده منتشر خواهد شد به مرور خاطرات این چهره مطرح درباره هالیوود، تئاتر برادوی، سیاست و همچنین ۵۰ سال زندگی مشترک او با «جوآن وودوارد» می‌پردازد و بر اساس اعلام انتشارات «آلفرد کناف» شامل دیدگاه‌های نیومن درباره بازیگری، کارگردانی، دوران کودکی و نوجوانی، خانواده، شهرت، عشق، دوران پیری و … نیز می‌شود.

«نیومن» که در سال ۲۰۰۸ درگذشت، نگارش کتاب خاطراتش را در دهه ۱۹۸۰ میلادی آغاز کرده بود و «استوارت استرن» فیلمنامه‌نویس آمریکایی نیز کمک زیادی به نوشتن این کتاب کرده است. او به جای «نیومن » با بسیاری از دوستان و همکاران این هنرمند صحبت کرده است. دست‌نوشته‌های این کتاب خاطرات اخیرا در خانه‌ای که هم‌اکنون «جوآن وودوارد» در آن زندگی می‌کند، پیدا شده است.

این کتاب روایتی است از ظهور متناقض و غیرقابل توقف ستاره‌ای به نام «پل نیومن» از زبان خودش و دوستانش، فردی که با شک و تردید دست و پنجه نرم می‌کرد و معتقد بود از «مارلون براندو» و «جیمز دین» پایین‌تر است و با این حال به یک بازیگر برنده اسکار، راننده قهرمان اتومبیل‌رانی، فعال اجتماعی و کارآفرینی تبدیل شد که بشردوستی او نزدیک به یک میلیارد دلار برای اهداف خیریه به همراه آورد.

«پل لئونارد نیومن» متولد ۲۶ ژانویه ۱۹۲۶ از بزرگ‌ترین بازیگران تاریخ سینما محسوب می‌شود که نقش‌آفرینی او در فیلم‌های گنگستری همچنان در اذهان زنده است. او نخستین‌بار در سال ۱۹۵۳ در نمایشی به نام «پیک‌نیک» روی صحنه تئاتر رفت و بعد از این نمایش بود که با کمپانی برادران وارنر قراردادی امضا کرد و اولین‌بار با فیلم «جام نقره‌ای» در سال ۱۹۵۴ وارد دنیای هنر هفتم شد.

پس از آن با فیلم «کسی آن بالا مرا دوست دارد» (۱۹۵۶) و در ادامه با فیلم «گربه روی شیروانی داغ» (۱۹۵۸) در نقش مقابل «الیزابت تیلور» بازی کرد. در دهه ۵۰ «مارلون براندو» سرشناس‌ترین چهره سینمای آمریکا و جهان بود، اما اصول حرفه‌ای که او به آن اعتقاد داشت، موجب شد در هر فیلمی بازی نکند. به‌همین جهت تهیه‌کنندگان به‌دنبال چهره‌هایی شبیه او بودند تا بتوانند آن‌ها را جایگزین او کنند. «پل نیومن» از معدود بازیگرانی بود که دوره گذار هالیوود از دهه ۵۰ به دهه‌های ۶۰ و ۷۰ را با موفقیت گذراند.

«تابستان گرم طولانی»، «تیرانداز چپ‌دست»، «پسرها دور پرچم جمع شوید»، «فیلادلفیایی‌های جوان»، «بیلیاردباز»، «نغمه‌های پاریسی»، «پرنده شیرین جوانی»، «هاد»، «نوع تازه‌ای از عشق»، «هارپر»، «لوک خوش‌دست»، «بوچ کسیدی و ساندنس کید»، «پیروزی»، «گاهی پنداری بزرگ»، «پول توجیبی»، «نیش» و «آسمان‌خراش جهنمی» از معروف‌ترین فیلم‌های این دوره زمانی بودند که «نیومن» در آن‌ها نقش‌آفرینی داشت.

نیومن علاوه‌ بر بازیگری، در عرصه فیلم‌سازی نیز فعال بود و چهار اثر بلند سینمایی از جمله «راچل راچل» (۱۹۶۸)، «تاثیر اشعه گاما بر گل‌های همیشه بهاری مردی در ماه» (۱۹۷۲)، «باغ‌وحش شیشه‌ای» و «بازی موش و گربه» را ساخت.

آخرین نقش‌آفرینی پل نیومن در سینما در سال ۲۰۰۳ رقم خورد که در فیلم «جاده پردیشن» نقش مقابل «تام هنکس» را بازی کرد و در سال ۲۰۰۷ رسمأ از دنیای بازیگری خداحافظی کرد.

او طی چند دهه فعالیت سینمایی ۱۰بار نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد که تنها یک‌بار در سال ۱۹۷۸ برای فیلم «رنگ پول» این عنوان را کسب کرد. البته آکادمی اسکار جایزه انسان‌دوستانه (۱۹۸۷) و جایزه اسکار افتخاری (۱۹۸۹) را به او اعطا کرد.

در ژوئن ۲۰۰۸ زمانی که نیومن برای کارگردانی اجرای تئاتر «موش‌ها و آدم‌ها» اثر «جان اشتاین‌بک» آماده می‌شد، پزشکان از ابتلای او به سرطان ریه خبر دادند. این هنرمند روز ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۸ در سن ۸۳ سالگی درگذشت.