یکی از استعدادهای فوق‌العاده فوتبال ایران در سال‌های اخیر، بدون تردید اللهیار صیادمنش بوده است. مهاجم جوان پیشین استقلال، در لیگ هجدهم با تنها ۱۷ سال و یک ماه سن برای استقلال به میدان رفت و تبدیل به جوان‌ترین بازیکن تاریخ این باشگاه شد. صیادمنش پس از آن سر از فنرباغچه ترکیه در آورد و اگرچه در این باشگاه جایگاه ثابتی به دست نیاورد، اما دو دوره به تیم‌های دیگر قرض داده شد. دوره دوم انتقال قرضی صیادمنش به لیگ اوکراین، برای او موفقیت‌آمیز بود و اللهیار توانست عملکرد درخشانی ارائه بدهد.
حالا صیادمنش به فنرباغچه بازگشته، اما ظاهرا باشگاه ترکیه‌ای همچنان قصدی برای استفاده از او ندارد. در این شرایط مشتریان اللهیار به صرافت جذب او افتاده‌اند که از بین آنها هال‌سیتی در دسته اول فوتبال انگلستان شانس بیشتری دارد. این انتقال اما یک نکته جذاب برای استقلالی‌ها دارد؛ اینکه ممکن است سود هنگفتی نصیب آنها شود.
نکته اینجاست که در زمان انتقال صیادمنش به فنرباغچه، باشگاه استقلال در قرارداد قید کرده بود که سهمی هم در انتقال بعدی این بازیکن داشته باشد. چنین بندی در فوتبال حرفه‌ای جهان در مورد بسیاری از بازیکنان جوان و آینده‌دار مورد استفاده قرار می‌گیرد و بسیار رایج است. در ایران اما طبق معمول مدیران ایرانی از چنین فرصت‌هایی غفلت می‌کنند. در این شرایط اقدام مدیران وقت استقلال مبنی بر گنجاندن این بند، بسیار قابل تحسین بوده و حالا باشگاه را در آستانه کسب یک درآمد ثانویه ارزشمند قرار داده است.
گفته می‌شود پیشنهاد هال‌سیتی انگلستان به فنرباغچه برای جذب صیادمنش پنج میلیون یورو است و چون در قرارداد قبلی ذکر شده ۲۰ درصد از این مبلغ به استقلال برسد، ممکن است به زودی یک میلیون یورو به حساب باشگاه ایرانی واریز شود. این یعنی استقلال یک بار از ناحیه فروش خود صیادمنش سود کرده و حالا یک بار دیگر هم می‌تواند در سود ناشی از انتقال دوباره این بازیکن سهیم شود. این، قطعا مصداق یک قرارداد خوب و نادر در فوتبال ایران است.
با این همه اما باید افسوس خورد که حتی این درآمد ارزی مدبرانه هم احتمالا به زودی در ازای یک گاف مدیریتی دیگر یر‌به‌یر خواهد شد. آنچه باشگاه‌های ایرانی فراوان با آن دست به گریبان هستند، مشکلات ناشی از قراردادهای بد بین‌المللی است. در همین راستا یک بمب ساعتی به اسم «آندرا استراماچونی» در کمین استقلال است. مربی ایتالیایی در ابتدای لیگ نوزدهم با قراردادی دو ساله هدایت استقلال را پذیرفت، اما تنها بعد از نیم‌فصل به دلیل عدم پایبندی باشگاه ایرانی به تعهداتش جدا شد و رفت.
مربی خارجی با دو ماه حقوق نگرفتن می‌تواند قراردادش را فسخ کند و برود. این همان کاری است که مارک ویلموتس، سرمربی پیشین تیم ملی انجام داد و پوست فوتبال ایران را کند. استراماچونی هم از همین ترفند سود برد. مربی ایتالیایی حتی حاضر نشد در بازی پایانی نیم‌فصل روی نیمکت آبی‌ها بنشیند. او در روز بازی استقلال به کشورش برگشت و یک سال‌ونیم به‌طور کامل بیرون نشست تا خش روی غرامتش نیفتد.
گفته می‌شود استراماچونی در شکایت به فیفا خواهان دریافت غرامت یک میلیون و ۸۰۰ هزار یورویی شده و گویا فدراسیون جهانی برای استقلال جریمه یک میلیون و ۳۰۰ هزار یورویی بریده است. این یعنی پولی که آبی‌ها از رهگذر انتقال احتمالی صیادمنش به دست خواهند آورد را در کنار مبلغی که از جیب می‌گذارند، باید آماده پرداخت به استراماچونی کنند. یک قرارداد سزاوارانه قربانی یک قرارداد ناشیانه!
