هفته بیست ودوم تبدیل شده به هفته بازیهای سرنوشتساز و استقلال و گلگهر نیز یک روز بعد از تقابل جذاب پرسپولیس و تراکتور رخ در رخ هم قرار میگیرند. برنده این بازی بدون شک شانس بیشتری برای ماندن در کورس قهرمانی خواهد داشت و بازنده تا حد زیادی از دایره مدعیان قهرمانی دور خواهد شد.
استقلال در بازی رفت موفق شد گلگهر را شکست دهد. بردی روحیهآور که در شخصیتگیری استقلال برای حرکتی دوباره به سوی قهرمانی در لیگ برتر بسیار مهم بود.
گرچه استقلال بعد از این برد بزرگ نتایجی به دست آورد که تا حدی ناامیدکننده بود اما بردهای هفتههای اخیر جانی تازه در رگهای استقلال جاری کرده تا ساپینتو و شاگردانش باز هم درکورس قهرمانی قرار بگیرند و امید بسیاری برای رسیدن به جام داشته باشند.
فاصله استقلال با صدر جدول روزی ۸ امتیاز بود اما اکنون فاصله بسیار کم شده و آبیها از حداکثر شانس برای تصاحب دوباره صدر برخوردارند. شاید پیروزی در همین بازی با گلگهر بتواند استقلال را به سمت قهرمانی در لیگ برتر پرتاب کند. هرچند که بازیهای سخت بسیاری تا پایان لیگ برتر باقی مانده است اما بردن تیم امیر قلعهنویی که این روزها شایعه حضورش در تیم ملی بیش از هر زمان دیگری به گوش میرسد بسیار روحیهآور خواهد بود و برای استقلال تبعات مطلوب بسیاری به همراه خواهد داشت.
استقلال اکنون در وضعیتی است که برای بردن گلگهر اقبال کمی هم ندارد. گرچه امیر قلعهنویی که برای حضور در تیم ملی گزینه نهایی شده دوست ندارد با شکست راهی تیم ملی شود اما به هرشکل استقلال تیمی است که اکنون به آن درجه از هماهنگی و آمادگی رسیده که قادر باشد گلگهر را بار دیگر شکست دهد و ۳ امتیاز شیرین به اندوختههای خود بیفزاید.
اگر بازی با نساجی را بار دیگر مرور کنیم به بدشانسی استقلال و اشتباهات داوری علیه آبیها مهر تأیید خواهیم زد. بواقع اگر موقعیتهای گل استقلال به بار مینشست یا داور آن خطایی که روی قایدی انجام شد را پنالتی تشخیص میداد، سرنوشت استقلال طور دیگری رقم میخورد اما همه اتفاقات دست به دست هم داد تا استقلال تنها یک امتیاز از آن بازی دشت کند.
با این حال کسب یک امتیاز از بازی بیرون خانه نتیجه نامطلوبی محسوب نمیشود بخصوص اینکه استقلال چهار برد پیدرپی پشت این تساوی داشت اما برای استقلال الزامآور است که از امتیاز بازی خانگی نهایت بهره را ببرد و بار دیگر با شکست دادن گلگهر اندوخته خود را به حد نصاب برساند.
بواقع اگر استقلال تا پایان لیگ برتر بتواند حتی از هر دو بازی لیگ صاحب چهار امتیاز شود و این میانگین را رعایت کند، تا حد بسیار زیادی به جام قهرمانی لیگ برتر نزدیک خواهد شد اما اگر روند امتیازگیری استقلال به گونه دیگری پیش برود واحیاناً این بازی هم به تساوی کشیده شود، اقبال ساپینتو و شاگردانش کاهش خواهد یافت و آنگاه استقلال باید منتظر از کف رفتن امتیازات مدعیان قهرمانی بماند.
ساپینتو در بازی امروز مقابل گلگهر کنار زمین حضور ندارد. او همچنان محروم است و این غیبت شاید با توجه به حضور امیر قلعهنویی درکنار نیمکت گلگهر سیرجان مشکلاتی را ایجاد کند. هرچند که ماتا توانسته در روزهای غیبت ساپینتو عملکرد مطلوبی از خود به جا بگذارد و در اوج هماهنگی با سرمربی استقلال تصمیمگیری کند اما به هر شکل استقلال در این بازی فوقمهم به وجود ساپینتو کنار زمین نیاز داشت. بدون شک اگر او لب خط بود با هیجاناتش میتوانست بازیکنان را بیش از پیش به جلو حرکت دهد اما به هر شکل سرمربی استقلال در این بازی هم غایب است و همه مسئولیتها به عهده ماتا و دیگر دستیارانش محول خواهد شد.
ساپینتو برای این بازی نیز روی ترکیب اصلی بازی با نساجی که چند بار محک خورده حساب خواهد کرد. به احتمال بسیار زیاد او تغییری در آرایش تیمش ایجاد نخواهد کرد و استقلال را با همان بازیکنان هفتههای اخیر مقابل گلگهر قرار خواهد داد.
درسوی مقابل امیرقلعه نویی نیز همین شگرد را درپیش خواهد گرفت. او نیز حداقل تغییرات را درتیمش ایجاد خواهد کرد تا از نظر ذهنی کفه ترازو به سمت او سنگینی کند وشانس امتیازگیری در ورزشگاه آزادی بالا برود.