پسر آدری هپبورن از مادر هنرمندش می گوید

این بازیگر و هنرمند محبوب تا پایان زندگی‌اش در سال ۱۹۹۳به عنوان سفیر یونیسف فعال بود. او برای مداومت و پشتکارش در انجام کمک‌های خیرخواهانه‌اش توانست مدال آزادی ریاست جمهوری آمریکا را دریافت کند.
سازمان یونسکو به واسطه فعالیت مسئولانه و خیرخواهانه‌اش در سال ۱۹۸۸ آدری هپبورن را به عنوان فرستاده ویژه برای کمک به کودکان فقیر و گرسنه برگزید. او با سفرهای متعددش به کشورهای آفریقایی که دچار قحطی‌ شده‌ بودند تلاش می‌کرد تا جهان را از سختی‌های مردم این مناطق آگاه سازد.
آدری هپبورن علاوه بر جایگاه احترام‌آمیزش در حرفه بازیگری سینما، به عنوان یک مادر هم از احترام خاصی برخوردار بود.
شان فرر پسر این هنرپیشه سینمای کلاسیک در باره مادر هنرمندش می‌گوید:
«اغلب از من می‌پرسند داشتن یک مادر مشهور چگونه است. من هم همیشه در پاسخ می‌گویم نمی‌دانم!
من او را ابتدا به عنوان مادرم و سپس به عنوان بهترین دوست خود می‌شناختم.
او خیلی دوست داشت مادر شود این فرصت را داشت، او این کار را در حد کامل انجام داد.»
آدری هپبورن را بیشتر علاقمندان به سینما با دو فیلم «صبحانه در تیفانی»(۱۹۶۱) به کارگردانی بلیک ادواردز و «بانوی زیبای من» (۱۹۶۴) ساخته جرج کیوکر می‌شناسند اما این هنرمند از آغاز فعالیت بازیگری‌اش در سال ۱۹۴۸ در فیلم‌های مطرحی مانند «تعطیلات رمی»(۱۹۵۳) به کارگردانی ویلیام وایلر و «سابرینا»(۱۹۵۴) ساخته بیلی وایلدر و «معما»(۱۹۶۳) به کارگردانی استنلی دانن بازی کرد.
هپبورن در دوران بازیگری‌اش جایزه‌های متعددی را گرفت؛ از بفتا و گلدن گلوب تا امی و تونی و حتی گرمی! اما تنها اسکارش را برای بازی در فیلم «تعطیلات رمی» کسب کرد.
گفته می‌شود در طراحی چهره «سوفیا» ربات معروف از صورت آدری هپبورن الهام گرفته شده است؛ بازیگری که بنیاد فیلم آمریکا او را سومین ستارهٔ بزرگ بازیگران زن در همٔه دوران معرفی کرد و پیتر باگدانویچ کارگردان بزرگ آمریکایی، هپبورن را «آخرین معصوم سینما» دانست.
این هنرمند محبوب روز ۲۰ ژانویه سال ۱۹۹۳ در اثر سرطان آپاندیس، در شهر تولوشنا، وو، سوئیس درگذشت.
هپبورن هنگام مرگ ۶۳ سال داشت.