تقی علیقلی زاده گفت، یادآور شد: بعد از رای اولیه دیوان عدالت اداری به نفع سازندگان فیلم سینمائی “رستاخیز” به کارگردانی احمدرضا درویش، از طرف بعضی پیشکسوتان حرفه‌ای و مدیران سازمان سینمایی (که آن موقع مدیریت‌اش تغییر کرده بود) به مصالحه دعوت شدیم. این دعوت با پذیرش سهامداران مواجه شد و سرانجام مصالحه‌ای صورت گرفت مبنی بر اینکه فعلا درباره‌ی اکران داخلی طرح دعوا نشود و در مورد پخش خارجی پروانه نمایش صادر شود. همچنین دولت بخشی از سهام فیلم را خریداری کند تا فشار مالی بر روی سهامداران خصوصی کم شود. البته تمامی سهام داران بخش خصوصی در این قرارداد متحمل ضرر و زیان شدند. از آن به بعد پیگیری حقوقی محاکم داخلی،متوقف و بر عرضه فیلم تمرکز شد.

پس از این مصالحه و واگذاری بخشی از سهام فیلم به بنیاد سینمائی فارابی و صدور پروانه نمایش خارجی، به عنوان تهیه‌کننده و سهامدار، رسما پیشنهاد کردم که بنیاد سینمایی فارابی، مسئولیت توزیع جهانی فیلم را بپذیرد. در پاسخ به این پیشنهاد، بنیاد سینمایی فارابی، طی یک نامه رسمی، از قبول این مسئولیت امتناع کرد. در ادامه و به اصرار مدیران وقت سینمایی و سایر سهامداران، تصمیم‌گیری درباره‌ توزیع‌کننده داخلی و خارجی در تمامی اشکال حقوقی به تهیه‌کننده واگذار و مقررشد سایر سهامداران به عنوان مشاور و پشتیبان حضور داشته باشند.
او ادامه داد: ۳ سال قبل و در توافقی که به عنوان مصالحه انجام شد، پروانه بهره برداری خارجی فیلم صادر شد. توجه داشته باشید که ۶۰ درصد سهام این فیلم به بنیاد فارابی و ۴۰ درصد سهام به سرمایه گذاران بخش خصوصی تعلق دارد که ۳۰ درصد آن سهامداران غیر ایرانی هستند و ۱۰ درصد آن سهامداران ایرانی. لیکن همان طور که پیش از این گفتم، تصمیم گیری در مورد بهره برداری از فیلم به عنوان تهیه کننده و امین سهامداران ،برعهده من است.
او ادامه داد: هرچند صدور پروانه نمایش خارجی فیلم ، گام مهمی به پیش بود، اما در ادامه این سوال مطرح شد که چرا برای عرضه خارجی فیلم، کاری نمی شود. پاسخ ما این بود که این فیلم در ایران تولید شده و جوایز متعدد داخلی کسب کرده است. پس شایسته است که صبر کنیم تا مساله اکران داخلی آن هم حل شود و هموطنان ما در داخل هم بتوانند فیلم را ببینند. این در حالی بود که در آن مقطع دولت وقت به ما فشار می‌آورد، ولی همواره موضع ما این بود که تا تکلیف اکران داخلی روشن نشود، فیلم را عرضه جهانی نمی کنیم. البته از همان مقطع ما مطالعه‌ برای عرضه بین‌الملل فیلم را آغاز کرده بودیم و متوجه شدیم پلتفرم‌های جهانی که سابقه و حضور حرفه ای موثری دارند، مایل به پذیرش پخش این فیلم با شرایط مناسب نیستند. دلیل اصلی هم این بود که اولا سالها از تولید فیلم گذشته بود و فیلم حتی در کشور محل تولید آن به نمایش در نیامده بود و دوم آنکه فیلم در کشور محل تولید ، سالها توقیف شده بود. به عبارتی جلوگیری از عرضه داخلی فیلم ، تمامی فرصتهای بین المللی فیلم را از بین برده بود و همین موضوع ضربه بزرگی به عرضه فیلم “رستاخیز” در عرصه بین المللی وارد کرد.در نهایت مذاکراتی که با برخی از این پلتفرم های مطرح جهانی انجام شد ، پیشنهادهای جذابی در مقایسه با سرمایه گذاری فیلم به همراه نداشت.
وی در بخش دیگری از این گفتگو به سرقت دو سال قبل “رستاخیز” و پخش غیر قانونی آن در فضای مجازی اشاره کرد و افزود: سرقت کننده فیلم، یک کانال یوتیوپ عراقی، به نام “عشتار” بود که در نهایت در مکاتبات پذیرفت که این کار را انجام داده ولی مدعی بود که نمی‌دانسته کار خلافی است. به هرحال فیلم توزیع شده بود و ما امکان دعوای حقوقی را به خاطر شرایط سیاسی اجتماعی عراق در آن مقطع نداشتیم. این موضوع در یکی از جلسات به میزبانی بنیاد فارابی مطرح و مقرر و مصوب شد که برای هزینه طرح دعوای حقوقی بین المللی و نیز ایجاد پوشش محافظتی برای فیلم در فضای مجازی ، سهامداران بودجه ای را پرداخت کنند که در این میان علی رغم انجام کامل تعهدات از سوی سهامداران بخش خصوصی،بنیاد فارابی هیچ اقدامی انجام نداد و مانع تحقق این امر شد. جالب آنکه در همین شرایط که دولت از پرداخت تعهدات مصوب خود و نیز پرداخت خسارتهای ناشی از تعلیق اکران ، خودداری می کرد و هیچ همراهی برای رفع مشکلات فیلم انجام نمی داد، پروانه وی او دی فیلم در داخل را صادر کرد. اما هیچ کس از آنها نپرسید چرا سال قبل و پیش از آنکه فیلم سرقت شود،این کار را انجام نداده اید؟ اصولا چرا مانع این فیلم شدید؟ چرا تصمیمات ناصحیح خود را با صرف از منابع عمومی کشور که به امانت به شما سپرده شده و با تعدی به حقوق افراد ، جبران می کنید؟ و انبوه سوالات دیگر .
تهیه کننده “رستاخیز” گفت: به هرحال با صدور پروانه وی او دی داخلی بسترنسبتا مناسبی برای عرضه فیلم بوجود آمد.در این مرحله تشخیص و تصمیم سهامداران بخش خصوصی این بود که یک پلتفرم اختصاصی برای فیلم طراحی شود، اما بنیاد فارابی اصرار داشت که با یک پلتفرم خاص داخلی،قرارداد منعقد شود که هم فیلم را در داخل توزیع نماید و هم در یوتیوپ عرضه کند. در مذاکره با مدیران این پلتفرم مشخص شد که پیش بینی موفقیت برای فیلم ندارند، و در عین حال هیچ تعهدی هم نسبت به امنیت فیلم نمی پذیرند. معهذا اصرار فارابی ادامه داشت واعلام کرد که در پلتفرم اختصاصی مشارکت مالی نمی کند. بنابر این به ناچار سهامداران بخش خصوصی تامین مالی و پشتیبانی و هدایت امور این پلتفرم را عهده دار شدند.
وی ادامه داد: این درگاه که در ابتدا “یوتیوپ حلال” نام داشت به صورت اورجینال برنامه نویسی شده و بنا به اطمینان امنیتی ،از نسخه ها و برنامه های آماده یا نیمه آماده موجود در آن استفاده نشده است. در ادامه نام آن به حلال چنل، به آدرس اینترنتی www.halalchanel.com تغییر یافت.
از طرفی همزمان با صدور اسناد و مجوزهای قانونی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای عرضه بین المللی و جهانی فیلم سینمائی “رستاخیز” ، طی یک توافق حقوقی از سوی تهیه کننده ، مدیریت بهره برداری از کلیه حقوق این فیلم به یک شرکت خارجی واگذار شده بود، که در تفاهم با تهیه کننده ضمن مدیریت کارکرد این پلتفرم ، واگذاری سایر حقوق را نیز پیگیری نماید. این پلتفرم ، به آدرس اینترنتی www.halalchanel.comاز۱۶ اسفندماه ۱۴۰۰،همزمان با تولد حضرت ابوالفضل علیه السلام ، فیلم “رستاخیز” را عرضه می کند. “حلال چنل” قابلیت فروش محصولات صورت و تصویری در سراسر دنیا با تمامی ارزهای رایج جهانی را دارد و بهترین امکانات را از لحاظ سرور و ترافیک بهره‌برداری و امنیت محتوا دارا می باشد. تا ۱۶ اسفندماه آزمایش‌های عملیاتی متنوعی در این پلتفرم انجام خواهد شد تا در مقطع فاز بهره‌برداری از کارآیی حداکثری برخوردار باشد. البته به این نکته اشاره کنم که پلت‌فرم‌های داخلی از لحاظ تکنیکی شرایط مناسبی دارند اما برای کسب درآمد غیرریالی، این اقدام ضروری بود.
تقی علیقلی زاده با بیان اینکه “حلال چنل” محیطی کاملا حرفه‌ای و امن از لحاظ قانون کپی رایت است که می تواند بستر مناسبی برای انواع فیلم‌ها، بازی ها ، انیمیشن ، مستند ، آموزشی ، نرم افزار و تمامی محصولات و محتواهای با قابلیت عرضه در فضای مجازی، باشد تا به راحتی بتوانند درآمد غیرریالی نیز داشته باشند . به هرحال این موقعیت، ظرفیتی است که با همت بخش خصوصی راه‌اندازی شده و می‌تواند در اختیار سینمای پرافتخار ایران و مدیران و هنرمندان فعال در عرصه محصولات صوتی و تصویری باشد.
او در پاسخ به اینکه مخاطبان داخلی چگونه می توانند، فیلم را ببیند گفت: در داخل باهدف تقویت ساختارهای موجود ،مذاکره با شرکت های داخلی فعال در زمینه وی او دی برای توزیع همزمان داخلی فیلم”رستاخیز” در حال انجام است که به زودی نتایج آن نیز اعلام می گردد.
تقی علیقلی زاده در بخش پایانی این مصاحبه کفت: فیلم از ۱۶ اسفندماه همزمان با تولد حضرت ابوالفضل (ع) به سه زبان عربی، فرانسه، فارسی و ۱۰ زبان رایج دنیا به صورت زیرنویس با تایم دو ساعت در پلت‌فرم‌ حلال چنل ، به آدرس اینترنتی www.halalchanel.comو پلت‌فرم‌های داخلی توزیع می‌شود.
تهیه کننده “رستاخیز” همچنین از مدیران فرهنگی کشور درخواست کرد؛ با توجه به رویکرد عمومی دولت جدید مبنی بر رفع موانع از مسیر طراحی و تولید و عرضه اینگونه آثار، برای جبران بخشی از صدمات وارده به سازندگان فیلم سینمائی “رستاخیز” و همراهی با دوست داران این فیلم ؛ و با توجه به این‌که تاریخ شروع فعالیت این پلتفرم در ۱۶ اسفندماه ۱۴۰۰ است ، ترتیبی اتخاذ نمایند که فیلم سینمائی “رستاخیز” همزمان با عرضه در پلتفرم‌ها ،به عنوان یکی از فیلم‌های اکران شروع سال جدید، در سینماها هم امکان نمایش داشته باشد. خاطر نشان می کنم که این فیلم با قطع اسکوپ، از بهترین کیفیت تصویری و صوتی موجود در جهان بهره مند است و به درستی شایسته نمایش در سالن های سینما است.
فیلم سینمایی “رستاخیز” که در سال ۹۱ ساخته شد و ۱۰ سال ساخت آن طول کشید درباره حماسه عاشورا است.
احمدرضا درویش فیلمش در سی‌ودومین جشنواره فجر ۹ جایزه از جمله بهترین فیلم و کارگردانی را گرفت و پس از رونمایی در جشنواره فیلم فجرسال ۹۲، تابستان دو سال بعد در سینماها اکران شد؛ اما نمایش عمومی این فیلم به یک روز هم نرسید و فیلم با دستور وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی (علی جنتی) بخاطر آنچه «نظر مخالف بعضی از مراجع عظام» عنوان می‌شد، از پرده سینماها پایین کشیده شد. علت این مخالف‌ها و تصمیم به توقف اکران فیلم که عملا به توقیف آن منجر شد، به نمایش چهره حضرت ابوالفضل (ع) مربوط می‌شد و بعد از پیگیری‌های فراوان تنها راه حل، پوشاندن چهره بازیگر این نقش با هاله نور بود؛ راه حلی که سازندگان فیلم نپذیرفتند.