قطعی شدن بازی دوستانه با کانادا در بامداد روز ۱۶خرداد اتفاق بسیار خوبی است؛ هم از جنبه فنی برای تیم ملی مفید است و هم نشان می‌دهد فدراسیون بلاتکلیف فوتبال، آنقدرها هم کار را رها نکرده است. این بازی را باید به فال نیک گرفت. حتما دراگان اسکوچیچ هم خوشحال است؛ سرمربی کروات تیم ملی که بعد از شکست برابر کره‌جنوبی در بازی تشریفاتی نوروز به‌شدت خطر اخراج را احساس کرد، اما حالا به‌نظر می‌رسد جایگاه او دست نخواهد خورد.
حتی تا مدتی پس از قرعه‌کشی جام‌جهانی هم برخی بر این باور بودند که بهتر است یک مربی بزرگ‌تر به جای اسکوچیچ روی نیمکت تیم ملی بنشیند، اما اگر اراده‌ای هم به این منظور وجود داشت، به‌نظر می‌رسد عقیم مانده است. فقط۶ماه به آغاز جام‌جهانی باقی مانده و مسابقات دوستانه تیم ملی هم با نظر اسکوچیچ در حال فیکس شدن است. بنابراین خیال دراگان راحت شده که خودش در قطر هدایت تیم ملی ایران را برعهده خواهد داشت. با این حال دغدغه‌های اسکو برای آن روز چندان هم کم نیست.
کانادا کافی است؟
همه گفتند و ما هم نوشتیم که به دلایل مختلف بازی با کانادا یک فرصت خوب و مغتنم برای تیم ملی ایران است؛ هم فوتبال‌شان به آمریکا شباهت دارد و هم تیم خوبی هستند. به هر حال کانادا توانسته در ۲ بازی ۴ امتیاز از ایالات متحده بگیرد و حتما بازی ما و آنها به دردمان خواهد خورد. با این حال بی‌گمان فقط همین یک بازی درست و حسابی برای تیم ملی کافی نیست. گفته می‌شود بقیه پکیج مسابقات دوستانه قرار است با تقابل ایران و امثال نیوزیلند و آلبانی کامل شود، اما این مسابقات خیلی هم مفید نیستند.
در حقیقت این نگرانی وجود دارد که فدراسیون بعد از ترتیب دادن بازی با کانادا احساس رضایت کند و برای بقیه مسابقات دوستانه چندان مته به خشخاش نگذارد. حیف است اگر چنین باشد. یادمان نرود ما با انگلستان، گران‌ترین تیم ملی حال حاضر فوتبال جهان بازی داریم. ممکن است ولز یا اسکاتلند هم به گروه ایران اضافه شوند و ما نیاز داریم با تیمی که چنین خصوصیاتی دارد بازی کنیم.
کدام پست‌ها می‌لنگند؟
دراگان اسکوچیچ اما در مورد بعضی پست‌های تیم ملی هم باید نگرانی‌هایی داشته باشد؛ همانطور که خیلی از هواداران فوتبال هم در این مورد بیمناک هستند. به‌عنوان مثال پست دفاع راست یک چالش کاملا جدی است. گزینه مورد علاقه اسکوچیچ برای این پست صادق محرمی است که موافقان زیادی ندارد. محرمی مدت‌هاست در رده باشگاهی گم شده. او عملکرد پرنوسانی در دیناموزاگرب داشته و حتی اخیرا برانکو ایوانکوویچ هم از کادرفنی این تیم انتقاد کرده که چرا به اندازه کافی به صادق بها نمی‌دهند. کیفیت کار محرمی در تیم ملی هم به سختی قانع‌کننده است. از سوی دیگر رامین رضاییان به لیگ ایران برگشت تا خودش را به دراگان اسکوچیچ نشان بدهد، اما خیلی موفق نبود و طوری بازی نکرد که روی کادرفنی تیم ملی فشار بیاید.
کار برای وریا غفوری تقریبا تمام‌شده و صالح حردانی هم کم‌تجربه‌تر از آن به‌نظر می‌رسد که در جام‌جهانی به تیم ملی ایران کمک کند. اگر لیگ قهرمانان آسیا را دنبال کرده باشید، حتما متوجه افت دانیال اسماعیلی‌فرد هم شده‌اید. از دیگر پست‌هایی که باعث نگرانی هستند می‌توان به هافبک دفاعی اشاره کرد. احمد نوراللهی در تیم ضعیف الاهلی امارات عملکرد فوق‌العاده‌ای نداشته است و سعید عزت‌اللهی هم در تیم ضعیف‌تر الغرافه قطر صرفا به شریکی برای شکست‌های پرگل تبدیل شده است. حتی این اواخر عملکرد میلاد سرلک هم منتقدان زیادی داشته است. به‌طور کلی‌تر، اسکوچیچ باید در مورد افول لژیونرها هم نگران باشد. علیرضا بیرانوند، علی قلی‌زاده، علیرضا جهانبخش، احسان حاج‌صفی و برخی دیگر این ماه‌ها خیلی کم بازی کرده‌اند. شاید مشکل بعضی از این نفرات با انتخاب یک تیم بهتر در سال جام‌جهانی حل شود. در این صورت امیدواریم آنها با چشم باز دست به انتخاب بزنند.
