با صدور مجوز بازگشت تماشاچیان به استادیوم، نه تنها سوال‌های قبلی پیرامون این مساله برطرف نشد که سوالات دیگری هم به وجود آمد. اول در مورد ورود زنان به استادیوم و دوم در مورد میزان ظرفیت در نظر گرفته شده.
از ابتدای لیگ امسال به هر نحوی که بود مجوز ورود تعداد محدودی از زنان که این‌بار برخلاف گذشته غیرگزینشی بودند به استادیوم آزادی صادر شد. فشارهای نهادهای مدنی به اضافه خواست اکثریت هواداران در کنار اولتیماتوم فیفا مقامات را بر آن داشت تا حداقل به شکل محدود هم که شده فضا را برای ورود زنان به استادیوم باز کنند. هرچند همان ورود محدود هم تنها به ورزشگاه آزادی خلاصه شد و بعد از یک هفته زنان از طبقه اول استادیوم به دورترین جای ممکن در طبقه دوم نسبت به زمین بازی فرستاده شدند. به جز این با توجه به فروکش کردن شیوع بیماری کرونا در کشور معلوم نبود چرا همچنان بحث ظرفیت ۳۰ درصدی یا ۵۰ درصدی برای حضور تماشاچیان در ورزشگاه‌ها به گوش می‌رسید؟ در حالی که در تمام نقاط کشور دیگر هیچ‌گونه محدودیت کرونایی اعمال نمی‌شد.
بعد از اتفاقات مربوط به مهسا امینی و با توجه به شرایط ملتهب جامعه ورود تماشاچیان به استادیوم ممنوع شد تا اینکه دو روز پیش بالاخره اعلام شد از بازی‌های این هفته با در نظر گرفتن ۵ شرط هواداران می‌توانند وارد ورزشگاه شوند. شروطی از جمله درخواست تیم میزبان و هماهنگی میان شورای تامین و کانون هواداران و…
در همان مقطع بحث ورود زنان به استادیوم هم مطرح شد اما کسی جوابی برای آن نداشت تا اینکه روز گذشته دستورالعمل حضور هواداران در ورزشگاه برای بازی استقلال و ملوان صادر و اعلام شد ۳۰ درصد ظرفیت استادیوم به هواداران تعلق خواهد گرفت و البته به دلیل نبود زیرساخت‌ها فعلا زنان نمی‌توانند در استادیوم حضور داشته باشند.
این اتفاقی بود که همه منتظر وقوع آن بودند اما امید داشتند که رخ ندهد. یعنی کاملا قابل پیش‌بینی بود که با توجه به وضعیت جامعه اگر قرار باشد محدودیتی در ورود تماشاچیان به استادیوم باقی بماند حتما متوجه زنان خواهد شد. نهادهای تصمیم‌گیر حتما با خودشان فکر کرده‌اند اگر در استادیوم و مقابل دوربین‌ها مسائلی در مورد شعار دادن و مخصوصا حجاب صورت بگیرد دیگر قابل چشم‌پوشی نخواهد بود. بنابراین با دلیل نخ‌نما و تکراری نبودن زیرساخت‌ها دوباره در استادیوم به روی زنان بسته شد. زیرساخت‌هایی که از چند سال پیش مهیا نبود، به یک باره و بدون هیچ‌گونه اقدام فیزیکی در ابتدای امسال آماده و بعد از مدتی دوباره از آمادگی خارج شد!
منصور قنبرزاده نایب‌رییس فدراسیون فوتبال در این رابطه گفت: «ورزشگاه در دست مرمت است. به صورت کلی از نظر AFC و فیفا هم یکی از موارد این است که زیرساخت آماده شود. زیرساخت‌هایی که با فرهنگ عمومی ما هماهنگی داشته باشد. براساس آن این اتفاق می‌افتد. فعلا آقایان هستند و امیدواریم در مسیر به شکلی برویم که بانوان عزیز هم بتوانند از این خدمات استفاده کنند.» قنبرزاده نگفت در کدام بند و ماده اساسنامه کنفدراسیون فوتبال آسیا یا فیفا در مورد هماهنگی زیرساخت‌ها با فرهنگ عمومی کشورها جهت حضور زنان چیزی آمده است! ضمنا توضیح نداد از ابتدای مهر تا اول بهمن یعنی حدود ۴ ماه چه اقداماتی برای مرمت یا به قول خودش هماهنگی زیرساخت‌ها با فرهنگ عمومی کشور انجام شده است. همچنین ایشان نگفت اگر ورزشگاه آزادی نیاز به مرمت دارد چرا سایر استادیوم‌ها مشمول این قاعده شده‌اند؟
این تصمیمات در شرایطی اتخاذ می‌شود که انتظار می‌رفت با توجه به همه وقایع اخیر که به قول بسیاری از کنشگران اجتماعی جنبش زنان به حساب می‌آید، دست فرمان در حوزه محدودیت‌های اجتماعی برای نیمی از مردم جامعه کمرنگ‌تر شود نه اینکه همان حداقل‌های گذشته هم دوباره سلب شود.
تاریخ در این کشور ثابت کرده تصمیم‌گیری در اینگونه حوزه‌ها چه پیچ‌وخم‌های غیر قابل تصوری دارد و حالا با توجه به اینکه دوباره ورود زنان به استادیوم باز هم با همان دلیل نبود زیرساخت‌ها با ممنوعیت مواجه شده به نظر می‌رسد دست‌کم تا مدتی طولانی دیگر شاهد حضور زنان در استادیوم‌ها نخواهیم بود.
