پرونده پانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی بسته شد. این دوره جشنواره در حالی در گرگان برگزار شد که پیش‌تر بارها درباره امکان برگزاری در استان‌های دیگر صحبت شده بود، امری که تا به امروز محقق نشد.
ایران کشوری با فرهنگ‌ها و گویش‌های متفاوت است. از قضا این تغییر و جابه جایی به دلایل متعدد برای جشنواره‌ای که تمرکز بر موسیقی مناطق مختلف ایران دارد مزیت محسوب می‌شود.
۱. نزدیک به چهارده سال جشنواره نواحی در کرمان برگزار شد به‌طوری که به جشنواره کرمان هم معروف شده است؛ مانند خیلی از جشنواره‌های خارجی دیگر مثل جشنواره کن که از سال ۱۹۴۶ در کن فرانسه، یا جشنواره جیفونی که از سال ۱۹۷۱ در دهکده کوچکی به نام جیفونی واله پیانا در نزدیکی سالرنو در جنوب ایتالیا برگزار می‌شوند. جشنواره‌هایی از این دست بسیارند اما جشنواره نواحی می‌تواند در کل ایران برگزار و هرسال در یک منطقه باعث رونق و شناسایی موسیقی آن منطقه شود و اگر روزی روزگاری صنعت گردشگری در ایران قوت گرفت این جشنواره می‌تواند رونقی برای آن استان باشد.
این‌که جشنواره موسیقی نواحی با اصرار اهالی خونگرم کرمان و تایید مسئولان، طی این چهارده سال در کرمان ماند، منتقدانی هم داشت. حالا باید تغییر و جابه‌جایی محل برگزاری جشنواره را به فال نیک گرفت و امیدوار بود که برخلاف اعلام آمادگی استاندار گلستان و وعده وزیر ارشاد درآیین پایانی پانزدهمین جشنواره موسیقی نواحی، دبیرخانه دائمی در گرگان تشکیل نشود بلکه هربار یک استان پذیرای موسیقی اقوام ایرانی باشد.
۲. اما نحوه اعلام جابه‌جایی محل برگزاری جشنواره پرسش‌برانگیز است. ۱۹ مهرماه تنها یک روز مانده به برگزاری جشنواره، مدیر عامل انجمن موسیقی ایران خبر از برگزاری جشنواره موسیقی نواحی در کرمان داد و اعلام کرد «مشکل بزرگ و حل نشدنی پیش روی برگزاری جشنواره موسیقی نواحی در کرمان وجود ندارد.» و همچنین در این جلسه هماهنگی که مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان هم حضور داشت تاکید شد که «باید از موازی‌کاری جلوگیری کرد.» او همچنین دبیر پانزدهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی کرمان را «نماینده خوبی برای برگزاری جشنواره موسیقی نواحی» خواند. اما جشنواره در تاریخ مقرر برگزار نشد و ۲۱ آبان مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان به تصمیم جلسه شورای موسیقی اشاره کرد و با تاکید بر میزبانی کرمان اعلام کرد که «پانزدهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی ایران در زمان مناسب‌تری برگزار خواهد شود.»
تا این‌جا خبری از موازی‌کاری و عدم امکان برگزاری در استان کرمان مطرح نبود. اما هنوز کلام مدیرکل منعقد نشده بود که خبر انتقال جشنواره به استان گلستان و شهر گرگان رسانه‌ای شد. جشنواره‌ای که قرار بود ۲۰ آبان شروع شود سرانجام ۲۳ آبان در گرگان برگزار شد.
از همان روز، اطلاع‌رسانی قطره‌چکانی نه از سوی روابط عمومی جشنواره بلکه از لابه‌لای گفت‌وگوی مسئولان با رسانه‌های دیگر انجام شد. دبیر جشنواره از «آماده نبودن سالن مرکزی شهر کرمان» سخن گفت و دبیر اجرایی هم تقصیرها را به اعلام دیرهنگام کرمان انداخت و «سرمای هوا» و «تداخل جشنواره‌های دیگر» را دلیل این جابه‌جایی عنوان کرد. مدیرکل ارشاد استان گلستان هم در گفت‌وگویی دلیل «مهیا نشدن زیرساخت فنی تالار مرکزی میزبان جشنواره در استان کرمان» را مطرح کرد. انگار همه این دوستان فراموش کرده بودند که جلسه هماهنگی برای تبادل این اطلاعات برگزار می‌شود و این مسایل باید در آن جلسات رد و بدل می‌شد. دبیر اجرایی چنان از تداخل جشنواره با مناسبت‌های مذهبی و سرمای کرمان و عدم امکان «اجرا در فضای باز» سخن گفت که انگار واقعه‌ای جدید و غیرقابل پیش‌بینی اتفاق افتاده است.
ضعف اطلاع‌رسانی پراکنده این است که هر کس قطعات پازل را خودش می‌چیند و در نهایت هم به اصل ماجرا پی نمی‌برد. نتیجه‌ای که دلیل آن عدم شفافیت نهاد برگزارکننده جشنواره موسیقی نواحی است. در بین جشنواره‌های رنگارنگ و البته غیرکاربردی هنری، می‌توان گفت جشنواره موسیقی نواحی، علی‌رغم ضعف اجرایی آن، از جشنواره‌های مهم ایران محسوب می‌شود و می‌تواند به حفظ و تقویت فرهنگ و تمدن یکپارچه ایرانی کمک کند. پس با عدم شفافیت و بی‌برنامه‌گی و وعده‌های بی‌بنیاد، حیات این جشنواره را به خطر نیاندازید.
