کافی است نام «مصطفی هاشمی‌طبا» را در کنار «خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس» در گوگل سرچ کنید تا طومار بلند بالایی از مصاحبه‌هایی که او در سال‌های اخیر درباره راهکار خصوصی‌سازی سرخابی‌ها داشته، مقابل چشمان‌تان قرار بگیرد. او از سال‌ها پیش، تنها راه‌حل مشکل مالکیت دو باشگاه پایتخت را اعلام ورشکستگی و منحل شدن آنها و تأسیس دو باشگاه دیگر به همین نام می‌دانست.
راهکاری که چندان دشوار هم به نظر نمی‌رسد اما هرگز عملی نشد تا امروز شاهد حذف این دو باشگاه از رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا باشیم. حذفی که مشخص نیست تا چه زمانی ادامه پیدا کند؟ وقتی عزمی برای خصوصی‌سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس وجود ندارد و امیدی به استانداردسازی آنها نیست، با این سؤال مهم مواجه هستیم که آیا دوباره می‌توانیم این دو باشگاه را در لیگ قهرمانان آسیا ببینیم؟ مصطفی هاشمی‌طبا، رئیس سال‌های دور سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی‌المپیک با اشاره به همین موارد، در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایران ورزشی از تبعات این حذف می‌گوید.
سال‌هاست شما درباره راهکار خصوصی‌سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس صحبت می‌کنید اما در نهایت این دو باشگاه به همین دلیل از آسیا حذف شدند.
این داستان، ۳، ۴ سال است که ادامه‌دار شده است. وقتی می‌گویند دو یا چند تیم نباید یک مالک داشته باشند، وقتی می‌گویند در صورت مالکیت دولتی باشگاهها، آنها حذف می‌شوند؛ همین می‌شود دیگر. من فکر می‌کنم همه اینها به خاطر عدم درک مسئولان ما به وجود آمده است.
عدم درک یا نخواستن؟ عدم درک تا این اندازه قابل باور نیست.
چرا. عدم درک تا همین اندازه است که می‌بینید. ما سال‌هاست که می‌گوییم این دو باشگاه از ساختار درستی برخوردار نیستند اما باز هم چشم‌شان را به روی این موضوع بستند. مشخص است که اگر استانداردها را رعایت نکنیم، همین اتفاق می‌افتد. عجیب است.
بعد از اینکه خصوصی‌سازی تا این اندازه به تعویق افتاده، فکر می‌کنید بتوانیم تا سال آینده این مشکل را برطرف کنیم؟
اصلاً نمی‌شود خصوصی‌سازی انجام شود. آقای قربان‌زاده، رئیس سازمان خصوصی‌سازی گفت اینکه تعدادی از سهام این دو باشگاه را عرضه کنیم به معنی خصوصی‌سازی نیست. اصلاً ساختار این دو باشگاه مشکل دارد و مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت می‌شود. به همین خاطر است که می‌گویم باید این دو باشگاه اعلام ورشکستگی کنند، منحل شوند و دو باشگاه جدید به همین نام تأسیس شود که افزایش سرمایه داشته باشند. هیچ یک از این کارها را دولت انجام نمی‌دهد.
یعنی محرومیت این باشگاهها ادامه‌دار می‌شود؟
با این شرایط نمی‌توانیم استانداردهای لازم را رعایت کنیم. مثل استادیوم‌ها که استانداردهای لازم را ندارند. اینها را که می‌توانستیم تأمین کنیم اما نکردیم.
شما شرکت تجهیز اماکن ورزشی را به همین منظور تأسیس کرده بودید؟
بله. من شرکت تجهیز را درست کردم که امکانات لازم را برای استانداردسازی ورزشگاه‌ها فراهم کنند اما بعدها این موضوع را فراموش کردند و این شرکت پیمانکار ساخت استادیوم‌ها شد. در حالی که ماهیت این شرکت مراقبت از استادیوم‌ها بود.
به جز استاندارد ورزشگاه‌ها، موارد دیگر هم البته رعایت نشده است.
باشگاه‌های ما استانداردهای لازم را ندارند. اینکه بدهی نداشته باشند، صورت‌های مالی درستی داشته باشند، مالکیت مشترک نداشته باشند. هیچ یک از اینها رعایت نمی‌شود. ۱۶ سال است که به غلط می‌خواهیم خصوصی‌سازی کنیم. الان هم که رئیس سازمان خصوصی‌سازی گفته خصوصی‌سازی انجام نمی‌شود. فیلم این گفت‌و‌گو در آرشیو شبکه ۶ سیما موجود است. او صراحتاً گفت واگذاری سهام دو باشگاه به معنی خصوصی‌سازی نیست.
با این حساب موضوع حذف استقلال و پرسپولیس نگران‌کننده می‌شود.
خیلی چیزها نگران‌کننده است. اینقدر نگرانی‌های بزرگی داریم که موضوع حذف استقلال و پرسپولیس در آن گم است. نگرانی بابت آب، نگرانی بابت خاک. اینکه چیزی نیست.
به نظر شما می‌توانیم این مشکل را حل کنیم؟
من همچنان معتقدم که حل این مشکل واقعاً کار راحتی است. بعد از منحل شدن دو باشگاه، دو شرکت با اسم استقلال و پرسپولیس تأسیس می‌کنند. پذیره‌نویسی می‌کنند و سهام باشگاهها را می‌فروشند. هیچ مشکلی هم نیست. نیازی هم به جعل مدرک نیست. راحت انجام می‌شود. در تمام این سال‌ها یک نفر به حرف من گوش نکرد، یا حداقل می‌آمدند و می‌گفتند که حرفت غلط است و راهش این نیست. اما از زمان آقای مهرعلیزاده تا زمان وزارت آقای سلطانی‌فر، همه آمدند گفتند شهریور دو باشگاه واگذار می‌شوند، یک نفر دیگر گفت دهه فجر واگذار می‌شود. آخر هم واگذار نشد.
مسأله این است که نه تنها این مشکل حل نمی‌شود که دامنه‌دارتر هم شده است. واگذاری تراکتور به شرکت مس نمونه دیگری از دامن زدن به معضل مالکیت مشترک است!
این رویه اشتباه است. درباره تراکتور هم می‌توانند به مردم تبریز سهام بفروشند. مجمع تشکیل دهند اما این کار را نمی‌کنند.
