«فرهنگ» بیش از ۵۰ سال قبل فعالیت خود را در تئاتر آغاز کرد و در این سال‌ها در مقام کارگردان، بازیگر و فیلمنامه‌نویس آثار ماندگاری را خلق کرده است که «کفش‌های میرزا نوروز»، «طلسم»، «دو فیلم با یک بلیت»، «بهترین بابای دنیا» و «سلطان و شبان» تنها بخشی از آن‌هاست.

کانون کارگردانان خانه سینما قصد دارد مراسمی را به پاس فعالیت‌های هنری او با عنوان «شب داریوش فرهنگ» برپا کند و این کارگردان به همین بهانه در گپ‌وگفت کوتاهی با ایسنا از علاقه خود به ساخت فیلم سینمایی پس از گذشت یک دهه سخن گفت.

فرهنگ که شخصیتی جدی و در عین حال طنز گفتاری جالب توجهی هم دارد، ابتدا در پاسخ به اینکه با توجه به سابقه ساخت فیلم‌های متفاوت، چرا چند سالی است که هیچ فیلمی در سینما نساخته است؟ گفت: چون در چند سال اخیر مرا مدام به بازی گرفتند و من هم بازی کردم ( می‌خندد). حقیقتش این است آن چیزی که من دلم می‌خواهد بسازم که بتواند با مخاطب گسترده ارتباط برقرار کند و ارشاد اجازه ساخت آن را بدهد پیدا نشده؛ یعنی به دلیل شرایط تولید و سرمایه و بازدهی و اکران و همه مصیبت‌هایی که می‌دانیم و اما و اگرها، کار آنقدر به تعویق افتاد تا به جایی رسید که عطایش را به لقایش بخشیدم ولی هنوز  امیدوارم فرصتی فراهم بشود تا بتوانم آنچه را که می‌خواهم کار کنم، بخصوص اینکه چند سناریو کار نشده دارم که اگر فرصتی پیش آید، دوست دارم آن‌ها را بسازم.

وی یادآوری کرد: شرایط تولید در سینما و بازیگری تفاوت دارد، در کارگردانی شرایط سرمایه‌گذاری، اکران و روحیه اجتماعی هم دخیل است، به همین دلیل کارم به تاخیر افتاد. البته خیلی به ژانر فکر نمی‌کنم و باید ببینم در هر موقعیتی حوصله چه کاری وجود دارد.

فرهنگ درباره وضعیت سینما و آینده‌ پیش‌رو هم گفت: سینما در این دو سال کرونایی مثل همه شغل‌های دیگر از رونق افتاد، اما می‌دانم که راه و جای خود را پیدا می‌کند و من هم اگر بتوانم جای خود را پیدا می‌کنم ، آنچه را که دوست می‌دارم خواهم ساخت. الان دیگر به سن و سالی رسیده‌ام که نمی‌خواهم فیلمی بسازم که صرفا فیلم ساخته باشم، باید چیزی باشد که آن را دوست بدارم و احساس کنم می‌شود آن احساسات را با دیگری هم در میان گذاشت.

او باره شرایط ساخت فیلم در دوران فعلی در مقایسه با گذشته بیان کرد:‌ وضعیت سینما هم قطعا مثل بقیه جامعه است. آیا رونقی در تولید وجود دارد؟ آیا کارخانه‌ها یکی پس از دیگری تعطیل نمی‌شوند؟ وقتی جامعه روحیه لازم را ندارد و بحران پشت بحران داریم، مثل بی‌آبی و خشکسالی که نتیجه ندانم کاری و نابلدی مسئولان است و کار را به اینجا رساندند، سینما هم جدا از این چیزها نیست. نمی‌توان یک سریال طنز و کمدی ساخت در حالی که روحیه جامعه آن‌طور نیست، پس به‌تبع روحیه جامعه ، من هم حال خوشی ندارم ولی امیدوارم زودتر این مشکلات برطرف شود، رونقی به وجود آید تا کمی جای امیدواری برای کسب و کار در همه حرفه‌ها از جمله سینما فراهم باشد.

داریوش فرهنگ در پایان با یادآوری فیلم‌هایی که تاکنون ساخته و به بهانه همان‌ها قرار است پاسداشتی از سال‌ها فیلمسازی‌اش انجام شود، در پاسخ به اینکه کدامیک از آثارش را بیشتر دوست دارد؟ گفت:  من حدود ۱۱ فیلم سینمایی ساختم و همین تعداد هم سریال.  نقش‌های زیادی را هم بازی کرده‌ام، اما در بین فیلم‌های سینمایی‌ام سه فیلم را بیشتر از بقیه دوست دارم، البته نه به این معنا که از ساخت بقیه پشیمان باشم یا ناراحت، اما آن‌هایی که بیشتر دوست دارم یکی فیلم «طلسم» است که اولین فیلمم بود، دیگری «دو فیلم با یک بلیت» و سومی هم که آخرین فیلمم بود با نام «یک گزارش واقعی» که اکران نشده است. این سه فیلم به روحیه و خلقیات من خیلی نزدیک بودند.

او در آخر درباره دلیل اکران نشدن فیلم آخرش هم تاکید کرد که ماجرای اکران نشدن این فیلم داستان خود را دارد و شاید در وقتی دیگر درباره آن صحبت کند.