سرخپوشان در هفته پایانی دور رفت میزبان فجرسپاسی بودند و شاید گمان می‌رفت دست‌کم برابر این تیم یک پیروزی آسان به‌دست بیاورند، اما قرمزها خرق‌عادت نکردند و باز هم هواداران را تا ثانیه پایانی برای تثبیت پیروزی معطل و مضطرب نگه داشتند. پرسپولیس در نیم‌فصل اول ۹ پیروزی به دست آورد که ۶ تا از آنها فقط با اختلاف یک گل به‌دست آمد. به این پیروزی‌های اقتصادی از ۲ جنبه مثبت و منفی می‌توان نگاه کرد.

نیمه پر لیوان

هر چقدر از فرم و کیفیت بازی پرسپولیس انتقاد کنیم، باز هم این تیم با همین نمایش‌ها موفق شده خودش را در کورس قهرمانی نگه دارد و این اتفاق بسیار مهمی است. سرخپوشان در حالی دور رفت را به پایان رساندند که با ۳۲ امتیاز در فاصله ۳ امتیازی صدر قرار دارند. این در حالی است که اگر کمیته استیناف حکم پرونده گل‌گهر را برگرداند، فاصله قرمزها با استقلال صدرنشین به یک امتیاز تنزل خواهد کرد؛ آنچه هرگز غیرقابل جبران نیست و در صورت تقویت پرسپولیس در پنجره زمستانی در دسترس یحیی گل‌محمدی خواهد بود. برای اینکه ارزش کار پرسپولیس را درک کنید، تنها کافی است به یاد بیاورید سپاهان با تمام بازیکنان مهمی که در اختیار دارد و با وجود کسب ۳ امتیاز عاریه‌ای به‌خاطر حکم کمیته انضباطی، نیم‌فصل اول را با ۳ امتیاز کمتر از سرخپوشان پایتخت به پایان رساند.

تازه اگر استیناف حکم گل‌گهر را برگرداند، سپاهان با ۲۶ امتیاز عملا از بخت بسیار کمی برای کسب عنوان قهرمانی برخوردار خواهد شد. همه اینها یعنی پرسپولیس در بدترین روزهایش هم بلد است خودش را سر پا نگه دارد و البته که این فضیلتی بزرگ به‌شمار می‌آید. از شخصیت برتری‌جوی قرمزها و باور آنها به موفقیت در هر شرایطی، یک اکسیر جادویی و دشوار به‌دست آمده که این روزها به‌کار تیم آمده است. یحیی گل‌محمدی و کادرش در نیم‌فصل دوم با استفاده از همین اکسیر و افزودن بر بنیه تیم، می‌توانند به کسب قهرمانی ششم امیدوار باشند.

نیمه خالی لیوان

بدبین‌ها اما می‌توانند به این موضوع فکر کنند که روند اضمحلال پرسپولیس قهرمان، غیرقابل انکار به‌نظر می‌رسد. پرسپولیس در ۶ پیروزی از ۹ بردش فقط با یک گل اختلاف برنده شده و این برتری همواره تا آخرین ثانیه در معرض نابودی بوده است. بدتر اینکه حتی ۳ برد دیگر این تیم هم چندان قاطعانه به‌دست نیامده است. در ۲ پیروزی مشابه ۳ بر یک برابر فولاد و پیکان، فقط توپ‌های پرسپولیس وارد دروازه شد و برد ۲ بر صفر این تیم برابر ذوب‌آهن هم شاید یکی از بدترین نمایش‌های فصل سرخپوشان بود. طبیعتا یحیی و هوادارانش از ریزش ستاره‌ها به‌عنوان بخشی از دلایل افت پرسپولیس یاد خواهند کرد.

خب این استدلال درستی است، اما مگر امثال فجرسپاسی، هوادار، پیکان یا آلومینیوم کدام بازیکنان را در اختیار دارند که پرسپولیس در مقابل این تیم‌ها دچار مشقت می‌شود؟ با هیچ متر و معیاری نمی‌توان موجودی فعلی پرسپولیس را با رقیبی مثل فجر مقایسه کرد؛ تیمی که ۸ بازیکن ترکیب اصلی‌اش سربازان عموما متوسط و ناشناخته لیگی هستند و تنها با یک گل تصادفی به پرسپولیس می‌بازد. برخی عقیده دارند شاید اگر اسم پرسپولیس و رنگ سرخ پیراهن از تیم فعلی یحیی حذف شود و آنها با نام و نشانی دیگر در مسابقات حاضر شوند، خبری از این پیروزی‌های حداقلی نباشد. در حقیقت این برند پرسپولیس است که خیلی مواقع رقبا را مرعوب می‌کند و کار را برای پرسپولیس درمی‌آورد.

طبیعتا این مسئله هم تا زمان خاصی کارکرد خواهد داشت؛ در نتیجه پرسپولیس برای بقا در صدر قدرت فوتبال ایران نیاز به بهبود تاکتیکی و فنی دارد. در مورد این تیم باید دلایل افت فردی برخی مهره‌های کارآمد و نیز افول توان بدنی تیم مشخص شود. بدون اینها و صرفا با نتایج یک بر صفر برای طولانی‌مدت نمی‌توان شیرین‌کام بود. همیشه قرار نیست یک گل بزنی و با خداخدا کردن هواداران در ثانیه‌های پایانی معمولی‌ترین تیم‌های لیگ را ببری…

اول نیمه دوم را بازی کنید!

پرسپولیس در آخرین بازی دور رفت، باز هم به سختی بر یک حریف ته‌جدولی پیروز شد تا دوسوم بردهایش در نیم‌فصل اول با اختلاف حداقلی به‌دست آمده باشد. سرخپوشان در مصاف با فجرسپاسی هم مثل اغلب بازی‌های این فصل در نیمه اول راه به‌جایی نبردند و در نیمه دوم برای زدن گل، استرس زیادی را تحمل کردند. تیم یحیی در ۱۵ بازی نیم‌فصل اول، ۱۱ بار نیمه اول را مساوی تمام کرد و فقط ۳ بار برنده به رختکن رفت.

این یک ضعف بزرگ برای سرخپوشان بود که باعث می‌شد این تیم در نیمه دوم فشار و استرس زیادی را برای بردن بازی تحمل کند. در مقام مقایسه، استقلال در نیمه اول دوبرابر پرسپولیس پیروزی داشت و در ۶ مسابقه‌ای که نیمه‌های اول را برده بود، ۵ بار برنده شد و فقط یک‌بار مقابل آلومینیوم مساوی کرد. اما سرخپوشان معمولا کار را به نیمه دوم موکول می‌کردند؛ چنان که از ۲۱ گل این تیم ۱۵ گل در نیمه دوم و فقط ۶ گل در نیمه اول زده شد.

این شروع‌های کم‌اثر به همراه تزلزل دفاعی و آمار بالای گل‌های خورده، مشکلاتی هستند که ادامه آنها می‌تواند قهرمانی لیگ بیست‌ویکم را کاملا از دسترس پرسپولیس دور کند. ضمن اینکه قرمزها برای گلزنی – حتی به تیم‌های پایین جدول- هم دردسر زیادی می‌کشند. به‌نظر می‌رسد اگر استقلال با همین روند فعلی به امتیازگرفتن ادامه بدهد، پرسپولیس نه‌تنها قادر نیست اختلاف امتیازش را با آبی‌ها کاهش بدهد، بلکه باید منتظر بیشترشدن این اختلاف هم باشیم. به‌خصوص که با شرایط فعلی باشگاه پرسپولیس، به‌نظر نمی‌رسد در پنجره نیم‌فصل خرید بزرگی انجام شود که بتواند تیم یحیی را برای دور برگشت متحول کند.