امیر عابدزاده، بعد از درخشش افراطی در ماریتیمو در فصل پیش و انتخاب به عنوان بهترین گلر فصل پرتغال حالا در اسپانیا و لیگا آدلانته مشغول رویابافی است و در پونفرادینا شرایط بسیار خوبی دارد. او در مصاحبه مفصلی که با ورزش ۳ داشته، درباره شرایطی که در حال حاضر در اسپانیا دارد و رویاهایی که دنبال می‌کرد، صحبت کرده است. بخشی از این مصاحبه را اینجا می‌خوانید.
حضور بین ۲۰ دروازه‌بان برتر دنیا، انگیزه زیادی به من می‌دهد
عابدزاده درباره انتخابش به عنوان یکی از ۲۰ دروازه‌بان برتر دنیا در سایت آمار و ارقام جهانی فوتبال می‌گوید: «خیلی خوشحالم بابت اینکه یکی از ۲۰ دروازه‌بان برتر دنیا و جزو نامزدهای جهان در ۲۰۲۱ بودم. این انگیزه‌ای برای من شد که در این مسیر محکم‌تر قدم بردارم. این قضیه به من انگیزه زیادی می‌دهد و قلبم را آرام می‌کند که می‌توانم باعث افتخار خانواده باشم و دل مردم را شاد کنم.»
اشمایکل هم مثل من از سطح‌های پایین‌تر شروع کرده است
در لیست ۲۰ بازیکن برتری که معرفی شده‌اند، کدام یک الگویی برای امیر عابدزاده هستند؟ او در پاسخ به این سؤال تأکید می‌کند: «من با کسپر اشمایکل خیلی کیف می‌کنم، چون احساس می‌کنم شباهت‌های زیادی با هم داریم. جدا از اینکه پدران ما اسطوره بودند و مقایسه زیادی می‌شدیم و خواهیم شد، دروازه‌بان بسیار خوب و آدم باهوشی است. یک دلیل مهم من برای علاقه به کسپر این است که او کار خود را از رده‌های پایین شروع کرد. وقتی منچسترسیتی بود و اتفاقات طوری که می‌خواست پیش نرفت، از سطح‌های پایین‌تر، بدون ترس شروع کرد. همانطور که من این کار را کردم.»
چیزی که دروازه‌بان‌ها را متمایز می‌کند، ذهن قوی است
او درباره فاصله کیفی‌اش با بهترین دروازه‌بان‌های دنیا اینطور می‌گوید: «دروازه‌بان‌ها از لحاظ کیفیتی خیلی نزدیک هم هستند و دروازه‌بان‌هایی در سطح‌های پایین هم همگی بلدند دایو بزنند، بپرند و شوت بزنند اما یکسری جزییات و تصمیم‌گیری و تجربیات است که دروازه‌بان‌ها را از هم متمایز می‌کند. مثلاً من جلوی کاسیاس دو بار بازی کردم که بهترین جهان بود و دیدم که واقعاً چقدر سطح‌ها به هم نزدیک است. ثبات، نکته مهمی است که می‌تواند تو را در یک سطح حفظ کند. به نظرم چیزی که می‌تواند تو را جدا کند، ذهن قوی است.»
وقتی ببینم چیزی برای یاد گرفتن ندارم قضیه را سخت‌تر می‌کنم
امیر عابدزاده درباره بازی در لیگ دو اسپانیا و چالش‌هایی که به استقبال‌شان می‌رود، اینطور توضیح می‌دهد: « اینکه در سطح پایین‌تری بازی می‌کنم (لیگ یک اسپانیا) انتخاب خودم بوده است. لیگ دو اسپانیا را هم اگر تحقیق کنید، می‌بینید که فقط اسمش لیگ دو است و از نظر سطحی و امکاناتی بالاست. خوشحالم و می‌خواهم تکاملم را طی کنم. من دوست دارم چالش‌های جدیدی تجربه و رشد کنم. وقتی یک جا زیاد بمانم و ببینم چیزی برای یاد گرفتن ندارم، سعی می‌کنم یکم قضیه را سخت کنم.»
عاشق پستم هستم و از سختی‌هایش لذت می‌برم
او معتقد است گلری در تیم‌های اسپانیایی سخت‌تر است: «در تیم‌های اسپانیایی که تیم‌ها ۳-۲ خارجی بیشتر نمی‌توانند داشته باشند، بازی در پست دروازه‌بان سخت‌تر است. ضمن اینکه اینجا همه پاسپورت اروپایی دارند. اکثر تیم‌ها هم مثلاً می‌روند دفاع کلمبیایی و برزیلی می‌گیرند و کسی دروازه‌بان آسیایی نمی‌خرد. من به خودم افتخار می‌کنم که فکر کنم اولین دروازه‌بان آسیایی اسپانیا باشم. عاشق پستم هستم و گلایه‌ای بابت سختی‌اش نیست و لذت می‌برم هرچند یکسری محدودیت دارم، بخصوص در بحث پاسپورت و انتخاب. دوست دارم مدام باورسازی کنم. در پرتغال هم از پایین آمدم و خوب کار کردم. پرتغال محدودیت پاسپورت نداشت اما حالا در اسپانیا این محدودیت وجود دارد. پس دوباره باید این باور را بسازم و تا جایی که توانش را دارم تلاش می‌کنم که یک باورسازی خوب برای جوان‌ها کنم و امیدوارم که همه با قدرت بیشتری به اهدافشان برسند.»
