تیم فوتبال استقلال بازی پایانی نیم‌فصل اول خود را با شکست به اتمام رساند تا تمامی رکوردهای این تیم نقش بر آب شود. از شکست‌ناپذیری دو فصله در بازی‌های خارج از خانه تا شکست از تراکتور بعد از سال‌ها نباختن به این تیم. علاوه‌بر آن این تیم خوب هم بازی نمی‌کند و به قول هاشم حیدری مهاجم گل‌زن سال‌های دور آبی‌ها مریض است. حیدری درباره این دیدار و سایر مسائل مرتبط با استقلال انتقادات تندی را عنوان کرده که متن آن را در ادامه می‌خوانید.
از بازی با تراکتور صحبت را آغاز کنیم. تحلیل کلی‌تان از این دیدار چیست؟
اولا چند هفته است که می‌گویم استقلال واقعا مشکل دارد. این تیم وقتی به تیم‌هایی می‌خورد که در سر زدن تیم‌های قابلی به‌شمار می‌روند و برای ضدحملات برنامه دارند به مشکلات عدیده‌ای می‌خورد. چند وقت پیش وقتی بازی‌هایش را با یک گل یا با پنالتی می‌برد هم همین مشکلات بود، فقط تفاوتش این بود که در آن زمان تیم‌های مقابل نمی‌توانستند از این وضعیت استفاده لازم را ببرند و این نتایج حاصل نمی‌شد. استقلال در تمامی خطوط به‌ویژه در خط هافبک و فاصله‌ای که بین خطوط وجود دارد مشکلات اساسی دارد. بین بازیکنان خیلی فاصله‌ها زیاد است و این در‌حالی است که یک ارسال درست و حسابی را در این دیدار شاهد نبودیم. نه یک پاس به جلویی، نه دور زدنی و نه چیز خاصی اما تیم‌های دیگر با بازیکنان گمنام به‌خوبی دارند این کارها را انجام می‌دهند. این در‌حالی است که بازیکنان کناری استقلال ادعای تیم ملی دارند اما یک بازیکن رو در روی خود را دور نمی‌زنند تا یک توپ در ۱۸ قدم بریزند. در این دیدار دو تا شوت از راه دور فقط دیدیم. تیمی سردر‌گم که اصلا مشخص نیست چه می‌خواهد. یک زمانی مهاجم قدبلند می‌آورید ولی بازیکنانی که سانتر می‌کنند را بیرون می‌برید. انگار خود سرمربی هم نمی‌داند چه می‌خواهد و چه‌کار می‌کند. استقلال خیلی سردر‌گم بود این در‌صورتی است که تراکتور هم تیم قدرتمندی نبود اما واقعا استقلال دارد ضعیف بازی می‌کند.
چطور این روند تا قبل از جام‌جهانی و تعطیلات برای استقلال بهتر بود و حالا شاهد هستیم که این تیم تا این اندازه افت کرده است.
یک مقدار قبل از جام‌جهانی بهتر بودیم اما باز هم آن استقلالی که باید باشد نبود. استقلال باید همیشه قدرتمند و رو به جلو باشد. شما پرسپولیس را ببینید چقدر جلوی نساجی موقعیت ایجاد کرد و حمله کرد. آنها قشنگ بازیسازی را از عقب شروع کرده و هافبک‌های این تیم به‌خوبی توپ‌گیری می‌کنند. این تیم بازیکنانی مانند صادقی یا ترابی دارد که پا به توپ هستند. اینها همه پا به توپ هستند و می‌روند به دل دفاع می‌زنند اما استقلال متاسفانه چنین بازیکنی ندارد. این تیم چند تا هافبک دارد که روزبه در بین آنها دفاعی بازی می‌کند و زبیر و مهدی‌پور هم هرچه توپ می‌گیرند به عرض می‌زنند و این فایده ندارد. نه اضافه می‌شوند نه روی دست مهاجمان می‌روند و در کل خیلی تیم از لحاظ تاکتیکی مشکل دارد.
صحبت از کم‌کاری بازیکنان در فضای هواداری شنیده می‌شود. با این موضوع چقدر موافقید؟
وقتی کار به اینجا می‌رسد برخی به این فکر هم می‌افتند چون واقعا بازیکنان استقلال خیلی دارند ضعیف بازی می‌کنند. قایدی قبلا خودش به‌تنهایی یک تیم بود، اما الان استقلال با وجود این بازیکن داشت ۱۰ نفره بازی می‌کرد. نه یک توپ درست گرفت، نه یک حرکت انفجاری از او دیدیم نه از دریبل‌هایش خبری بود و نه خطایی می‌گرفت، اصلا صفر بود. باور کنید اگر من بازی می‌کردم با این سنم کارایی‌ام بیشتر از این نفرات بود. با این سبک بازی آدم می‌تواند به این گزینه هم فکر کند که نکند اینها دارند عمدی کارهایی می‌کنند، چون تیم واقعا دارد خیلی ضعیف بازی می‌کند. نفت‌مسجدسلیمان ته جدولی بهتر از استقلال بازی می‌کند. حداقل دارد فوتبال بازی می‌کند. اگر استقلال هم فوتبال بازی کند و ببازد می‌گوییم خوب بازی کرد اما شرایط به‌گونه‌ای است که اصلا نمی‌توان درباره‌اش صحبت کرد. تیم در همه‌جا مشکل دارد، از گلر تا خط حمله. دروازه‌بان تیم ملی که نباید این‌طوری گل بخورد. آدم به این هم فکر می‌کند که نکند داستانی وجود دارد.
غیبت ساپینتو روی نیمکت تا چه اندازه روی این شکست تاثیرگذار بود؟
خودش هم مقصر است چون با این رفتارها آرامش را از تیم گرفته است. ساپینتو همیشه خودش تنش درست می‌کند، در‌حالی‌که تیمی که به این شکل است باید خودش آرامش داشته باشد تا به موفقیت برسد، یعنی یک نفر باید این آرامش را تزریق کند. شما مربیان خارجی سایر تیم‌ها را ببینید. سرمربی سپاهان را ببینید. چقدر جنتلمن و آرام تیمش را هدایت کند. مربی باید در تمرین کارهایش را بکند اینکه کنار زمین با هوچی‌بازی بخواهید عمل کنید نمی‌توانید آنجا کار را دربیاورید. شما باید در تمرین کارهایتان را بکنید و در بازی با آرامش و تفکر به تاکتیک‌های تیمی و تغییرات فنی فکر کنید.
در هر صورت استقلال از لحاظ نیروی انسانی در خط حمله مهره‌های بسیار خوب و قابل اتکایی را در اختیار دارد. این موضوع را چطور ارزیابی می‌کنید؟
هر‌کدام از این نفرات به هر تیمی بروند باور کنید عالی بازی می‌کنند اما تیم مشکل دارد. کدام توپ به این نفرات می‌رسد؟ آرمان رمضانی را می‌آورند و همه از خط دروازه برای او بلند توپ ارسال می‌کنند. چه‌کسی باید برای او توپ را بساباند؟ یا کدام بازیکن سرعتی کنار او هست تا مکمل وی به‌شمار برود؟ مثلا بازیکنی مانند مطهری؟ این بازیکن چه سرعتی دارد؟ او خودش هم شبیه رمضانی و بازیکنی است که روی هوا درگیر است. اگر واقعا قرار بود رمضانی اضافه شود باید قایدی در زمین می‌ماند یا حداقل بابایی نزدیک‌تر با آرمان بازی می‌کرد. بابایی خیلی از دروازه دور بود و یک جاهایی داشت به خط دفاعی کمک می‌کرد.
میرزایی هم که در سمت راست به میدان آمد. باید برای هر تعویض تفکر و تدبیر در کار باشد. اگر می‌خواهید از کنار سانتر کنید و بازیکن سرعتی نمی‌خواهید بازیکنی که باید سانتر کند را نداشتید. چه‌کسی بود که بازیکن حریف را دور بزند و سانتر کند. یک کار ترکیبی از کناره‌ها انجام نشد که یک سانتر خوب از استقلال در این دیدار شاهد باشیم.
این استقلال به کدام سمت و سو خواهد رفت.
فعلا باید درباره شرایط فعلی صحبت کنیم. استقلال حداقل در این دیدار مریض بود. این بازی اعصاب من را هم خورد کرد. یک هافبک خارجی چپ‌پا در ترکیب تراکتور چقدر خوب عمل کرد و چه پاس‌هایی داد. از استقلالی‌ها کدام‌شان یک پاس این شکلی دادند؟ نمی‌شود این‌طوری فوتبال بازی کرد. اینکه مثلا دیمی زیرش بزنید که یک اتفاقی بیفتد؟ شاید در هر ۱۰ بازی یک بازی به این شکل بشود که دفاع اشتباه کند در هر بازی که نمی‌شود!
یک سری حواشی هم از آنجایی نشأت می‌گیرد که از وقتی مدیرعامل استقلال تغییر کرد، ساپینتو تمرکز و آرامش خود را برای سرمربیگری در این باشگاه از دست داد. این موضوع چقدر تاثیرگذار است؟
مربی باید کار خودش را بکند. الان مدیریت جدید مثلا چه کاری کرده است؟ پولش را ندادند یا فشاری روی او بوده است؟ مربی حرفه‌ای باید کارش را بکند. اصلا چه کاری دارد که مدیرعامل چه کسی است. در تیم‌های بزرگ دنیا هم این اتفاق می‌افتد. مشکلی که برای او ایجاد نکردند. همان بازیکنان و روند وجود دارد و کسی را از او نگرفتند. به‌نظر من این حرف‌ها درست نیست. اگر هم باید نشان می‌دهد ساپینتو مربی حرفه‌ای نیست. هرچند از روز اول هم که آمد من حقیقتا زیاد به این انتقال خوشبین نبودم، چون کارنامه‌اش را دیدم فهمیدم به‌درد استقلال نمی‌خورد. این تیم بزرگ است و یک مربی بزرگ می‌خواهد.
صحبت خاصی می‌ماند؟
واقعا آدم افسوس می‌خورد. با این همه سرمایه چه حرفی می‌ماند؟ درست است فوتبال ما این روزها به‌صورت کلی مریض است. بازی‌های بدون تماشاگر هیجان را از بین برده و برخی مشکلات وجود دارد. بازیکنان هم بالاخره تا حدی شاید روحیه نداشته باشند، اما تیم‌های دیگر هم دارند کارشان را می‌کنند. بازیکن باید کارش را به بهترین نحو انجام دهد چون پول میلیاردی گرفته تا بازی کند. اگر نمی‌خواهند اعلام کنند که ما نمی‌خواهیم یا نمی‌توانیم به این دلیل بازی کنیم، اما وقتی صحبت فنی می‌شود شما بازیکن هستید و وقتی به زمین می‌روید باید هرچه دارید در زمین بگذارید و بقیه مسائل اصلا اهمیتی پیدا نمی‌کنند و قابل پذیرش نیستند.
