عباس نباتی، دوبلور کارتون های خاطره انگیزی چون «ایکیو سان»، «گربه سگ» و «جنگجویان کوهستان» معتقد است: صدای خاص امری ذاتی و خدادادی است. وی به عنوان یک پیشکسوت عرصه صدا به جوانانی که وارد این حرفه می شوند، تاکید می کند: جوانان خودشان را بررسی کنند و اگر می بینند صدایشان خرج کار نمی شود خودشان دوبله را ترک کنند.
عباس نباتی در گفت و گویی در مقام یک پیشکسوت به جوانان توصیه کرد: دوستان خودشان را بررسی کنند، اگر صدایشان به درد دوبله نمیخورد و بعد از گذشت سالها، هنوز نمی توانند رُل های یک و دو را بگویند، خودشان این عرصه را ترک کنند و وقتشان را تلف نکنند.
او که مدت هاست فعالیتش در عرصه گویندگی کم شده است، اظهار کرد: آنهایی که وارد این حرفه می شوند باید خودشان را بررسی کنند و محک بزنند. ما صداهایی داریم که مورد نیاز دوبله است، یعنی ۱۰۰ درصد به درد می خورند ولی صداهایی هم داریم که جذابیتی ندارند و در حد رُل های خیلی پایین میتوانند کار کنند. به نظرم آنهایی که صدا ندارند حالا یا خودشان حس میکنند یا دیگران به آنها میگویند و نمیتوانند رُل های یک و دو را بگویند، بهتر است این حرفه را ترک کنند.
به اعتقاد نباتی «فقط صداهای خاص در دوبله جای پیشرفت دارند و جوانان نباید وقت خودشان را تلف کنند.» او در این زمینه تاکید کرد: در دوبله باید صدای خاص داشته باشید و آن صدای خاص مصرف شود. اگر جوانان میبینند صدایشان مصرف نمیشود و کافی نیست، وقتشان را تلف نکنند؛ البته میتوانند بمانند و کار کنند اما موفقیت و پیشرفتی نخواهند داشت، ضمن اینکه این عرصه درآمد آنچنانی هم برایشان ندارد.
زنده یاد سلحشور در دوبله استعداد نداشت اما کارگردان خوبی شد
نباتی همچنین تاکید کرد: من معتقدم صدای خاص، ذاتی و خدادادی است. صدا باید شنونده را جلب کند و صدایی که نتواند این کار را بکند، بهتر است وارد حرفه دیگری شود چون افراد استعدادهای متفاوتی دارند و می توانند در جاهای دیگری موفق شوند و استعدادهایشان را بروز بدهند.
این دوبلور در اینجای گفت وگو به ذکر مثالی پرداخت و تصریح کرد: آقایی به نام فرج الله سلحشور که همه ایشان را می شناسید ـ خدا رحمتش کند ـ ایشان در سال ۶۳ در عرصه دوبله یکی از شاگردان بنده بود. من آن زمان گویندگان زیادی مثل مرحوم بیژن علی محمدی، مقدم منش، صمصامی و خیلیهای دیگر که ماندگار شدند، داشتم اما زنده یاد سلحشور در دوبله استعدادی نداشت و خودش هم زود متوجه شد و سراغ کارگردانی رفت، اتفاقا هم موفق شد.
این دوبلور پیشکسوت در ادامه در پاسخ به اینکه آیا فکر می کنید با شرایط حال حاضر دوبله، می توان صداهای ماندگار گذشته را در این حرفه تکرار کرد؟ خاطرنشان کرد: می توانیم صداهای ماندگار را تکرار کنیم اما این امر بستگی به تلاش آدمها دارد. جوانانی که وارد این عرصه میشوند نباید کار را سرسری بگیرند، بلکه باید تلاش کنند؛ البته آنهایی که صدای متوسط و خوبی دارند نه آنهایی که صدایشان جذابیتی ندارد. من روزگاری به یک شخصی گفتم صدایت متوسط است اگر میخواهی در این کار ماندگار شوی باید سعی کنی استعداد و توانایی خود را بالا ببری و آن شخص هم گوش کرد، اتفاقاً خوشبختانه موفق شد؛ بنابراین کار دوبله تلاش می خواهد ولی بخش اصلی همان صدای خدادادی است که تاکید کردم. متاسفانه خیلی از صداها به درد دوبله نمی خورند و هر چه هم تلاش کنند فایده ای ندارد اما صداهای متوسط و خوبی هستند که میتوانند با تلاش ماندگار شوند.
مدیر دوبلاژی دیگر صرف نمی کند
دوبلور آثاری همچون “اوشین”، “ای کیوسان”، “جنگجویان کوهستان”، “گربهسگ” و “دو قلوهای افسانه ای” در ادامه صحبت هایش کیفیت آثار این روزهای دوبله را اینگونه شرح داد: نمیتوانم بگویم کیفیتها بد است. به حال در هر دوره ی زمانی ما کارهایی داریم که خیلی خوب دوبله می شوند و در مقابل یکسری کارها هم هستند که خوب دوبله نمیشوند. در زمان فعلی، کارها سرعت گرفته اند و باید در اسرع وقت دوبله شوند؛ بنابراین مدیر دوبلاژها هم زمان زیادی در اختیار ندارند که بخواهند وقت کافی بگذارند، ضمناً دستمزدهای مدیر دوبلاژها آنچنان نیست که دوستان رغبت داشته باشند تایم زیادی برای کارها بگذارند تا جمله ها را دستکاری کنند.
نباتی یادآور شد: در گذشته در فیلمهایی که دوبله می شد اکثر مدیر دوبلاژها، جمله ها را تغییر می دادند؛ البته نه به طور مستقیم بلکه بنا بر دریافتی که از فیلم داشتند سعی می کردند جمله ها را به اندازه مقداری که دهان هنرپیشه باز می شود، درست کنند اما الان متاسفانه مدیر دوبلاژها فرصت آنچنانی ندارند و اگر هم داشته باشند دیگر برایشان صرف نمی کند که بخواهند تایم زیادی برای سینک زدن کارها بگذارند. به همین خاطر ما دوبله های خیلی خوب داریم، دوبله های متوسط و ضعیف هم داریم.
نباتی سپس درباره علت کم کاری اش در عرصه دوبله توضیح داد: مدت هاست در دوبله کم کار می کنم. در حال حاضر جوانان زیادی وارد دوبله شده اند و طبیعی است که آنها باید کار کنند. ما کارهایمان را کردهایم اما به هرحال گاهی کار می کنم ولی نه مثل سابق. من در گذشته هم کار مدیریت دوبلاژ انجام می دادم و هم گویندگی، اما الان حدود چهار سال است که بنا به خواسته شخصی خودم دیگر مدیریت نمیکنم چون دیگر برایم صرف نمی کند. این اتفاق دو حالت دارد یا من مدیر باید بروم و بزن در رویی کار کنم که از من برنمی آید چون به هر حال کسی که عادت کرده باشد در کارش دقت کند نمی تواند دقت نکند. از طرفی برایم صرف نمیکند که به عنوان یک مدیر دوبلاژ چهار روز تمام برای سینک زدن یک فیلم وقت بگذارم و گویندگی هم انجام بدهم، ضمن اینکه مسوولیت کار مدیردوبلاژی واقعا سخت است.
این دوبلور پیشکسوت ادامه داد: در این سالها پیشنهادهای زیادی برای مدیریت دوبلاژ داشتم اما خودم قبول نکردم. در حال حاضر هم هفته ای دو الی سه روز کار گویندگی در دوبله انجام میدهم که آن هم دلی است چون کارم را دوست دارم. علاوه بر دوبله، این روزها در رادیو ایران در برنامه “کوی نشاط” هم همکاری دارم و بخش طنزش را اجرا می کنم. این برنامه شنبه ها ضبط میشود و روزهای پنجشنبه از ساعت ۹ الی ۱۱ صبح به روی آنتن میرود. از این برنامه راضی ام و به نظرم برنامه خوبی است.
عباس نباتی در پایان درباره کارهای جدیدش در حوزه دوبله گفت: بیشتر فیلم سینمایی دوبله میکنم. همانطور که اشاره کردم هفته ای دو الی سه روز سرکار می روم و آنقدری فعالیت ندارم که بخواهم کارهایم را دقیق معرفی کنم. آخرین فیلمی که داشتم فیلم سینمایی “به بالا نگاه کن” به مدیریت دوبلاژی وحید منوچهری بود که یک رُل خوب در آن داشتم.
عباس نباتی، زاده ۴ آذر ماه سال ۱۳۲۱ آبادان از دوبلورها و مدیر دوبلاژان باسابقه کشورمان است. او در آثاری چون: سالهای دور از خانه (اوشین)، “امپراتور بادها”، “ایکیو سان”، “دوقلوهای افسانه ای”، “با خانمان”، “گربه سگ”، “بل و سباستین”، “دور دنیا در هشتاد روز” و … گویندگی کرده است.