با گذشت یک ماه از آغاز اکران نوروز، فروش پایین فیلمها و شمار کم تماشاگران آنها زنگ خطر را برای سینمای ۱۴۰۱ به صدا درآورده است. هیچکدام از فیلمهای اکران نوروز به نیم میلیون نفر تماشاگر نیز نرسیدند و کل فیلمهای اکران نوروزی بهتازگی مرز یک میلیون بلیت فروختهشده را رد کرد. مجموع فروش ۷ فیلم نیز کمتر از ۴۰ میلیارد تومان شده است.
همه این ارقام در حالی است که پیشبینی میشد با فروکش کردن کرونا و صد درصدی شدن ظرفیت سینماها، استقبال مخاطبان از فیلمها که آثاری تماشاگرپسند و متنوعاند، بسیار بیشتر باشد، اما به نظر میرسد بلیت ۴۵ هزار تومانی سینما، مانع از این اتفاق شده است. جالب است بدانید فروش فیلمها به اندازهای پایین است که حتی با وجود گرانی ۵۰ درصدی بهای بلیت، اما رقم فروش فیلمها نیز نسبت به سال ۱۴۰۰ کمتر شده است! در روزهای پس از تعطیلات نوروزی، به صورت میانگین سینمای ایران حدود ۳۵ هزار مخاطب و یک میلیارد تومان فروش روزانه دارد، در حالی که آذرماه ۱۴۰۰، فروش روزانه سینمای ایران حدود ۴۵ هزار نفر روزانه و یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان بود!
به زبان ساده، بالا بردن بهای بلیت، نهتنها مخاطب را کاهش داده، بلکه حتی رقم فروش را نیز پایین آورده است. این همان اتفاقی است که پیش از گران شدن بهای بلیت سینما، بسیاری راجع به پیامدهای آن هشدار داده بودند، اما مورد توجه اصناف تهیهکننده، سینمادار و پخشکننده قرار نگرفت و تصمیم گرانی ۵۰ درصدی بلیت سینما، تثبیت شد.
با همه آنچه گفته شد، به نظر میرسد این وضعیت، طلیعهای است از آنچه که سینمای ایران در سال ۱۴۰۱ با بلیت ۴۵ هزار تومانی پیش رو خواهد داشت؛ چراکه همه فیلمهایی که در طول سال اکران خواهند شد، به اندازه «روز صفر»، «موقعیت مهدی»، «شادروان» و حتی «سگبند» پرستاره، جذاب و تماشاگرپسند نیستند و فیلمهای ضعیفتر، لاجرم فروش پایینتری نیز خواهند داشت.