ضرب‌المثل «درخت هر‌چه پربارتر، افتاده‌تر» برای این پیشکسوت حرفه‌ای و بااخلاق صدق می‌کند؛ وقتی درباره نقشش در سریال «بی‌همگان» می‌پرسم، خودش را نقد می‌کند و می‌گوید که «هنوز شاگردم و می‌توانستم بهتر بازی کنم.»
«کاظم هژیر آزاد»، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون، که در سال‌های فعالیت حرفه‌ای‌اش به نقش‌های زیادی در تئاتر و همچنین سریال جان بخشیده است اما به‌گفته خودش با نقش‌آفرینی در سریال شبکه نمایش خانگی «زخم کاری» بین بینندگان دیده شد. حضور او در سریال «بی‌همگان» بهانه‌ای است برای گپ‌و‌گفتی کوتاه با این هنرمند پیشکسوت که می‌گوید: «کوتاه و بلندی نقش برایم مهم نیست، می‌خواهم در دل مردم باشم.»
چگونه برای بازی در سریال «بی‌همگان» دعوت به همکاری شدید؟
«بهرنگ توفیقی» را از ۲۴سال پیش که دستیار کارگردان سریال «قصه‌های شهرک سینمایی» بود، می‌شناسم. او جوانی متواضع بود و بعد از آن سریال هرجا یکدیگر را می‌دیدیم سلام و علیک می‌کردیم ولی هیچ زمان شرایط همکاری‌مان فراهم نشد. «بهرنگ توفیقی» بعد از دستیاری به سمت کارگردانی کشیده شد و فیلم و سریال‌های متعددی ساخت. احتمال می‌دهم بعد از سریال «زخم کاری» که دیده شد و من هم به صدقه‌سری این سریال دیده شدم، به این فکر افتاد که نقش «قاسم مسلمی» سریال «بی‌همگان» به من می‌خورد. به‌نظرم انتخاب خوبی هم بود چون این شخصیت به زندگی من نزدیک است؛ یکی از پسرهایم فوت کرده و از سوی دیگر تقریباً هم‌سن‌و‌سال آن شخصیت هستم و با مشکلات و مصیبت‌هایی که او می‌کشد، تا حدود ۸۰، ۹۰ درصد عجین و آشنا هستم.
شنیده‌ام که «بهرنگ توفیقی» در اواسط کار بنا به دلایلی از کارگردانی «بی‌همگان» خداحافظی کرد.
بله همین‌طور است. نیمی از فیلم‌برداری سریال به اتمام رسیده بود که «بهرنگ توفیقی» از گروه جدا شد و درباره جدایی‌‌اش گفتند که با شبکه نمایش خانگی قرارداد دارد و باید برود. «مهران مهام» هم تهیه‌کننده بسیار باهوش و باتجربه‌ای است و با درایتی که داشت از میان کارگردان‌ها «اصغر هاشمی» را انتخاب کرد که جزو باتجربه‌های این حرفه بوده و تاکنون آثار شاخصی ساخته است؛ این را هم بگویم که دو تجربه همکاری با «اصغر هاشمی» در گذشته داشتم؛ فیلم سینمایی «قافله» و سریال «یک مشت پر عقاب» را مقابل دوربینش بازی کرده بودم.
با وجود اینکه دو کارگردان بر مسند کارگردانی «بی‌همگان» نشستند، به‌نظرتان کار در پخش یکدست درآمده است؟
می‌ترسیدم از اینکه دو نگاه و دو شیوه برداشت را ببینیم ولی تاکنون که نیمی از سریال پخش شده (بخشی از کارگردانی «توفیقی» و بخشی از کار «هاشمی»)، به‌نظرم هر دو درهم تنیده و کار یکدست شده است چون ریتم کار به‌درستی پیش می‌رود و کسی متوجه این نشده که دو کارگردان آن را کارگردانی کرده‌اند.
«قاسم مسلمی» پدری صادق و البته دل‌سوز است. شما به‌عنوان یک بازیگر تحلیلتان از نقش چه بود؟ از زمانی که متن به شما سپرده شد تا زمانی که مقابل دوربین به آن جان بخشیدید.
این سؤال همیشه در ذهنم وجود دارد و خواهد داشت که اگر اتفاقی که برای قاسم که پیرمرد بازنشسته فرهنگی و خطاط است افتاد، برای کسی بیفتد او چه کار می‌تواند بکند؟ قاسم انسانی مذهبی است و اهل انتقام نیست. او عمر خود را با مهر بخشیدن و درست زندگی کردن گذرانده است و هنوز نتوانسته سقفی برای بالای سرش بخرد و مستأجر است. ما چنین آدم‌های شیدایی در جامعه داریم که مستأجر هستند با این حال به خدا توکل می‌کنند. «قاسم مسلمی» دارای شعور اجتماعی خاصی است. او آدم سخت‌گیری برای فرزندانش نیست و وقتی اتفاقی که در قصه شاهدش بودید، برای پسرش رخ می‌دهد، توکل می‌کند و با آن کنار می‌آید. درست است که او از الناز یا مهرداد نفرت دارد اما حق را به آن‌ها می‌دهد.
با چه چالش‌هایی برای بازی در این نقش روبه‌رو بودید؟
درباره ویژگی‌های این شخصیت مدام فکر می‌کردم و راهنمایی‌های هر دو کارگردان کمک‌کننده بود. «بهرنگ توفیقی» بیشتر به نقاط ضعف من اشاره و مرا راهنمایی می‌کرد. اکنون هم وقتی سریال را می‌بینم احساس می‌کنم اگر در فلان سکانس این کار را انجام می‌دادم، بهتر بود. در واقع بازی‌کردن جلو دوربین با روی صحنه تئاتر بودن متفاوت است. با وجود راهنمایی‌های هر دو کارگردان، هنوز آن‌گونه که باید و شاید با دوربین عجین نشده‌ام، باید خیلی با دوربین رفیق شوم ولی متأسفانه هنوز در حال تجربه هستم. سینما دنیای غریبی است و این را افرادی که تجربه زیادی دارند، می‌فهمند.
تا حالا چه بازتاب‌هایی از سریال دریافت کرده‌اید؟
در این اوضاع‌واحوال کشور حواس مردم پرت وقایع است، با این حال شنیده‌ام که «بی‌همگان» بازتاب بدی نداشته است. البته باید از مخاطب و سازمان صداوسیما که آمار بینندگان را دارند، پرسید. ولی به‌نظرم قصه خوبی دارد و اگر سریال در شرایط عادی روانه آنتن می‌شد و حال مردم بهتر بود، استقبال بسیار خوبی از آن می‌شد.
خودتان از خروجی سریال راضی هستید؟
تا اینجای کار راضی هستم. از آنجا که سریال حدود ۳۸ قسمت است در ادامه نمی‌دانم چگونه پیش خواهد رفت؛ کش‌دار خواهد شد یا ریتم خود را حفظ می‌کند؟ این را هم بگویم که اتفاق‌های عجیبی در پیش است که داستان را لو نمی‌دهم. اتفاق‌هایی برای الناز، امیرعلی، مریم و پدر مریم رقم خواهد خورد که به‌نظرم قصه قشنگی است. فقط امیدوارم این سریال از سانسور در امان بماند.
آرزویتان در بازیگری چیست؟
در ۷۲ سالگی هیچ آرزویی ندارم. اهل سیگار نیستم و ورزش می‌کنم و امیدوارم بتوانم تا آخر عمرم در صحنه و جلوی دوربین باشم. تا اینجا بد نبود و خدا را شکر می‌کنم. زیاده‌خواه و بازیگر گران‌قیمتی هم نیستم. کوتاهی و بلندی نقش هم برایم مهم نیست فقط می‌خواهم در دل و ذهن مردم باشم و یادی از امثال من بکنند.
به‌تازگی زمزمه‌هایی درباره تولید «زخم کاری۲» به گوش می‌رسد. در جریان این خبر هستید؟
اطلاع دقیقی ندارم.
