موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله نشست‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز «سیاوش طهمورث» بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون بخش‌هایی از گفتگوی تاریخ شفاهی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.

سیاوش طهمورث با بیان اینکه در تهران محله امیریه به دنیا آمده است گفت: زنده یاد حبیب کاوش دوستم بود و در یک محله زندگی می‌کردیم یادم می‌آید پول‌هایمان را جمع می کردیم با هم بلیت ۶ ریالی می‌خریدیم و به سینما می رفتیم و دو سه سانس فیلم پشت سرهم می‌دیدیم. زنده یاد «حبیب کاوش» به آموزشگاه بازیگری می‌رفت و هرچه یاد می‌گرفت به من که دو سال از او کوچکتر بودم نیز یاد می‌داد و ما حتی تعزیه و نوحه خوانی هم می‌کردیم و من یک زمانی مداح بودم .

طهمورث خاطرنشان کرد: روزی‌که می‌خواستم به اداره تئاتر در آب سردار بروم زمانی بود که زنده یاد عزت الله انتظامی، زنده یاد جعفر والی، علی نصریان هم حضور داشتند . یادم می‌آید آقای والی به من گفت همه چیزهایی که تا به امروز یاد گرفتی را کنار بگذار از امروز باید از من یاد بگیری (با خنده) و من به او گفتم چشم و وارد گروه زنده یاد داوود رشیدی بنام گروه تئاتر امروز شدم. در سال ۱۳۴۹ پیتربروک به ایران آمد و من برای کار با او انتخاب شدم و در تمرین‌های ما آقایان آوانسیان و رشیدی نیز حضور داشتند. جالب است بگویم که ما تمرین‌هایمان را در همین باغ فردوس که امروز در خدمت شما هستیم، شروع کردیم.

وی درباره اهمیت تئاتر، گفت: گاهی شنیده می‌شود که ما به سالن هم می گوییم تئاتر درحالیکه سالن جایی است است که تئاتر در آن اجرا می‌شود باید توجه داشته باشیم که تئاتر با نمایش فرق دارد و تئاتر روی صحنه شکل می‌گیرد. از برخورد دو فکر، ایده، خرد، دانش و دیدگاه تئاتر ایجاد می‌شود که هم سرگرم کننده، معانی دهنده و هم درگرگون کننده است اما نمایش تنها سرگرم کننده است.

طهمورث درباره علاقمندان به بازیگری بیان داشت: کسانی که می‌خواهند وارد کار تصویری سینما و تلویزیون شوند باید تئاتر کار کرده باشند زیرا تئاتر زمینه ساز همه هنرهای نمایشی است. وقتی تئاتر کار می‌کنید حداقل باید حداقل نیم ساعت بر روی صحنه حضور داشته باشید و در تمام این مدت باید کاراکتر را حفظ کنیم . در تئاتر بازیگر دقیقا زندگی می‌کند اما جلوی دوربین فیلمبرداری بدین شکل نیست زیرا چندین بار ممکن است یک سکانس تکرار شود . در تئاتر با نفس تماشاگر در ارتباط هستیم و تخیل و فکر تماشاگر را به کار می‌اندازیم اما در سینما بدین شکل نیست و لذت تئاتر بیشتر از فیلم است زیرا با توجه به شخصیتی که ایفا می‌کنید با تماشاگر در ارتباط هستید و واکنش‌های آنها را می‌بینید.

وی با اشاره به همکاری خود با داوود میرباقری گفت: یادم می‌آید فردی آمد و گفت در کار آقای میرباقری بازی می‌کنی و من هم پذیرفتم و دو نقش ساواکی و گورکن را بازی می‌کردم که دو بازی متفاوت بود. بعد از آن در سریال آیینه بازی کردم و در «گرگ‌ها» که بازیگر و مشاور کارگردان بودم.

طهمورث با بیان اینکه زنده یاد «علی حاتمی» کارگردان بسیار خوب و موفقی بود، افزود: حاتمی در کارنامه کاری خود هزاردستان و مادر را دارد که شاهکار بودند. روزی‌که هزاردستان را می‌ساخت درجایی من را دید و گفت همه بازیگران در فیلم من هستند و تو چرا حضور نداری و من به او گفتم اگر قسمت باشد در خدمت هستم که متاسفانه این اتفاق نیافتاد.

وی ادامه داد: در فیلم سینمایی «گاو» مدتی دستیار داریوش مهرجویی بودم فیلم بسیار درخشانی بود وهمه بازیگرهای تئاتری در این فیلم حضور داشتند. مهرجویی برای فیلم اجاره نشین‌ها از من دعوت کرد ، فیلمنامه را خواندم و قبول کردم زیرا من به داریوش مهرجویی معتقد هستم . او کارگردان بسیار خوبی است که فلسفه سینما، لنز و کنش و واکنش بازیگر را به خوبی می شناسد اینها مواردی است که هر کارگردانی نمی‌داند اما کارگردان‌هایی مثل داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی به خوبی می‌شناسند.

طهمورث بیان داشت: خیلی دوست دارم بازیگری که در مقابل من قرار می‌گیرد بازیگر بسیار توانایی باشد زیرا توانابودن او من را هم توانا می کند و موجب می‌شود کار بسیار خوبی را عرضه کنیم.

وی با اشاره به سریال «زیر تیغ» گفت: نقشم در این سریال را باور داشتم البته به خاطر سرسختی‌های نقش شاهد ناسزاهایی هم بودم (با خنده) اما با این‌حال مردم من را دوست داشتند و در کوچه و خیابان بسیار به من احترام می‌گذاشتند. با تمام این تفاسیر باور کرده بودم که باید با این نقش زندگی کنم و به این دلیل برایم لذت بخش بود که شخصیتی شکل گرفته که در در آدم‌های اطرافت و در جامعه نیز می‌بینی.

طهمورث با بیان اینکه عرصه هنر مشکل‌ترین حرفه است، بیان داشت: ورود به آن آسان است اما برای دوام آوردن ، بازیگر و هنرمند شدن باید خیلی خاک خورد و زحمت کشید .