تیم ملی فوتبال ایران قرار است روز ۳۰ آبان در قطر و در جریان اولین بازی مرحله گروهیاش در جام جهانی به مصاف انگلیس برود. با وجود آنکه زمان زیادی تا شروع این بازی باقی نمانده، کارلوس کیروش، سرمربی پرتغالی ایران، هنوز فهرست ۲۶نفره تیم ملی برای جام جهانی را اعلام نکرده و بسیاری منتظر هستند مسافران قطعی ایران در جام جهانی را بشناسند. البته این انتظار چندان اثری هم ندارد؛ چون بر حسب عملکرد بازیکنان و سلیقه کارلوس کیروش میتوان حدس زد که قریب به ۲۲ بازیکن ایرانی به طور قطعی در ترکیب تیم ملی ایران خواهند بود. دراینبین، اگر امید ابراهیمیِ باتجربه در بازی با نیکاراگوئه مصدوم نمیشد، این تعداد را میشد ۲۳ نفر اعلام کرد. اگر چنین موضوعی قطعی باشد، آن وقت پرسش درباره حضور احتمالی چهار بازیکن دیگر در تیم ملی باقی میماند. درباره همین چهار نفر هم نیاز به گمانهزنی چندان زیادی نیست؛ چون تقریبا سه نفر از آنها مهرههایی هستند که احتمالا به جام جهانی میروند و فقط شاید یک سورپرایز در فهرست نهایی تیم ملی وجود داشته باشد؛ سورپرایزی که البته مثل سه گزینه احتمالی باقیمانده، شانس چندانی برای حضور در ترکیب و بازی در جام جهانی نخواهند داشت. ناگفته پیداست که در فوتبال امری صددرصدی وجود ندارد و این فهرست علاوه بر آنکه میتواند در تضاد با اندیشههای کارلوس کیروش باشد، در شرایطی است که مصدومیت لحظهای گریبان بازیکنان را نگیرد. کیروش امید ابراهیمی را روز پنجشنبه از دست داده و نگران این هفته فوتبال اروپاست و دلش نمیخواهد لژیونر جدیدی به فهرست مصدومانش اضافه شود.
آنهایی که قطعی هستند
همانطورکه در بالا عنوان شد، با توجه به اردوهای اخیری که کیروش برگزار کرده و همچنین تفکرات خاص این سرمربی پرتغالی، میتوان تا حدود زیادی از فهرست بازیکنانی که او برای پستهای مختلف در نظر دارد، سر درآورد.
دروازهبان: علیرضا بیرانوند، امیر عابدزاده و حسین حسینی
بعید است این ترکیب سورپرایزی داشته باشد. بیرانوند دروازهبان اصلی تیم ملی ایران در جام جهانی است و میتواند خیالش راحت باشد که رکوردهای متعددی را در این جام خواهد شکست. امیر عابدزاده دروازهبان لژیونر ایران است و بعد از بیرانوند، در یکی، دو سال گذشته، عهدهدار حراست تیم ملی بوده است. علاقه کیروش به بازیکنانی که خارج از لیگ ایران بازی میکنند، باعث میشود تا خطزدن او سخت شود. سیدحسین حسینی هم که یکی، دو فصلی میشود روند باثباتی در پیش گرفته و تبدیل به یکی از بهترین دروازهبانهای لیگ شده و کنارگذاشتهشدنش امری بعید به نظر میرسد.
مدافع راست: رامین رضاییان و صادق محرمی
درباره این دو بازیکن هم تقریبا همهچیز قطعی است. رامین مدافع راست مورد علاقه کارلوس کیروش است. این دو بهخوبی از تفکرات یکدیگر خبر دارند. با توجه به تفکرات کیروش که در آن بازیکنان فیزیکی جایگاه تضمینشدهای دارند، بعید است رامین با شوک غیرمنتظرهای روبهرو شود. در کنار او صادق محرمی هم دیگر گزینه قطعی است. محرمی در فصول گذشته پیشرفت چشمگیری داشته و بسیاری اعتقاد دارند او میتواند مدافع راست فیکس تیم ملی در جام جهانی باشد.
مدافع میانی: حسین کنعانیزادگان، مجید حسینی، مرتضی پورعلیگنجی، شجاع خلیلزاده
تکلیف این پست هم تقریبا قطعی است. کنعانیزادگان مدافع مورد اعتماد کیروش نشان داده و پورعلیگنجی هم مدافع مورد علاقه این مربی است. برحسب عملکردی که بازیکنان خط دفاعی تیم ملی در این بخش داشتهاند، تقریبا حضور این چهار مدافع میانی در فهرست نهایی کارلوس کیروش برای جام جهانی قطعی است.
مدافع چپ: ابوالفضل جلالی، میلاد محمدی، امید نورافکن، احسان حاجصفی
شاید ترافیک در این خط از زمین زیاد باشد؛ ولی با توجه به قابلیت چندپستهبودن امید نورافکن و احسان حاجصفی، آنها در صورت نیاز میتوانند پستهای دیگر را هم پوشش دهند. دراینبین مدافع جدیدی ظهور کرده و تبدیل به مدافع مورد علاقه کارلوس کیروش شده است: ابوالفضل جلالی. شاید بسیاری اسم او را در فهرست نهایی تیم ملی قرار نمیدادند؛ ولی او در بازیهایی که زیر نظر کیروش بازی کرده، پویا نشان داده و توانسته جایی برای خودش در تیم ملی دستوپا کند.
هافبک: سعید عزتاللهی، سامان قدوس، احمد نوراللهی و وحید امیری
تجربه، سبک و کیفیت بازی این بازیکنان باعث شده آنها هم زیاد دغدغهای برای جام جهانی پیشرو نداشته باشند. عزتاللهی و وحید امیری در جام جهانی قبلی رضایت کارلوس کیروش را به دست آوردهاند؛ ولی احمد نوراللهی در یکی، دو سال اخیر پیشرفت زیادی کرده و به تجربیاتش افزوده است. سامان قدوس هم که با حضور در لیگ برتر انگلیس، کیفیت بالای بازیاش را ثابت کرده است. اینها در زمره هافبکهایی هستند که میشود آنها را در فهرست قطعی ۲۶نفره کارلوس کیروش برای جام جهانی دانست.
مهاجم: علی قلیزاده، علیرضا جهانبخش، مهدی طارمی، کریم انصاریفرد و سردار آزمون
هرکدام از این اسامی برای خودشان وزنهای محسوب میشوند. برخلاف دیگر خطوط زمین، خط حمله تیم ملی ایران از کیفیت بسیار قابل قبولی برخوردار است. درست است که در بین این بازیکنان فقط مهدی طارمی این اواخر درخشیده و همچنان تکستاره فوتبال ایران در دنیای حرفهای محسوب میشود؛ ولی حضور سردار آزمون در لورکوزن هم سطح فنی این مهاجم را ارتقا داده است. سردار ولی با مصدومیتی غیرمنتظره روبهرو شده و بخش عمدهای از نگرانی کارلوس کیروش را رقم زده است. البته عنوان شده سردار به جام جهانی میرسد و حتی میتواند از همان بازی نخست در ترکیب قرار بگیرد. بیشترین تردید در این بخش شاید متوجه کریم انصاریفرد باشد؛ بازیکنی که حتی در دورههای قبل و با حضور کارلوس کیروش هم در ترکیب اصلی قرار نمیگرفت؛ ولی واقعیت این است که اگر کریم در فهرست نهایی قرار نگیرد، آیا مهاجم دیگری با چنین کیفیتی برای حضور در فهرست ۲۶نفره پیدا میشود؟ پاسخ منفی است.
بازیکنان احتمالی فهرست کیروش
مهدی ترابی، میلاد سرلک و علی کریمی
هر سه نفر همانقدر که میتوانند از حضور قطعیشان در فهرست نهایی تیم ملی مطمئن باشند، باید جایی برای شوکهشدن هم در نظر بگیرند. واقعیت این است که مصدومیت امید ابراهیمی و خالیشدن جای یک هافبک با خصوصیات تدافعی، پرسش و احتمال را در این بخش بیشتر کرده است. علی کریمی میتواند گزینه کیروش برای پرکردن جای خالی امید ابراهیمی باشد. او با رهاشدن از بند مصدومیت، بازیهای قابل قبولی در ترکیب کایسریاسپور داشته است. با وجود این نمیشود در این زمینه بهراحتی از کنار میلاد سرلک عبور کرد. او هم بازیکنی است که ثبات زیادی در دو فصل اخیر داشته و هر بار که در زمین حضور داشته، اثرگذار بازی کرده است.
وضعیت درباره مهدی ترابی هم تقریبا همینطور است. درست است که این بازیکن چندان درخششی در این فصل با پیراهن پرسپولیس نداشته؛ ولی در یکی، دو بازی تدارکاتی اخیری که برای تیم ملی داشته، نمایش درخوری داشته و میتوان او را هم در فهرست دید.
نفر آخر
نفر بیستوششم فهرست کارلوس کیروش مهمترین معمای پیشرو است. با نگاهی به فهرست بازیکنانی که در بالا از آنها اسمی برده شد، به نظر میرسد با توجه به ترافیک بالا در خط میانی و حمله، نفر باقیمانده را باید یک مدافع دانست. یک مدافع راست یا شاید یک مدافع میانی.
اینجاست که گمانهزنی تا حدودی دشوار میشود؛ ولی اگر کیروش بخواهد همین تیم را برای جام ملتهای آسیا آماده کند، هیچ بعید نیست که سامان فلاح، جوان ۲۰ساله تیم ملی، تبدیل به سورپرایز شود. گو اینکه جای خالی یک مدافع راست تخصصی دیگر هم حس میشود.