با حساب و کتاب تاج، درست در چنین روزهایی کاپیتان سابق تیم ملی باید سرمربی ایران می‌بود.
اولین نشست خبری مهدی تاج در بازگشت به منصب ریاست فدراسیون فوتبال فراموش‌شدنی نیست؛ جایی که او مفتخرانه از تزهای درخشان خود برای اداره تیم ملی خبر می‌داد. تاج، تازه دراگان اسکوچیچ را برداشته و کارلوس کی‌روش را آورده بود تا در جام‌جهانی به تیمی مثل انگلیس سنگین نبازیم و چه خوب که سنگین هم نباختیم! آقای رئیس آن روز با قاطعیت تمام یک حرف دیگر هم زد؛ اینکه سمت کی‌روش در پایان جام‌جهانی به مدیرفنی تغییر می‌کند تا جواد نکونام در جام ملت‌های آسیا سرمربی تیم‌ملی ایران باشد. بنابراین با حساب و کتاب تاج، درست در چنین روزهایی جواد باید سرمربی تیم ملی می‌بود، هرچند که ناشی‌گری رئیس فدراسیون و اعلام این موضوع بدون هماهنگی با باشگاه فولاد باعث شد کل پروژه روی هوا برود و بعدها خود نکونام هم علیه او مصاحبه کند. نکته قابل‌توجه اما چیز دیگری است. مردی که با معادلات همیشه معیوب تاج قرار بود امروز روی نیمکت تیم‌ملی باشد، حالا سخت‌ترین روزهای دوران مربیگری‌اش را پشت سر می‌گذارد.
مساوی، مساوی و باز هم مساوی
فولاد در لیگ بیست‌ودوم هرگز نتوانسته توقعات را برآورده کند و به همین دلیل روزبه‌روز بر تعداد منتقدان نکو افزوده می‌شود. تیمی که برای قهرمانی بسته شده بود، در پایان هفته شانزدهم با کسب ۲۱امتیاز در رده هفتم قرار گرفته است. فولاد تا امروز فقط ۴پیروزی به‌دست آورده یا به‌عبارت بهتر از هر ۴مسابقه خود، فقط یکی را برده است! تعداد بردهای این تیم حتی از نساجی و آلومینیوم کمتر است و با هوادار و ملوان برابری می‌کند. طبیعتا کسب چنین نتایجی برای تیمی که ابتدای فصل ستارگان پرشماری همچون اشکان دژاگه، وریا غفوری، احسان پهلوان، سعید آقایی، کریستوفر کنت و… را جذب کرد قابل‌قبول نیست. فولاد امسال در ۹مسابقه تن به نتیجه تساوی داده است؛ ازجمله در دیدار اخیر در برابر نفت آبادان. این در حالی است که حمیدرضا گرشاسبی، مدیرعامل پیشین باشگاه که گویا این اواخر با نکونام زاویه هم پیدا کرده بود، در مورد توانایی بالقوه فولاد می‌گفت آنها باید برای قهرمانی بجنگند. این رؤیا اما خیلی زود برای فولاد به پایان رسیده و اصلا محلی از اعراب ندارد. سرخپوشان خوزستانی هم‌اکنون ۱۴امتیاز از پرسپولیس صدرنشین فاصله دارند و با توجه به چینش تیم‌های بالای جدول، کار آنها حتی برای کسب سهمیه آسیایی هم سخت خواهد بود.
غروب بدل کی‌روش؟
در مورد نکونام می‌گفتند او از نظر سبک کار، شبیه‌ترین مربی به کی‌روش است. در حقیقت موفقیت‌های قبلی او، مثلا قهرمانی‌اش در جام حذفی در برابر استقلال یا در سوپرجام مقابل پرسپولیس هم با الهام از تدابیر فنی کی‌روش به‌دست آمده بود؛ تجمع فشرده در زمین خودی و استفاده از موقعیت‌های پراکنده، ضربات ایستگاهی یا اشتباهات حریف. با این حال، به‌نظر می‌رسد همانطور که سبک خود کی‌روش به نوعی به بن‌بست رسیده و سال‌هاست که جواب نمی‌دهد، کپی باکیفیت نکو از روی دست استاد محبوبش هم به همان سرنوشت دچار شده است. ظاهرا فولاد جواد فقط می‌تواند خوب دفاع کند و این در لیگ کم‌گلی که حالا دوسوم تیم‌هایش فقط به فکر دفاع کردن هستند، فضیلت چندان بزرگی به شمار نمی‌رود. مشکل تیم نکونام جایی است که برابر تیم‌های ضعیف‌تر از خودش باید با پلن هجومی به میدان برود اما طرح و نقشه مؤثر و مفیدی در این مورد وجود ندارد.
