آرش قاسمی صداگذار سینما در گفتگو با خبرنگار ما درباره تازه‌ترین فعالیت‌های خود گفت: در حال حاضر پروژه «خط نجات» به کارگردانی وحید موسائیان را در دستور کار دارم که حدود ۴۰ درصد صداگذاری آن تا به امروز پیش رفته است. این فیلم داستانی حال و هوای سال‌های دهه ۵۰ را دارد و همان‌طور که از نظر تصویری فضای امروز نسبت به دهه ۵۰ تغییر کرده است، در صداگذاری هم باید فضای آن سال را بسازیم.

وی ادامه داد: فضای صوتی امروز نسبت به دهه ۵۰ به‌کل تغییر کرده است از صدای اتومبیل‌ها در خیابان گرفته تا دیگر صداهای محیطی. تلاش کردیم فضای صوتی فیلم را به حال و هوای همان سال‌ها نزدیک کنیم. در بخش‌هایی از فیلم هم از تصاویر آرشیوی استفاده می‌شود که صدای این بخش‌ها نیز نیاز به بازسازی دارد.

قاسمی درباره دیگر پروژه‌هایی که در دست دارد هم گفت: فیلم سینمایی «صورت فلکی» به کارگردانی حسین دارابی را هم برای جشنواره امسال آماده می‌کنم که صداگذاری آن به‌تازگی شروع شده و تصویربرداری آن ادامه دارد. مشغول کار روی فیلم سینمایی «شادروان» به کارگردانی حسین نمازی هم هستم. «شادروان» فیلمی متفاوت است که نمی‌توانید با دیگر فیلم‌های سینمای ایران آن را مقایسه کنید. صداگذاری این فیلم تمام شده و به مرحله میکس رسیده‌ایم.

این صداگذار درباره افت کمی تعداد فیلم‌های متقاضی حضور در جشنواره فیلم فجر امسال و تأثیر آن بر فضای تولید مطرح کرد: واقعاً تولیدات در سال جاری کم بوده و هنوز هم بخش عمده‌ای از تولیدات به مرحله کاری مرتبط با حوزه «صدا» نرسیده‌اند. برخی فیلم‌ها بودند که خودم روی صدای آن‌ها کار کردم اما فرم جشنواره را پر نکردند. هر سال ۴ یا ۵ فیلم در جشنواره داشتم اما امسال تا الان فقط سه فیلم است که امیدوارم در بخش مسابقه پذیرفته شوند.

وی در تشریح دلایل افت کمی تولیدات در سال جاری هم عنوان کرد: سرمایه‌گذار وقتی می‌بیند این تعداد فیلم در ترافیک اکران مانده‌اند، دیگر انگیزه‌ای برای سرمایه‌گذاری پیدا نمی‌کند. اکثر سرمایه‌ها به سمت تولیدات خانگی رفته است و به شخصه باوجود اینکه کمتر کار سریالی قبول می‌کردم، در دو سال اخیر بیشتر در سریال‌های خانگی حضور داشته‌ام. در پروژه‌ای سینمایی حضور داشتم که سرمایه‌گذارش به دلیل بلاتکلیفی اکران، از کار کنار کشید. برخلاف شبکه نمایش خانگی که سریال‌های بسیاری در دست تولید است. همه به آن سمت گرایش پیدا کرده‌اند.

قاسمی با اشاره به شرایط کاری ساده‌تر در شبکه نمایش خانگی توضیح داد: گیروگرفت‌های تولید در سینما بیشتر از شبکه نمایش خانگی است و اخیراً هم که شاهدیم پروانه نمایش فیلم‌ها گویی تاریخ مصرف پیدا کرده و یک فیلم بعد از دریافت پروانه ساخت و پروانه نمایش، مجدد باید در انتظار بازبینی باشد. فارغ از این شرایط ترافیک اکران هم واقعاً کار را دشوار کرده و کسی پولش را در سینما نمی‌خواباند که آیا تا دو سال آینده امکان نمایش و اکران پیدا می‌کند یا نه! کار در وی‌اودی‌ها اما این دردسرها را ندارد.