مربی گلرهای تیم فوتبال ذوب‌آهن معتقد است که امیرعابدزاده با رفع یک نقیصه می‌تواند گلر به مراتب کامل‌تری باشد.
حضور امیر عابدزاده در ترکیب اصلی تیم ملی فوتبال ایران برابر الجزایر که با شکست ۲ بر ۱ شاگردان اسکوچیچ خاتمه پیدا کرد، یکی از تصمیمات بحث برانگیز این سرمربی کروات بود که با عملکرد عابدزاده پس از مسابقه بیشتر هم به آن پرداخته شد.
به همین واسطه با حسین اینانلو مربی باتجربه تیم فوتبال ذوب‌آهن اصفهان در فصل گذشته هم صحبت شدیم و به طور خاص در مورد نمایش عابدزاده در مصاف با الجزایر و همینطور توانایی‌های این دروازه‌بان از او پرسیدیم.
این مصاحبه را در ادامه می‌خوانید.
*عملکرد امیر عابدزاده را در مصاف با الجزایر چطور دیدید؟
در بازی با الجزایر درست است که امیر عابدزاده در گل‌ها مقصر نبود ولی به نظرم کمی متزلزل ظاهر شد و عابدزاده همیشگی نبود. درست که مدافعین روی گل‌های اول و دوم مقصر بودند، ولی در برخی از صحنه‌های بازی توپ‌های که به او می رسید و می‌خواست پوشش بدهد متزلزل عمل کرد و گلر مسلطی نشان داد.
*خروج‌های عابدزاده در این مسابقه چطور بود؟
همانطور که گفتم در بازی با الجرایر متزلزل بود. خروج هایش خوب نبود. دو سه بار می خواست پوشش بدهد ولی نتوانست و خطر ایجاد شد که مدافعین توپ را دفع کردند. مثلا دقیقه۲ بازی یک توپ زدند که ریباند شد و مدافع از توی گل در آورد. یکی دو خروج بد هم داشت که مدافعین توپ را درآوردند.
*فارغ از مصاف با الجرایر به طور کلی عملکرد عابدزاده را چطور ارزیابی می‌کنید؟
عابدزاه یکی از بهترین گلرها در بازی با پا است. این روزها هم مربیان بیشتر از گلرهایی استفاده می‌کنند که بازی با پای قوی‌تری دارند. عابدزاده این حسن را دارد و جزو دو سه تای اول است. بازی با پایش بی نظیر است.
در فوتبال ایران دو سه تا گلر خوب داریم که بازی با پای خوبی هم دارند. امیر یکی از آنهاست و به نظرم اگر اولی نباشد، حتما دومی است. این موضوع سبب شده که مربیان وقتی گلرهای برابری در دسترس دارند، گلری را ترجیح بدهند که بازی با پای بهتری دارد. به نظرم به همین دلیل است که مربیان تیم ملی در مقایسه بین بیرانوند و عابدزاده از عابدزاده استفاده می‌کنند یا در مورد نیازمند هم شرایط همینطور است. ولی به طور کلی از نظر فیزیک بیرانوند و نیازمند بهتر از عابدزاده هستند.
*به عنوان مربی دروازه‌بانی آیا خروج‌های عابدزاده را استاندارد می‌دانید؟
عابدزاده اعتماد به نفس خوبی دارد، بازی با پای خوبی دارد، چسب دست خوبی دارد یعنی دو ضرب گیر نیست؛ ولی فیزیک استاندارد و بین المللی ندارد و فیزیک بیارنوند و نیازمند بهتر است. شوت گیر خوبی هم هست. ولی در خروج ها خوب عمل نمی کند و این هم به خاطر فیزیکی است که او دارد.
*در مورد اعتماد به نفس امیر عابدزاده صحبت کنیم. به نظر شما این اعتماد به نفسی که او در بازی ها از خود نشان می‌دهد واقعی است یا نمایشی؟
اعتماد به نفس باید ۵۰ ، ۶۰ درصد کار باشد و دروازه‌بان باید این اعتماد به نفس را به مدافعین و مربی‌اش تزریق کند دهد. اگر گلری اعتماد به نفس نداشته باشد، مدافعین و مربیان امینت خاطر پیدا نمی‌کنند. در مجموع اگر بخواهم به طور صریح به این سوال پاسخ بدهم به نظرم اعتماد به نفس در ذات امیر عابدزاده وجود دارد و تصنعی نیست.
*به نظر شما امیر عابدزاده خیلی با رفتارهایی نظیر لبخندهای معروف عابدزاده، مهار توپ‌ها به صورت تک‌دست و … خیلی سعی در تقلید رفتارهای پدرش ندارد؟
امیر عابدزاده هر کاری کند، اصلا نمی‌توان او را با پدرش مقایسه کرد و این یک قیاس مع الفارق است. هیچ تناسبی با هم ندارند. شما نمی‌توانید آن مهار توپ یک دستی احمدرضا عابدزاده را با مهار تک دستی که امیرعابدزاده پس از خوردن توپ به زمین انجام می‌دهد، مقایسه کنید. این داستان ماجرایش متفاوت است و نمی توان مقایسه کرد، ولی امیر عابدزاده از گلر های خوب هست که شانس بازی در جام جهای را هم دارد ولی مقایسه ایشان با پدرش درست نیست و نباید به این موضوع وارد شد.
*شما به عنوان یک مربی گلری را می‌پسندید که چندین موقعیت ویژه را در یک بازی مهار کند ولی اشتباه هم جزئی از بازی او باشد یا گلری که عملکردی معمولی ولی بی نوسان داشته باشد؟
من گلری را می پسندم که همیشه به عنوان مثال ۷۰ باشد. نه اینکه یک روز صد و یک روز یک باشد. من این گلر را نمی پسندم. من همان هفتاد را می‌پسندم و می‌دانم با سرمایه‌گذاری روی او می‌توانم توانایی‌هایش را ارتقا دهم. ولی اگر گلری عملکرد متغیر داشته باشد، من قادر نیستم که او را آماده کنم.
*آیا نکته ویژه‌ای در مورد امیر عابدزاده باقی مانده است؟
در مجموع امیر عابدزاده می تواند فیکس تیم ملی داشته باشد، ولی نقاط ضعفی دارد که باید پوشش بدهد. روی ارسال‌های از جناحین نمی‌خواهم بگویم ضعف دارد ولی نسبت به توانایی های دیگری که دارد، این مهارت او پایین‌تر است. بازی با پای او فوق العاده است. در مورد عملکردش روی ارسال‌ها حالا یا به خاطر فیزیک او است یا جایگیری‌هایش. یا شاید تشخیصش این است که کمتر خروج کند. پدرش گاهی تا نقطه پنالتی خروج می‌کرد ولی چنین چیزی را از امیر نمی بینیم. البته با این سطح بازی ها عقلانی هم نیست ولی یک سری توپ ها که بادکنکی هستند راا دروازه‌بان می تواند بیاید و جمع کند. ولی توپ های سرعتی عقلایی نیست که گلر بیرون بیاید. امیر عابدزاده اگر این موضوع را درست کند گلر کامل‌تری می شود.
*به نظر شما بهترین دروازه‌بان حال حاضر فوتبال ایران کیست و چرا؟
من خودم شخصا اگر بخواهم دروازه‌بانی را درون دروازه قرار بدهم چند آیتم را در نظر می‌گیرم. اول تجربه، دوم بازی هایی که در گذشته برای تیم انجام داده و سوم فیزیکش. من مجموعش را جمع می‌کنم و دروازه‌بان را انتخاب می‌کنم. من الان در اردو نیستم تا بدانم شرایط کدامیک از گلرهای تیم ملی بهتر است. باید در تمرینات باشم که بگویم ولی با چیزهایی که در ذهن دارم من اگر بخواهم انتخاب کنم بیرانوند را انتخاب می‌کنم. هر چند آمادگی او را نمی‌دانم. البته با احترام به امیر عابدزاده و نیازمند. چون بیرانوند هم فیزیک خوبی دارد و هم با توجه به پیشینه‌اش در تیم ملی و جام جهانی اعتماد به نفس خوبی دارد.
