پس از جام جهانی حالا اتفاقات مهمی در فدراسیون فوتبال در حال رخ دادن است.
اولین تصمیم مهدی تاج در بازگشت دوباره به فدراسیون فوتبال برکناری دراگان اسکوچیچ و بازگرداندن کارلوس کیروش به نیمکت تیم ملی برای جام جهانی ۲۰۲۲ قطر بود. تصمیمی که در آن زمان به جز میرشاد ماجدی مخالف جدی دیگری نداشت و اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال در مقابل آن واکنش خاصی نداشتند و حداقل در ظاهر مخالف حضور مجدد کیروش نبودند.
بازگشت کیروش به تیم ملی برخلاف انتظار مهدی تاج موفقیتآمیز نبود و نتایج نهچندان خوب تیم ملی در جام جهانی باعث شده حالا کمتر کسی در فوتبال ایران موافق ادامه کار با مرد پرتغالی باشد. موضوعی که در فدراسیون فوتبال هم به وضوح دیده میشود و طی روزهای گذشته چند عضو هیئت رئیسه مخالفت خود با ادامه حضور کیروش در ایران را نشان دادهاند. با این حال به نظر میرسد ماجرا فراتر از ماندن یا رفتن کیروش باشد و اینطور به نظر میرسد که در راهروهای ساختمان سئول یک جنگ قدرت بین اعضای هیئت رئیسه آغاز شده است.
طهمورث حیدری یکی از اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال بود که به صورت علنی مخالف خود با ادامه فعالیت کیروش را نشان داده است. او در مصاحبه اخیرش همچنین مدعی شده اعضای هیئت رئیسه موافق ادامه همکاری با مرد پرتغالی نیستند؛ منطور حیدری احتمالا منصور قنبرزاده، خداداد افشاریان و بهرام رضاییان است که باهم رابطه خوبی دارند و از حمایت حیدر بهاروند هم برخوردار هستند. آنها به تازگی هم هدایت ممبینی را به جای داوود پرهیزکاری به عنوان دبیرکل فدراسیون فوتبال انتخاب کردند تا به نوعی پایگاه خود را تقویت کنند. آنها پیش از جام جهانی هم قصد داشتند رضاییان را به عنوان سرپرست تیم ملی انتخاب کنند که رابطه نزدیک نبی با کیروش او را به سرپرستی تیم ملی رساند ولی اکنون این گروه تلاش خود برای گرفتن مدیریت تیمهای ملی را تکرار خواهد کرد.
میرشاد ماجدی هم یکی دیگر از مخالفان جدی کارلوس کیروش است که قبلا هم در انتخابات فدراسیون فوتبال این موضوع را اعلام کرده بود. با توجه به مخالفت جدی ماجدی با کیروش در چند روز اخیر از بعضی منابع تلاش شده نام امیر قلعهنویی به عنوان گزینه ماجدی برای نیمکت تیم ملی مطرح شود. از این ماجرا اینطور میتوان برداشت کرد که بحث حضور قلعهنویی بیشتر از طرف موافقان کیروش مطرح شده تا به افکار عمومی نشان دهند اگر سرمربی پرتغالی جدا شود خبری از گزینه معتبر خارجی نیست و یک سرمربی داخلی روی نیمکت تیم ملی خواهد نشست.
احمدرضا براتی یکی از کسانی است که رابطه چندان خوبی با میرشاد ماجدی ندارد. آنها در زمان سرپرستی ماجدی چند بار علیه هم صحبت کردند و شایعات عجیبی هم در خصوص اتفاقات جلسه هیئت رئیسه مطرح شد. حتی یک بار براتی علنا اعلام کرد که خودش گزینه اول سرپرستی فدراسیون فوتبال به جای شهابالدین عزیزی خادم بوده و اگر انصراف نمیداد دیگر ماجدی به سرپرستی نمیرسید. براتی با اصولی هم رابطه خوبی دارد و این دو در کنار مهرداد سراجی و طهمورث حیدری جزو اعضای هیئت رییسه بودند که در مجمع خردادماه کارشان به استیضاح کشیده شد که البته به جز سراجی بقیه از خطر برکناری نجات یافتند.
بزرگترین حامی کارلوس کیروش در فدراسیون فوتبال مهدی محمدنبی است که ارتباط خوبی هم با مرد پرتغالی دارد. نبی در بین اعضای هیئت رئیسه فدراسیون با براتی رابطه چندان خوبی ندارد و این موضوع از کسی پنهان نیست.
نکته عجیب در تمام این اتفاقات سکوت مهدی تاج و محمدرضا ساکت است. آنها به خوبی میدانند که ممکن است این جدلهای پشت پرده حتی به صندلی ریاست فدراسیون فوتبال هم کشیده شود و به همین خاطر فعلا سکوت کرده و اتفاقات را رصد میکنند. حضور مهدی تاج در انتخابات فدراسیون فوتبال با انتقادات زیادی همراه شد و احتمالا با پایان جام جهانی بحث در خصوص حضور او در انتخابات دوباره مطرح شود. اگر مخالفان تاج بتوانند مجوز عزل او را بگیرند آن موقع دعواهای پشت پرده بیش از گذشته خواهد شد.
در شرایط فعلی احتمالا به زودی تکلیف نیمکت تیم ملی مشخص شود و شاید نام سرمربی بعدی تا حد زیادی بتواند اتفاقات پشت پرده فدراسیون فوتبال را نشان دهد. معادلاتی که البته بر سر مسائلی فراتر از نیمکت تیم ملی است!