با پایان هفته دوازدهم لیگ برتر فوتبال ایران، استقلال با ۲۸ امتیاز از دوازده بازی به تنهایی در صدر جدول رده‌بندی قرار گرفته است. حالا هر روز که پیش‌تر می‌رویم، رویای قهرمانی آبی‌ها بعد از ۹ سال رنگ و بوی جدی‌تر به خود می‌گیرد. در این میان فرهاد مجیدی، شماره هفت محبوب استقلالی‌ها در موقعیتی جالب قرار گرفته و دستاوردهای قابل اعتنایی داشته است.
شاید مهم‌ترین کار فرهاد مجیدی در استقلال، بهبود ساختار تدافعی این تیم بوده است. آبی‌ها در فصول گذشته بعضا خط حمله خوبی داشتند، اما گل‌های خورده پرتعداد این تیم مانع از کسب موفقیت می‌شد. مجیدی اما با اصرار روی دفاع سه‌نفره بالاخره به این وضعیت سر و سامان بخشید. تیم او طی ۱۲ هفته تنها دو گل خورده و جالب می‌شود اگر بدانید این آمار برای صدرنشین‌های لیگ تا پایان هفته دوازدهم تاریخ لیگ برتر «بی‌نظیر» بوده است.
مجیدی همچنین برای فصل جدید به خوبی جای نفرات جدا شده را پر کرد. پیش از آغاز فصل بیست‌ویکم بازیکنانی مثل شیخ دیاباته، مهدی قائدی، فرشید اسماعیلی، داریوش شجاعیان و… استقلال را ترک کردند، اما تا این مقطع از فصل به ندرت شنیده شده کارشناسی عقیده داشته باشد جای این بازیکنان خالی است.
برخی پافشاری‌های فرهاد مجیدی برای استفاده از بازیکنان خاص که شاید اوایل مورد انتقاد قرار می‌گرفت، حالا به ثمر نشسته است. به عنوان مثال اصرار او به استفاده از جعفر سلمانی در سمت چپ جواب داده. این بازیکن غیر از انجام وظایفش تا کنون سه گل هم زده که دو تا از آن سه امتیازی بوده‌اند.
مهدی مهدی‌پور این روزها زیرنظر فرهاد مجیدی به یکی از بهترین بازیکنان لیگ برتر تبدیل شده است. او ستاره غیرمنتظره استقلال است که نبض میانه میدان را در دست گرفت و ضربات ایستگاهی خوبی هم ارسال می‌کند. مهدی‌پور که تا کنون سه پاس گل ارزشمند داده، در بازی با فولاد هم با سوپرگل تماشایی‌اش گره مسابقه را باز کرد.
مجیدی توانسته شخصیت پیروزی را در استقلال احیا کند. یکی از مهم‌ترین ارکان این کاراکتر آن است که وقتی خیلی خوب نیستی هم بتوانی برنده مسابقه باشی. تیمی که این ویژگی را داشته باشد، شانس بیشتری برای قهرمانی خواهد داشت. به عنوان مثال همین بازی اخیر با فولاد واقعا بهترین روز استقلال نبود، اما آبی‌ها با اتکا به همین شخصیت بازی را بردند و سه امتیاز را گرفتند.
استقلال امسال متکی به فرد هم نیست. وریا غفوری یکی از بهترین فصل‌های فوتبالی‌اش را پشت سر می‌گذاشت که مصدوم شد، اما جای خالی او حتی در مصاف‌های مهمی مثل بازی با پرسپولیس، سپاهان و فولاد حس نشد.
از همه مهم‌تر اینکه تیم فعلی استقلال متوازن است. این یعنی اگر محمد دانشگر نباشد، امثال یزدانی، مرادمند، آقاسی و… جایش را پر می‌کنند، رشید مظاهری اگر نباشد، حسین حسینی و علیرضا رضایی هستند. وسط زمین رضاوند و زبیر نیک‌نفس و مهدی‌پور و حسین‌زاده و… بالاخره جای خالی همدیگر را پر می‌کنند. در خط حمله هم ژستد و ارسلان مطهری و آرمان رمضانی و امین قاسمی‌نژاد و… هستند که بالاخره کار را در بیاورند. شاید هیچ‌کدام از اینها «صد» نباشند، اما بالاخره معدلی دارند که به تیم کمک می‌کند.
