اولین ساخته سینمایی عادل تبریزی به نام «گیج گاه» در دوره پیشین جشنواره فیلم فجر رونمایی شد و توانست با استقبال نسبتا خوبی از سوی مخاطبان روبرو شود؛ فیلمی که به اذعان برخی از مخاطبان کمدی خاص خود را به تماشاگر ارائه میدهد.
این فیلم قرار بود در نیمه دوم مهر ماه راهی سینماها شود اما اکران آن نزدیک به ۲ ماه به تاخیر افتاد و حال برای اکران پیش از جشنواره فیلم فجر تنها دی ماه را پیش روی خود میبینید، حال باید دید که کارگردان و تهیه کننده این فیلم ریسک اکران اثر خود پیش از مهمترین رویداد سینمایی سال را به جان می خرند و یا اکران آن را به زمانی دیگر شاید نوروز سال ۱۴۰۲ موکول میکنند.
عادل تبریزی از کارگردانان جوان سینمای ایران است که سالها در مقام دستیار کارگردان فعالیت داشته است و در کارنامهاش آثاری همکاری با کارگردانانی چون مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی را به ثبت رسانده است. او پیش از این با ساخت آثار کوتاه سینمایی کارگردانی را تجربه کرد و در نهایت با فیلم «گیج گاه» وارد سینما شد؛ فیلمی که میرولی الله مدنی و حنیف سـروری آن را تهیه کردهاند و جمشید هاشم پور، حامد بهداد، باران کوثری، سروش صحت، فرهاد آییش، بهرنگ علوی، امیرحسین رستمی، نادر سلیمانی، بیژن بنفشه خواه، سیاوش چراغیپور، محمد الهی، مریم همتیان، ایمان اسماعیل پور، علی باغفر، حامد شیخی، داود ونداده و با معرفی بازیگر نوجوان علی راد و با هنرمندی حسن رضایی و رضا صفایی پور در آن به ایفای نقش پرداختهاند.
فیلم «گیجگاه» درباره یک معلم ادبیات و ورزش است که کلاس کاراته دارد و چشمش مادر مطلقه یکی از شاگردانش را گرفته اما کلی اتفاق عجیب و غریب دیگر میافتد و حتی پای جمشید هاشمپور ستاره فیلمهای اکشن ایرانی آن سالها هم به قصه باز میشود و قضایا طوری به هم میپیچد که انتظارش را ندارید.
فیلمنامه «گیجگاه» بر اساس ایدهای از عادل تبریزی، به طور مشترک توسط ارسلان امیری و عادل تبریزی به نگارش درآمده است و سرمایهگذاری این اثر را محمد حسینخانی و حنیف سروری برعهده دارند.
صف بلند آثار اکران نشده در سینمای کشور طی سه سال گذشته هر روز طولانیتر میشود، تعطیلیهای دوران کرونا تا دوران افت سینما در وضعیت پساکرونا باعث شده تا بسیاری از آثار قید چرخه اکران در وضعیت فعلی را بزنند، از سویی جدول فروش سینماها هم نشان میدهد که با وجود تمهیدات مختلف همچون تخفیف بلیت، مخاطبان هنوز برای بازگشت به سالن های سینما انگیزه ای نداشته و در میان آثار اکران شده به جز تعدادی محدود اکثریت با فروش پایین روبه رو شده اند.