لیگ بیست و یکم به نیمه راه خود رسیده و حالا میتوان خیلی بهتر و کارشناسیتر با اهالیاش صحبت کرد. مجید جلالی در این رابطه به موضوعات بسیار قابل تأملی اشاره میکند.
۲۰۹ گل در ۱۲۰ بازی، یعنی میانگین ۱/۷ برای هر مسابقه، آمار خوبی است؟
به اعتقاد من اصلاً آمار خوبی نیست و سه دلیل میتوان برای آن عنوان کرد. اول اینکه به هم خوردن تقویم مسابقات (یک دلیلش کرونا بود) که زمان استراحت و آمادهسازی پیش فصل بازیکنان را دچار مشکل کرد. مورد دوم، سوق پیدا کردن دیدگاه مربیان به سمت فوتبال فیزیکی و درگیرانه که حتی این روزها من در فوتبال پایه هم آن را میبینم. به نظر میرسد این یک پارامتر برای پیروز شدن در بازیها است. نکته سوم به نگرش تیمها برای گل نخوردن مربوط میشود. اکثر تیمها حتی مدعیان زمانی مشکلاتشان بیشتر میشود که میبازند. به همین دلیل میبینیم که تیمها سراغ شیوههای سهلالوصول میروند که در این مسیر گل نخوردن شیوه آسانتری است.
این مهم روی کیفیت بازیها هم تأثیر میگذارد؟
صددرصد. وقتی اکثر تیمها چنین دیدگاهی دارند توان دفاعیشان بالا میرود و زمانی که صاحب توپ میشوند آن بازیسازی را ندارند چون بازیکن خلاق سازنده ندارند و پرورش ندادهاند. بازیکنی که بتواند پاسوری و مهندسی کند. همانطور که گفتم این روزها خیلی برای دیدن بازی تیمهای پایه میروم و همین مدل بازی را هم آنجا میبینم.
آقا مجید اجازه بدهید مصداقی درباره چند تیم صحبت کنیم. اول پدیده، چه اتفاقی میافتد که یک تیم از ۱۵ بازی چهار امتیاز میگیرد؟
شما به تیم اشاره کردید اما من کلی صحبت میکنم. اگر بخواهیم به موضوعات و چرایی تیمهایی که تا این اندازه کم امتیاز میگیرند بپردازیم، مطمئن باشید بحث فنی آخرین موضوعش خواهد بود. شک نکنید مسائل حاشیهای خیلی تأثیر دارد. زمانی که یک تیم لیگ برتری بهدلیل مشکلات درون باشگاهی در یک بازی رسمی حاضر نمیشود همان روز باید بدانید که کارش تمام است. زمانی که لیدر یک تیم به رختکن میرود و درگیری ایجاد میشود باید به این نکته رسید که کارشان خیلی خیلی سخت است. یعنی اینقدر تیم به حال خود رها شده که لیدر به خودش اجازه میدهد وارد رختکن شود. فوتبال قواعدی دارد که اگر رعایت شود یک تیم نتیجه میگیرد اما اگر رعایت نشود منجر به نابودی تیم خواهد شد.
بحث بعدی سرخابیها هستند که از آسیا حذف شدند. این موضوع چقدر روی کار بازیکنان تأثیر دارد؟
ببینید پیشرفت بازیکن تحت تأثیر عوامل متعددی همچون فنی، محیطی و انگیزشی است. وقتی یک تیم در عین شایستگی نمیتواند به لیگ قهرمانان آسیا برود ضریب پیشرفت بازیکنانش پایین میآید که این مهم کاملاً اجتنابناپذیر است. فرض بر اینکه یکی دو سال هم محروم شوند، تازه زمانی متوجه اثراتش میشوند که دوباره و برای اولین مرتبه بعد از محرومیت در این مسابقات حاضر میشوند.
اما فجرسپاسی که کم هزینه بودنش قابل قبول بوده اما نداشتن زمین برای بازیاش نه.
به نظرم استان فارس میتواند از نظر ظرفیتهای انسانی یکی از استانهای سرآمد باشد. بازیکنان بسیار مستعدی در این استان هستند. حال این استان با این پتاسیل سالها نمایندهای در لیگ برتر نداشته و حالا که آمدهاند شرایطش را به اندازه کافی ندارند. وقتی بیشتر دقیق میشویم به موضوعات کلیدی میرسیم، اینکه قبل از داشتن فوتبال باید چیزهای دیگری داشت. الان هم در شیراز همه باید پای کار بیایند چون جوانان شیراز نیاز دارند که حداقل یک تیم باشد تا به قله رویاهای فوتبالیشان برسند.
شما در گلگهر بودهاید، اگر امتیازهای این تیم برگردد میتوانند مدعی باشند؟
در مورد تیمهایی مثل گلگهر باید بحثهای خیلی عمیق و کارشناسی انجام شود. سالها است دیدگاه صرفاً قهرمانی در خیلی تیمها وجود دارد و با اینکه اعتقاد دارم دیدگاه قهرمانی دیدگاه خوبی است اما تأکید میکنم دیدگاه صرفاً قهرمانی میتواند یک تیم را به بیراهه ببرد. یک زمانی غرق این تفکر میشوید و وقتی آن دوره تمام شد میبینیم که فقط هزینه شده و به جایی نرسیدهایم. ما تیمهایی داشتیم که هزینههای زیادی داشتند و حتی در لیگ قهرمانان آسیا هم بودهاند اما الان در لیگ یک دست و پا میزنند که دلیلش همان صرفاً قهرمان شدن بوده است.
هواداران بعضی تیمها هم همیشه انتظار قهرمانی از تیمشان دارند.
من فکر میکنم فقط سه تیم همیشه میتوانند به قهرمانی فکر کنند. شاید هر سال یک تیم خارج از آنها این مثلث را به مربع تبدیل کنند اما همانطور که گفتم مقطعی و گذرا خواهد بود. تیمهای دیگر هم میتوانند چنین شرایطی را داشته باشند، به شرط اینکه زمینههایش را برای خودشان ایجاد کنند که اگر نشود به چالش میافتند.
استقلال اگر سه امتیاز بازی با گلگهر را لحاظ نکنیم، داخل زمین از ۱۵ بازی ۳۲ امتیاز گرفته است. این آمار خوبی برای صدرنشین لیگ است؟
بله آمار خوبی است. شما میتوانید با میانگین ۲ امتیاز برای هر بازی قهرمانی را به دست آورید. حالا وقتی میانگین این امتیاز از عدد ۲ بیشتر میشود یعنی عملکردتان خوب بوده است.
با این شرایط نیم فصل دوم را چطور ارزیابی میکنید؟
استقلال اگر خودزنی نکند میتواند قهرمان شود. آنها الان شرایط خوبی دارند اما باید خیلی روی کارشان متمرکز شوند. حواشی در این تیم به حداقل رسیده، مدیریت ثبات پیدا کرده و نظم خوبی به تیم بخشیده و یک تیم زمانی از نظر سازماندهی پیشرفت میکند که قویترین فرد در آن تیم یعنی سرمربی شرایط خوبی داشته باشد، که الان همینطور است. استقلال اگر خودش را به چالش نکشد قهرمان میشود. شما به عنوان یک تیم، رقیب داخلی و بیرونی دارید. حالا اگر رقیب بیرونی نداشته باشید و فاصلهتان با آنها زیاد باشد آن وقت رقیب داخلی که بسیار هم میتواند خطرناک و ویرانگر باشد سراغتان میآید.
و پرسپولیس و سپاهان.
پرسپولیس آرام آرام شرایطش بهتر و مشکلاتش برطرف میشود. اما باید دید کدامیک از این مدعیان در نیم فصل خودشان را بهتر تقویت میکنند. سپاهان یک تیم کامل است که سطح خلاقیتشان از همه تیمها بالاتر بوده اما این خلاقیت نباید محبوس باشد. اگر بتوانند از این ویژگی بهتر استفاده کنند حتماً مدعی خواهند بود.