جشنواره چهل و یکم فجر به پایان رسید؛ رویدادی که اسیر حواشی مختلف شده بود و سیاسی کاری روی آن تاثیر بسیاری داشت. غیبت برخی هنرمندان هم باعث شده بود این رویداد آنگونه که باید شادابی لازم را نداشته باشد ولی با این وجود چند فیلم شاخص در جشنواره چهل و یکم فجر به نمایش درآمد که از توان ارتباط با مخاطب برخوردارند.
«سینمامتروپل» ساخته محمدعلی باشه آهنگر، عنوان بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر را به خود اختصاص داد؛ عنوانی که به شایستگی کسب کرد این فیلم سینمایی روایتگر اتفاقاتی در دوران حصر آبادان است دو جوان می خواهند سینما را بازگشایی کنند اما با موانع متعددی روبه‌رو می‌شوند این شکل از قصه پردازی برای یک اثر دفاع مقدسی امری تازه بود که بر جذابیت این کار افزود.
«سینما متروپل» همچنین ادای دینی عاشقانه به سینماست. در این فیلم محمدعلی باشه آهنگر بعد از فیلم خوب ملکه یک اثر موفق را خلق کرده است فیلمی که در امر کارگردانی قوی بوده و فیلمنامه بسیار خوبی دارد. باشه آهنگر میزانسن و دکوپاژ خوبی را در این کار رقم زده است. سناریو جذابیت بالای روایی داشته و قصه تازه‌ای را روایت می کند.
بازی ها در «سینما متروپل» نمره خوبی می‌گیرد. همچنین جلوه های ویژه این فیلم سینمایی یکی از اتفاقات منحصر به فرد جشنواره امسال است. درضمن از طراحی صحنه و فیلمبرداری خوب این کار هم می‌توان به نیکی یاد کرد. در مجموع «سینما متروپل» مطمئناً یکی از بهترین آثار محمدعلی باشه آهنگر در پرونده کاریش خواهد بود.
فیلم دوم «غریب» نام دارد. این اثر نیز در حوزه دفاع مقدس بوده و کارگردانی آن را محمد حسین لطیفی بر عهده دارد. فیلم روایتگر بخش‌هایی از زندگی شهید بروجردی است این فیلم نگاهی زیبا و غیر کلیشه ای به یکی از سرداران پر افتخار کشورمان دارد . محمدحسین لطیفی سال‌ها پیش با ساخت فیلم «روز سوم» نشان داده بود سینمای جنگ را می شناسد. اما بعد از آن کار دیگر به این ژانر ورود نکرد تا اینکه امسال با فیلم «غریب» نشان داد اگر بخواهد می‌تواند در این حوزه حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد.
کارگردانی «غریب» از امتیازات بالای سینمایی بهره برده است به ویژه میزانسن و دکوپاژی که کارگردان برای فیلم انتخاب کرده بر جذابیت های بصری آن افزوده است همچنین فیلمنامه نگاهی جدید و نو به شهید بروجردی دارد. نکته جالب اینجاست بیش از آنکه به ویژگی نظامی شهید بروجردی توجه شود به صفات مهربانی او پرداخته شده است.
«غریب» همچنین بازی‌های بسیار خوبی دارد. هنرنمایی بابک حمیدیان و فرهاد قائمیان گواه بارز این ادعا هستند. درضمن جلوه های ویژه و طراحی صحنه به زیبایی های این کار افزوده است. در نهایت باید گفت امیدواریم در اکران عمومی این فیلم قربانی سیاست‌های حاکم بر اکران نشود.سومین فیلم «چرا گریه نمی‌کنی؟» نام دارد. این فیلم روایتی زیبا و شیرین از غصه یک مرد دارد. لحظه های طنز در این کار به جا و اندازه است و علیرضا معتمدی کارگردان توانسته ریتم تند و جذابی برای کارش لحاظ کند. تمام بازی ها از امتیاز بالایی بهره بردند به ویژه هنرنمایی علیرضا معتمدی در نقش نخستین از دیگر امتیازات خوب این فیلم است.
این فیلم با وجود این که طنزی ظریف و شیرین دارد هیچگاه در دام لودگی گرفتار نمی آید بر خلاف بسیاری از کارهای طنز که به این ورطه سقوط کرده اند. «چرا گریه نمی‌کنی؟» می‌توانست در چند بخش کاندیدای دریافت سیمرغ شود که حواشی پیرامون آن در نادیده گرفته شدنش اثرگذار بوده وگرنه به لحاظ کیفی چندان ایرادی برای کار نمی شود متصور بود!
