کنار زمین نشسته و پای تازه جراحی‌شده‌اش را گذاشته روی یک صندلی و از همان جا تمرین تیم را نظارت می‌کند. پرانرژی است و شوخ. در مورد نحوه اجرای تاکتیک مد نظر به بازیکنان تذکر می‌دهد. به محمد قاضی گوشزد می‌کند در تمرینات همه توپ‌ها را بزند توی گل تا عادت کند. وقتی یکی از بازیکنان توپ را به خارج از مجموعه و در واقع به خیابان می‌فرستد به شوخی می‌گوید فلانی تو بیشتر از مبلغ قراردادت توپ گم کردی!
در یک عصر بهاری سر تمرین تیم هوادار حاضر شدیم و چند دقیقه‌ای با رضا عنایتی ستاره سابق تیم ملی فوتبال و باشگاه استقلال و سرمربی فعلی تیم تازه لیگ برتری شده گپ زدیم؛ از وضعیت لیگ و فدراسیون و تیم ملی و حواشی. می‌گوید سه روز پیش عمل کردم اما چون تیم به حضورم احتیاج دارد آمدم سر تمرین. می‌گوید با این وضعیت فدراسیون نباید امیدی به نتیجه گرفتن تیم ملی داشته باشیم.
این گفت‌وگو که در اصل به صورت تصویری انجام شده به شکل ویدیویی و متنی در وب‌سایت خبرگزاری اعتمادآنلاین و سایر پایگاه‌های این خبرگزاری در شبکه‌های اجتماعی نیز قابل دسترس است.
گویا مصدوم شدید و عمل جراحی داشتید
مصدومیتی در تمرینات سه، چهار ماه پیش ایجاد شد و دردی را از آن موقع داشتم. فرصت نمی‌شد که پایم را عمل کنم. مینیسکم پاره شده بود و دکتر هم گفته بود هرچه سریع‌تر باید عمل کنم. چون بازی‌ها فشرده بود و نمی‌شد در آن شرایط تیم را رها کرد گذاشتم برای روزهای تعطیلی لیگ و در این مقطع سریع عمل کردم و بلافاصله هم سر تمرینات حاضر شدم. چون شرایط تیم، شرایط ویژه‌ای است و من خودم دوست دارم کنار تیم باشم. از یک طرف هم نمی‌توانم توی خانه بنشینم. روی صندلی هم نشستم و کاری هم از دستم برنمی‌آید ولی همین که در تمرین هستم هم برای روحیه خودم خوب است هم برای تیم.
شرایط لیگ را امسال چطور دیدید؟
قبلا هم پیش‌بینی کرده بودیم که چنین شرایطی پیش می‌آید. لیگ ما به صورت کامل حرفه‌ای نیست. ما شش یا هفت تیم داریم که به صورت حرفه‌ای هزینه می‌کنند و مشخص هم هستند. بعضی تیم‌ها خصوصی هستند و برخی نیمه‌خصوصی. به لحاظ مالی می‌دانید که شرایط، شرایط خوبی نیست. از بدو ورود به باشگاه هوادار بارها گفتم که لیگ کاملا دو تکه است و چند تا تیم با توجه به بودجه‌ای که دارند و بازیکنان باکیفیتی که به خدمت می‌گیرند تلاش می‌کنند برای قهرمان شدن. بعضی از تیم‌ها هم شخصیت‌شان جور شده و می‌توانند در میانه‌های جدول باشند. چند تا تیم هم هستند که به لحاظ مالی و امکاناتی شرایط خوبی را ندارند و تلاش می‌کنند برای بقا. همین اتفاق امسال هم افتاد. امسال در لیگ به لحاظ امتیازگیری همه تیم‌ها باهم دچار چالش بزرگی بودند. حتی تیم‌های بالای جدول و پایین جدول. جوری شد که راحت نمی‌شد امتیاز گرفت. ما ۲۴ هفته از لیگ را پشت سر گذاشتیم و امتیاز تیم چهارم و پنجم به ۳۵ رسیده. این نشان می‌دهد رقابت بسیار نزدیک است. امیدوارم روزی برسد همه در شرایط مساوی رقابت کنند. اینکه تیمی بتواند چندصد میلیارد خرج کند و تیمی نتواند این کار را بکند دور از عدالت است. اگر قرار است فوتبال ما خصوصی اداره شود هرچه سریع‌تر این اتفاق بیفتد و اگر قرار است دولتی باشد، دولت بیاید و به همه تیم‌ها به نوعی کمک کند.
با تمام این تفاسیر هوادار امسال فراتر از انتظارات نتیجه گرفته است.
ما سعی کردیم تیم‌مان را با مجموعه‌ای از باتجربه‌ها و جوان‌ترها ببندیم. در ابتدای لیگ با قرعه خیلی سختی روبرو شدیم. پیش‌بینی هم می‌کردیم دچار نوسان در لیگ بشویم. مخصوصا در ۶ هفته اول که شرایط خوبی نبود. ما چهارده، پانزده بازیکن که از سال پیش در تیم بودند را نگه داشتیم و چند بازیکن جدید هم اضافه کردیم و می‌دانستیم با چالش وحشتناکی روبرو خواهیم شد. این اتفاق هم افتاد. ولی از هفته هفتم به یک خودباوری خیلی خوب رسیدند. من می‌دانستم به لحاظ تکنیکی و اخلاقی بچه‌هایم فوق‌العاده‌اند و فقط نیاز به باور داشتیم. این اتفاق افتاد و تیم ما کم‌کم شکل گرفت. در نیم‌فصل چهار، پنج بازیکن باتجربه دیگر اضافه کردیم که خیلی به ما کمک کردند. بازیکنان بزرگ ما خیلی کمک کردند. ما روند خوبی در پیش گرفتیم و امیدوارم در هفته‌های باقی‌مانده همین شرایط را حفظ کنیم و بتوانیم با یک هزینه خیلی خیلی کم بازدهی خوبی داشته باشیم. من همیشه سعی کردم جوانانی داشته باشم که تلاش کنند. تلاش کردن برای من خیلی مهم است و در این مجموعه همه در حال تلاش هستند.
امسال مثل همیشه بیانیه‌نویسی در فوتبال ایران بوده و شدت پیدا کرده. در روز ۱۷ فروردین که همه تیم‌ها علیه هم بیانیه می‌دادند، هوادار هم بالاخره بیانیه داد.
ما تا جایی که کسی کاری به ما نداشته باشد و حقی از مجموعه ما ضایع نشود بیانیه نمی‌دهیم. شاید در طول فصل ما یک بار بیانیه دادیم که آن‌هم برای دفاع از حق خودمان بود. متاسفانه دوستان ما توی رسانه و بیشتر آنهایی که در تیم‌های معروف کار می‌کنند این روزها از فوتبالیست‌ها و مربیان معروف‌تر شده‌اند. چون بیشتر جنجالی که فوتبال ما دارد مال نوشته‌ها و گفته‌های ماست. این اتفاقی است که می‌افتد. همین بازی‌های جام حذفی را نگاه کنید. من فکر می‌کنم عدالت فوتبال برای اولین‌بار رعایت شد و هم استقلال و هم پرسپولیس حذف شدند. چرا؟ چون این دو تیم توی هفته‌های گذشته تمام فکرشان درگیر بیانیه و ایجاد چالش برای همدیگر بود. در آن طرف نساجی و آلومینیوم خیلی راحت آمدند نتیجه گرفتند. ما بیشتر تمرکزمان را باید بگذاریم روی بار فنی. روی تیم خودمان. بالاخره اتفاقات فوتبال چه داخل و چه خارج زمین غیر قابل انکار است. همه جای دنیا هم این اتفاقات می‌افتد. اینکه برخورد شما چطور است، اهمیت دارد. اگر قرار باشد مساله‌ای در فوتبال شما را از هدف‌تان دور کند باید سریع جلویش را بگیرید. اگر مایی که توی کادر هستیم حواس‌مان به بیرون و مصاحبه و جنجال باشد مطمئنا متوجه اتفاقاتی که در زمین می‌افتد، نمی‌شویم. امیدوارم روزی برسد که فوتبال را در مستطیل سبز ببینیم و باهم رقابت کنیم. ما فوتبال روز دنیا را داریم، می‌بینیم اتفاقات زیبایی که فوتبال رقم می‌زند را ما اصلا توی کشورمان نداریم. فقط جار و جنجال و تخریب یکدیگر است. در صورتی که فوتبال فوق‌العاده زیباست و از زیبایی آن همه دنیا دارند استفاده می‌کنند الا کشور ما.
علاوه بر بیانیه‌نویسی، جادوگری هم بحث داغ این روزهای فوتبال است. سمت شما نیامدند؟
الحمدلله که نزدیک ما نشدند. ببینید، تا نروی سمت‌شان که آنها نمی‌آیند. باید گامی به سمت‌شان برداری یا کاری انجام دهی که بیایند سراغت. بحث جادوگری مختص امسال نیست. امسال شدتش خیلی بیشتر بود. من خودم اصلا اعتقادی به این موضوعات ندارم و سعی می‌کنم از هر بردی که کسب می‌کنم لذتش را خودم ببرم. اگر قرار باشد کس دیگری از راه‌های دیگری برای من کاری بکند برای من لذت‌بخش نیست. باید از کاری که می‌کنیم لذت ببریم. این‌جور چیزها واقعا برایم عجیب و غریب است و اصلا نمی‌توانم باور کنم.
هوادار رفت و برگشت، پرسپولیس را متوقف کرد. بقیه مربیان استقلالی هم خوب از پرسپولیس امتیاز گرفتند. برخی می‌گویند مربیان استقلالی لیگ برای موفقیت تیم استقلال تلاش می‌کنند.
واقعیت این‌طور نیست. ما هر کدام تعهدی داریم و قراردادی را با یک باشگاه امضا کردیم. ما برای موفقیت تیم خودمان تلاش می‌کنیم. بینی و بین‌الله من اصلا به این موضوع تا به حال فکر نکردم و نمی‌کنم و نخواهم کرد. من یک استقلالی هستم. این درست. هوادار استقلال هستم و این را همیشه گفتم. چه موقعی که تیم داشتم و چه موقعی که نداشتم. ولی اینکه بخواهم از کارم کم کنم تا تیمی موفق شود یا انرژی متفاوتی بگذارم تا تیمی نتیجه نگیرد، نیست. من همیشه دوست دارم رو به جلو حرکت کنم. اینکه دوستان می‌گویند ما تلاش می‌کنیم استقلال موفق شود واقعا این‌جور نیست. ما تلاش می‌کنیم تیم خودمان موفق شود و آن دستمزدی که می‌گیریم حلال باشد.
در مورد تیم ملی هم کمی صحبت کنید. برخی می‌گویند اسکوچیچ باید برکنار شود ولی شما جزو موافقان ادامه حضور ایشان در تیم ملی هستید.
باید ببینیم مخالفان چه کسانی هستند. ما در همه‌چیز موافق و مخالف داریم. باید از آنهایی که فوتبال بازی کردند و این ورزش را لمس کردند بپرسیم به چه دلیل مخالف یا موافق هستند. من می‌گویم اسکوچیچ بماند چون زمانی برای تغییر نداریم. وقتی زمان نباشد بهتر است با اکیپی که امتحانش را پس داده برویم جلو. اسکوچیچ در شرایط خیلی سختی تیم را گرفت. در آن زمان حتی مربیان داخلی هم نمی‌خواستند این کار را کنند چون فکر کردند اگر تیم در همان مرحله اول انتخابی حذف شود خیلی سخت می‌شود. اسکوچیچ این کار را کرد و به هر ترتیبی که بود تیم را در بهترین شرایط برد جام جهانی. اگر توانایی نداشت، نمی‌توانست این کار را بکند. ما بازی‌های سختی داشتیم و فکر می‌کنم جزو معدود دفعاتی بود که خیلی ساده و بدون دغدغه رفتیم جام جهانی. الان رسیدیم به جایی که باید روحیه بدهیم به تیم. اینکه بخواهیم برویم در این وادی که مربی را عوض کنیم مطمئنا آن انگیزه و آن اعتماد به نفس را از مربی می‌گیریم و کار را برای خودمان سخت می‌کنیم. ما قبلا تغییرات داشته‌ایم و ثمره‌اش را هم دیدیم. نه تنها پوئن مثبتی دریافت نکردیم که اتفاقات بدی هم رقم خورد. ما با عوض کردن کی‌روش دیدیم چه بلایی سر تیم ملی آمد. با آن مربی باخت‌هایی دادیم که کسی فکرش را نمی‌کرد. آن‌هم با چه هزینه‌ای! ما تجربه تلخ از تغییرات زیاد داریم. الان که یک مربی آمده تیمش را برده جام جهانی، باید حمایتش کنیم تا ان‌شالله بتواند در جام جهانی هم موفق باشد.
گروهی که ایران در آن قرار گرفته چطور است؟
من واقعا متعجبم که هر کارشناسی که می‌بینیم، هر فردی که فوتبال بازی کرده از رفتن ما به مرحله بعد می‌گوید. من گروه را فوق‌العاده سخت می‌بینم. اگر قرار باشد با این تدارکات و این شرایط وارد شویم مطمئنا باز هم در مرحله اول حذف می‌شویم. اگر می‌خواهیم به مرحله بعد برویم باید از امروز که دیر هم شده برنامه‌های تیم ملی را درست کنیم. بازی تدارکاتی خوب در نظر بگیریم و با یک شرایط ویژه وارد جام جهانی شویم تا به مرحله بعد برویم. این ساده‌انگاری و ساده فرض کردن گروه‌مان مطئمنا گران تمام خواهد شد.
حتما از شرایط مدیریت کلان فوتبال اطلاع دارید. وضعیت فدراسیون و منابع مالی و… با این وضعیتی که فدراسیون دارد می‌توان امیدوار بود که آماده‌سازی درستی برای جام جهانی صورت بگیرد؟
وقتی این وضعیت را می‌بینیم نباید انتظار خاصی هم داشته باشیم. بیچاره هواداران. نگران هواداران. با یک نابسامانی طرفیم. حتی در مملکت. من الان می‌گویم فوتبال جزیی از زندگی مردم شده است. این دغدغه‌ای که مردم دارند بحق است. اینکه می‌خواهند یک تیم ملی سرحال و با امکانات داشته باشند. چرا ما نباید این شرایط را داشته باشیم؟ دور و بر خودمان را نگاه کنیم. واقعا داریم خجالت می‌کشیم از اینکه فوتبال ما یک فوتبال بدون امکانات است. فوتبالی که در آن غیر از جنگ اعصاب و جنجال و دعوا برای پست گرفتن چیزی نیست. امیدوارم شرایط فدراسیون هرچه سریع‌تر درست شود. هرچه به جام جهانی نزدیک می‌شویم دلهره ما بیشتر می‌شود. کشور ما سزاوار این نیست که بدون امکانات وارد یک تورنمنت شود. حالا اگر رییس‌جمهور دستور می‌دهد یا هر ارگان دیگری، امیدوارم تیم ملی هرچه زودتر پشتیبانی شود. این نسلی که از فوتبالیست‌ها داریم راحت می‌توانند کارهای بزرگ کنند. اگر بتوانیم آرامش را به آنها تزریق کنیم و امکانات در اختیارشان بگذاریم. نمی‌گویم امکانات در حد ایده‌آل ولی در حد متوسط، باید امکانات باشد تا بتوانیم خواسته‌ای از آنها داشته باشیم.
در فروردین اتفاقات تلخی در مشهد حین بازی ایران و لبنان رخ داد…
وقتی که نمی‌توانیم یک کاری را انجام دهیم نباید انجام دهیم. اصلا اصراری نبود بازی برود در مشهد. اصلا جابه‌جا کردن بازی از تهران به مشهد به خاطر این بود که می‌دانستیم هوادار زیادی به استادیوم خواهد رفت. باید قبلا فکر این را می‌کردند. آن دوستانی که چنین تصمیمی گرفتند باید پاسخگو باشند چون وجهه بین‌المللی ما به هم ریخت. ما یک بازی ساده فوتبال را نتوانستیم برگزار کنیم. باید بیایند صادقانه جواب بدهند دلیل این اتفاقات چه بود. باید بگویند چه شد که ما شرمنده هواداران شدیم. شرمنده آنهایی که با پرچم آمده بودند. با پرچم کشورشان آمده بودند تیم ملی کشورشان را تشویق کنند. این مساله باید زود مورد بررسی قرار بگیرد.
حسرت فوتبالی شما در سال ۱۴۰۰ چه بود؟
خدا را شکر حسرتی در سال ۱۴۰۰نداشتم اما خیلی اذیت شدم. شرایط خودم و تیمم خیلی سخت بود. منابع مالی کاملا تمام شده بود و حتی شرایط ویژه‌ای برای زندگی شخصی‌ام پیش آمده بود. ولی پایانش برایم فوق‌العاده بود. باید تشکر کنم از همه کسانی که سال گذشته با من بودند. من هم مدیرعامل بودم هم تدارکات چهار، پنج نفر از بچه‌ها واقعا شبانه‌روز زندگی‌شان را گذاشتن. قرض کردیم، حرف شنیدیم، تهمت به ما زدند و هزار اتفاق افتاد ولی من می‌دانستم یکی آن بالا حواسش به ما هست. من واقعا معجزه را در آخرین بازی لیگ دیدم. در بازی مقابل شهرداری آستارا معجزه را به چشم دیدم. من دوستان بسیار خوبی را سال گذشته پیدا کردم و در عوض دوستان خیلی خوبی هم داشتم که در آن مقطعی خودشان را نشان دادند و من فهمیدم دوست نبودند. از آنها هم تشکر می‌کنم و برای همه آرزوی سلامتی دارم.
