امیر مهدی زاده از ملی پوشان پیشین کاراته ایران در یک رشته استوری که روز دوشنبه در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد به انتقاد از مسئولان فدراسیون کاراته پرداخت. در انتقادات مهدیزاده این موضوع عنوان شده بود چرا ۶ ماه است که در تیم ملی حضور نداشته و بازگشتش به جمع ملی پوشان منوط به عذرخواهی از شهرام هروی سرمربی تیم ملی شده است؟!
او در بخش دیگری از انتقاداتش با نام بردن از “هامون درفشی‌پور” مدعی شد این گونه رفتارها با قهرمانان ملی، دلیل پناهنده شدن بعضی ورزشکاران به کشورهای دیگر است.
نگاهی به اتفاقات چند ماه گذشته کاراته نشان می دهد که رابطه هروی و مهدیزاده پس از انتخابی تیم ملی پیش از رقابت های جهانی ۲۰۲۱ شکراب شد.مهدیزاده در آن انتخابی با باخت در تمام مسابقات وزن ۶۷- کیلوگرم در بین ۴ کاراته کا چهارم شد و با حالت قهر مسابقات انتخابی را نیمه تمام گذاشت و رفت!
از آن زمان به بعد هر وقت اردوهای تیم ملی تشکیل شد نامی از مهدیزاده نبود تا به امروز که پس از قطعی شدن تعویق بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ ، او به انتقاد از شرایط کاراته ایران پرداخته است.
در راه حضور کاراته کاها در بازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو، امیر مهدیزاده به بیش از ۱۰ کاراته وان اعزام شد اما نتوانست سهمیه ای را کسب کند. او از مسابقات جهانی کاراته ۲۰۱۸ مادرید تا آخرین مرحله گزینشی المپیک در پاریس ۲۰۲۱ همیشه پای ثابت اعزام های کاراته بود و از تمام این رقابت ها فقط یک طلا در کاراته وان مادرید بدست آورد و در نهایت نتوانست به بازیهای المپیک توکیو برسد.
عملکرد ضعیف مهدیزاده در راه کسب سهمیه المپیک انتقادات اهالی کاراته را نیز به دنبال داشت و بسیاری آن زمان از هروی خواستند که برای این وزن انتخابی بگذارد تا شایسته ترین ورزشکار راهی مسابقات کاراته وان شود اما گوش سرمربی تیم ملی بدهکار نبود و هروی با حمایت از مهدیزاده هیچ وقت اجازه نداد ورزشکاری غیر از مهدیزاده در وزن ۶۷- کیلوگرم به کاراته وان ها اعزام شود.
جالب اینکه آن زمانی که داد منتقدان برای برگزاری مسابقه انتخابی در وزن ۶۷- کیلوگرم بلند می شد، “هامون درفشی‌پور” ورزشکار پشت خط مهدیزاده بود و اگر در ۳ یا ۴ کاراته وان نیز به او شانس اعزام داده می شد، امروز درفشی پور در خدمت تیم ملی کاراته ایران بود، نه تیم پناهندگان و کانادا. اهالی کاراته خوب می دانند که درفشی‌پور در المپیک ۲۰۲۰ توکیو برای تیم پناهندگان به روی تاتامی رفت و هم اکنون نیز در کانادا زندگی می کند.
رفتاری که امروز مهدیزاده از خودش نشان می دهد نه تنها در کاراته بلکه در رشته های ورزشی دیگر نیز دیده شده، بسیاری از قهرمانان که اتفاقا در دوران اوج خود برای کشور نیز افتخار آفرین بودند وقتی به آخر خط می رسند و قابلیت های فنی شان تحلیل می رود، انتظار دارند برایشان فرش قرمز پهن شود، غافل از اینکه اگر امثال مهدیزاده بدون انتخابی به تیم ملی برسند، حق یک جوان دیگر ضایع می شود.
درآخرین انتخابی تیم ملی کاراته در سالن شهید کبکانیان، مهدیزاده در تمام مسابقاتش باخت. او برای انتخابی مسابقات قهرمانی آسیا نیز به اردو نیامد، در مسابقات قهرمانی کشور نیز شرکت نکرد، حالا مهدیزاده کلاه خودش را قاضی کند که حق او حضور در تیم ملی است یا امثال امیر میرزایی‌ها و مهدی نعمتی‌ها؟!
