ساپینتو از چه کسی تقلید می‌کند: فرگوسن!

 آبی‌ها در ۵دیدار اخیرشان به‌طور پیاپی به پیروزی دست یافته‌اند و در شرایطی که به‌نظر می‌رسید در مقطعی از فصل از کورس قهرمانی عقب افتاده‌اند، توانستند بار دیگر امیدها را برای فتح دومین جام متوالی زنده کنند. آنها این هفته با نساجی بازی دارند و البته پس از آن باید آماده ۲دیدار دشوار متوالی مقابل گل‌گهر سیرجان و فولاد خوزستان باشند.

 همه مسابقات ۳ امتیاز دارد

می‌گویند فلسفه الکس فرگوسن، سرمربی اساطیری منچستریونایتد این بود که همه مسابقات فوتبال ۳امتیاز دارند و هیچ ۳امتیازی مهم‌تر از ۳امتیاز دیگر نیست! بنابراین اهمیتی ندارد که شما نتوانید در بازی رودررو با آرسنال یا لیورپول به پیروزی دست پیدا کنید. اگر هم چنین اتفاقی رخ نداد، این فرصت برایتان فراهم است که تیم‌های متوسط و پایین جدولی را ببرید و همان بالا، در کورس قهرمانی بمانید. استقلال لیگ بیست‌ودوم دقیقا از همین فرمول تبعیت کرده است؛ تیمی که تقریبا هیچ مسابقه بزرگی را نبرده، اما به ضعیف‌ترها رحم نکرده و خیلی کم امتیاز مفت از دست داده است. استقلال بدون اینکه پرسپولیس، سپاهان یا تراکتور و حتی فولاد را ببرد در پایان هفته بیستم ۳۹امتیاز کسب کرده؛ تقریبا ۲امتیاز به ازای هر بازی که در شرایط طبیعی برای کسب عنوان قهرمانی افاقه می‌کند. بنابراین شاید بیراه نباشد اگر ساپینتو را مقلد فرگی بدانیم؛ مردی که بازی‌های کوچک را هم مهم می‌بیند و ۹۰دقیقه کنار زمین حرص و جوش می‌خورد.

 برنده داستان سیاوش

به قول قدیمی‌ها فوتبال «رو» ندارد. یک سیب را که هوا بیندازی، صد تا چرخ می‌خورد و پایین می‌آید. بنابراین شاید بعدا این داستان عوض شود، اما فعلا ساپینتو برنده مطلق پرونده جنجالی سیاوش یزدانی است. او از ابتدای فصل علاقه چندانی به این بازیکن نداشت و نهایتا پس از نخستین بازی دور برگشت و زمانی که یزدانی برابر سپاهان مرتکب خطای پنالتی شد، عذر او را خواست. این تصمیم کمی بحث‌برانگیز شد، اما حالا بیشتر مخاطبان حق را به سرمربی پرتغالی استقلال می‌دهند. از یک سو آبی‌ها بدون سیاوش آرام‌تر و موفق‌تر بوده‌اند و از سوی دیگر اشتباهات یزدانی با پیراهن سپاهان در برابر پرسپولیس، کمر تیمش را شکست. حالا سرمربی استقلال می‌تواند بادی به غبغب بیندازد و به تصمیم درستی که گرفته مباهات کند. هرچند گفتیم که هنوز برای جمع‌بندی زود است.

 طلسم بزرگ را می‌شکند؟

در آماری عجیب، بعد از انقلاب هیچ مربی خارجی موفق نشده با استقلال قهرمانی در لیگ را تجربه کند. تنها خارجی موفق روی نیمکت آبی‌ها وینفرد شفر بوده که او هم یک‌بار جام حذفی را برده است. یکی از دلایل این مسئله هم آن است که اساسا استقلالی‌ها کمتر به مربی خارجی فرصت داده‌اند. با این حال امروز ساپینتو در موقعیتی قرار گرفته که شاید این طلسم غریب را بشکند. او فرصت دارد با فتح لیگ بیست‌ودوم، اسم خودش را در تاریخ باشگاه استقلال جاودانه کند؛ ماموریتی که دشوار است اما غیرممکن نیست.