یک کارگردان تئاتر گفت: وقتی واژه دفاع مقدس به گوش برخی از مخاطبان میخورد، فقط یاد لباسهای خاکی و کلیشهها میافتند.
علیرضا معروفی نویسنده و کارگردان تئاتر گفت: وقتی واژه دفاع مقدس به گوش برخی از مردم میخورد، نسبت به دیدن اثر هنری گارد میگیرند. برخی دیگر به یاد لباسهای خاکی میافتند و کلیشهها به ذهنشان میآید؛ اما من همواره سعی کردهام کار شعاری نسازم و فرم جدیدی را به مخاطبم ارائه کنم.
او بیشتر آثار هنری خود را در ژانر دفاع مقدس به صحنه میبرد؛ نمایشنامه «تنها» اثری است که در سال ۹۸ نوشته است؛ این اثر برگرفته از کتابی درباره خاطرات رزمندهای است که در ۱۳ سالگی اسیر شده بود. این نمایش قصه ۸ اسیر است که برای تخلیه اطلاعات، سه روز در یک سلول کوچک یک در یک متری در استخبارات عراق نگه داشته شدهاند. نمایش «تن ها» به صورت کاملا رئالیستی نوشته شده، اما شیوه اجرایی با فضایی مینیمال دارد. ۸ کاراکتر نمایش به صورت جدا از هم و با فاصلهای یک متر از یکدیگر روی صحنه حضور دارند و با چینش نور و فضاسازی در موقعیت سلول قرار میگیرند.
بهگفته این کارگردان دلیل انتخاب اینموضوعات برای نوشتن نمایشنامه هایش، علاوه بر دغدغههای شخصی این است که جنگ مقوله ضد انسانی است.
نمایش جدید او با عنوان تلفات این روزها برای اجرای صحنه ای در بخش غیررقابتی چهلمین جشنواره تئاتر فجر انتخاب شده است. اثری که در سبک رئالیسم جادویی ساخته شده و درباره دختر نقاشی است که پدر و مادرش را در جنگ تحمیلی از دست داده است.