۲۷۰ دقیقه طلایی برای ۳ گزارشگر

در روزهای اخیر، اخباری مبنی بر انتخاب محمدرضا احمدی برای مسابقه ایران – انگلیس، پیمان یوسفی برای مسابقه ایران – ولز و جواد خیابانی برای مسابقه ایران – آمریکا در فضای رسانه‌ها منتشر شد که به نظر چندان موثق نبود، اما دیروز ایرنا به نقل از شنیده‌ها، این خبر را تأیید کرد؛ نام‌هایی که با توجه به داشته‌های تلویزیون در گزارشگری فوتبال، منطقی هم به نظر می‌رسند. در حالی که در سال‌های اخیر یکی، دو گزارشگر از چرخه گزارش مسابقات فوتبال تلویزیون خارج شدند، این سه نام به مهم ترین گزارشگران تلویزیون تبدیل شدند. حال این سه نفر فرصت بسیار ویژه‌ای دارند تا مقابل دیدگان میلیون‌ها نفر در سراسر ایران، روایتگر مسابقه تیم ملی ایران باشند و عملکرد آن‌ها از سوی مردم ایران به شدت زیر ذره‌بین خواهد بود.

محمدرضا احمدی گزارشگر کمابیش جوان فوتبال که از چهره‌های تازه این امر در سیماست،  بین گزارشگران اصلی تلویزیون به عنوان یکی از بهترین‌ها شناخته می‌شود و از دید بسیاری، بهترین است. او مهم ترین مسابقه ایران را که مسابقه اول ماست، گزارش خواهد کرد. او ۱۲ سال پیش و در جریان جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی، نخستین بار به عنوان گزارشگر مطرح و بسیار دیده شد؛ تا جایی که برخی او را پدیده سیما در آن جام می‌دانستند. احمدی در این سال‌ها روند روبه‌رشدی را سپری کرده و بر خلاف بعضی دیگر از گزارشگران، چندان اسیر حاشیه هم نشده است. او در یکی دو سال اخیر زوج محمدحسین میثاقی در ویژه‌برنامه‌های فوتبالی شبکه سه بوده که به نظر می‌رسد در این دوره نیز همین‌طور خواهد بود. بنابراین احمدی را در طول دوره برگزاری مسابقات، بسیار خواهیم دید؛ به عنوان یکی از دو مجری اصلی ویژه‌برنامه شبکه سه. او در جام جهانی ۲۰۱۴ نخستین مسابقه تیم ملی ایران را که در مقابل نیجریه بود، گزارش کرد. آن مسابقه تنها امتیاز تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ را برای ما به ارمغان آورد و امیدواریم این بار نیز حضور احمدی، خوش‌یمن باشد و ایران از انگلیس امتیاز بگیرد.

پیمان یوسفی، گزارشگر باتجربه فوتبال که در یکی دو دهه اخیر، همواره زیر سایه چهره‌هایی چون عادل فردوسی‌پور، مزدک میرزایی و جواد خیابانی قرار داشت، در سال‌های اخیر وضعیت کمابیش متفاوتی پیدا کرده است. او با اجرای برنامه فوتبالی «ورزش و مردم» و ری‌برندینگ خود در آن برنامه، وضعیت بهتری پیدا کرده و در نظر اهالی فوتبال، بیش از گذشته دیده شده است. با این حال، آوردگاه گزارش زنده مسابقات همواره باعث افزایش محبوبیت او نبوده و یوسفی به استفاده از واژگان عربی و ثقیل شناخته می‌شود که اگرچه امضای اوست، اما به مذاق مخاطب نوجوان فوتبال خیلی خوش نمی‌آید. او که گزارشگر مسابقه دوم ایران در برابر ولز خواهد بود، چهار سال پیش در جام جهانی ۲۰۱۸، مسابقه سوم ایران در برابر پرتغال را گزارش کرد که می‌توانست با یک بغل پای دقیق‌تر از مهدی طارمی، به صعودی تاریخی برای ایران منجر شود و صدای پیمان یوسفی را جاودانه کند، اما در نهایت این اتفاق نیفتاد. امیدواریم این بار بغل پای طارمی، آزمون یا هر بازیکن دیگر، به تور دروازه ولز بنشیند تا ایران برنده این مسابقه باشد.

اغراق نیست اگر جواد خیابانی را خاطره‌انگیزترین گزارشگر فوتبال در ایران بنامیم. او که از قدیمی‌ترین گزارشگران فعال فوتبال در ایران است و استاد بسیاری از گزارشگران جوان‌تر از خود بوده، طی ۳ دهه اخیر، شماری از مهم ترین مسابقات فوتبال تاریخ تیم ملی را گزارش کرده که از جمله آن‌ها می‌توان به دو مسابقه تاریخی ایران و استرالیا مشهور به حماسه ملبورن در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ و یک سال بعد هم مسابقه ایران و آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ اشاره کرد؛ مسابقاتی که برای جاودانگی یک گزارشگر کافی ا‌ست. خیابانی البته در سال‌های اخیر اظهارنظر عجیب و شاذ کم نداشته، اما در افکار عمومی، همچنان یکی از دو گزارشگر مشهور و از راویان مسلم خاطرات جمعی ما ایرانیان است. او این بار نیز مسابقه ایران و آمریکا را گزارش خواهد کرد که اگر با صعود ایران همراه شود، می‌تواند یک بار دیگر خیابانی را به خاطرات ما الصاق کند. جواد خیابانی احتمالاً از همین حالا عبارت‌هایی حماسی را برای آن روز ذخیره کرده باشد و امیدواریم که همه‌شان به کارش بیاید.