برد استقلال مقابل فولاد به معنی سقوط پرسپولیس به رده سوم جدول بود. یک روز قبل از آن تیم گلمحمدی یکی از فینالهای لیگ را در خانه به سپاهان باخت تا فاصلهاش با تیم اصفهانی به ۴ امتیاز برسد.
البته سرمربی پرسپولیس بعد از بازی گفت که تا لحظه آخر برای قهرمانی تلاش خواهد کرد: «فاصله زیاد شد. نباید ناامید شویم. باید بیشتر تلاش و کار کنیم. از بازیکنان میخواهم تسلیم نشوند و فکر نکنند قهرمانی از دستمان رفته. کار سخت است ولی به آینده امیدواریم و انشاءالله بتوانیم جبران کنیم.» با این حال در فاصله هفت هفته به پایان فصل قهرمانی برای پرسپولیس تقریباً دور از دسترس به نظر میرسد؛ وضعیتی که مقصرش از نگاه گروهی از هواداران گلمحمدی است.
اگر روی ۹۰ دقیقه بازی تمرکز کنیم، اتفاقات نقش زیادی در ثبت این نتیجه داشت. گل سالم سپاهان در اواسط نیمه اول مردود شد. پرسپولیس بدشانس بود که لئاندرو پریرا به دلیل رفتار آماتورش قبل از پایان نیمه اول کارت قرمز گرفت. پرسپولیس با وجود یک بازیکن کمتر در نیمه دوم مقاومت خوبی داشت و فقط چند دقیقه تا مساوی فاصله داشت. گلمحمدی در نشست خبری به دو خطای دقایق پایانی اشاره کرد که به اشتباه به زیان تیمش اعلام شد و میتوانست پرسپولیس را از زیر فشار خارج کند. پرسپولیس اگر کمی خوششانس بود در این بازی خانگی به تساوی میرسید و با حفظ فاصله یک امتیازی با سپاهان همچنان مدعی جدی قهرمانی محسوب میشد.
اتفاقات بازی اما به تنهایی نمیتوانند واقعیت اعداد جدول را بازگو کنند. هر کدام از بازیهای فصل پر از صحنههایی است که میتوانستند نتیجه را تغییر دهند و گرفتن ذرهبین روی آنها نمیتواند تحلیل دقیقی از سیر تحول تیمها بدهد. بررسی میانگین امتیازات پرسپولیس در چند فصل گذشته شاید نگاه دقیقتری به روند این تیم زیر نظر این مربی باشد.
شروع خوب یحیی با پرسپولیس
گلمحمدی کارش در پرسپولیس را در نیمفصل لیگ نوزدهم شروع کرد. او بعد از فسخ یکطرفه قرارداد گابریل کالدرون جانشین این مربی آرژانتینی شد و توانست با حفظ صدرنشینی پرسپولیس به قهرمانی برسد. سرخها آن فصل را با ۶۷ امتیاز به پایان بردند که میانگین ۲۳/۲ امتیاز در هر بازی را نشان میدهد.
گروهی معتقد بودند که بخش زیادی از این قهرمانی را باید به نام کالدرون نوشت ولی گلمحمدی در لیگ بیستم توانست همین عملکرد را تکرار کند. پرسپولیس در فصلی که یحیی از روز اول روی نیمکت بود باز هم ۶۷ امتیاز گرفت تا قهرمانی تکرار شود.
شروع افت پرسپولیس
پرسپولیس گلمحمدی در لیگ بیست و یکم در مسیر نزول قرار گرفت. آنها تا مقطعی از فصل توانستند پا به پای استقلال فرهاد مجیدی پیش بروند ولی به تدریج فاصله دو تیم بیشتر شد تا استقلال بدون شکست در هفته بیست و هفتم قهرمانیاش را قطعی کند. پرسپولیس این فصل را با ۶۳ امتیاز به پایان برد. میانگین امتیاز ۲٫۱ هم در محدوده قهرمانی است ولی همیشه برای فتح جام کافی نیست و نوار قهرمانیهای پرسپولیس بعد از پنج فصل قطع شد.
کاهش محسوس میانگین امتیاز
پرسپولیس لیگ بیست و دوم را با هدف جبران اتفاقات فصل قبل شروع کرد و گلمحمدی برای پس گرفتن قهرمانی تیم پرستارهای بست. بیرانوند، گولسیانی، پورعلیگنجی، اسماعیلیفر، رفیعی، اسدبیگی، دیاباته و بالاخره سعید صادقی، ستاره نقل و انتقالات خریدهای جدید پرسپولیس بودند. این جمع را لوکادیا تکمیل کرد که بعد از جداییاش در میانه فصل پریرا جایگزینش شد.
این مجموعه پرستاره روی کاغذ تیم تکمیلی بود که میتوانست پرسپولیس را به مسیر قهرمانی برگرداند ولی سرخها پایینتر از انتظار نتیجه گرفتند. امتیازات پرسپولیس بعد از گذشته بیش از دو سوم فصل هم این افت را تأیید میکند. پرسپولیس تا پایان هفته بیست و سوم ۴۵ امتیاز گرفته که معادل ۹۵/۱ است. در ادوار اولیه لیگ برتر هر تیم برای قهرمانی باید به میانگین دو امتیاز در هر بازی میرسید. این عدد در سالهای گذشته بالاتر رفته و به حدود ۲/۲ رسیده است.
میانگین امتیاز پرسپولیس در لیگ بیست و سوم در اندازه یک مدعی قهرمانی نبوده است و نمیتوان تنها اتفاقات یک یا چند بازی را دلیل آن دانست. اگر تیم گلمحمدی ۷ بازی بعدی را ببرد به ۶۶ امتیاز میرسد که معدل متوسط امتیاز ۲/۲ در هر بازی است. البته هفت برد متوالی در هفتههای حساس پایانی و با توجه به اینکه یکی از این بازیها مقابل استقلال آماده است، برای پرسپولیس که در هفتههای گذشته افت کرده، کار خیلی سختی خواهد بود. با این حال جمع کردن این ۲۱ امتیاز تنها روزنه امید پرسپولیس برای ماندن در مسیر قهرمانی است، هر چند شاید ۶۶ امتیاز هم برای قهرمانی این لیگ کافی نباشد.
افت میانگین امتیازات پرسپولیس از لیگ نوزدهم تا لیگ بیست و دوم
بررسی آمار امتیازات پرسپولیس در دوره مربیگری گلمحمدی در فصول اخیر افت تدریجی داشته است:
لیگ نوزدهم (گلمحمدی در نیمفصل جانشین کالدرون شد): ۲٫۲۳
لیگ بیستم: ۲٫۲۳
لیگ بیست و یکم: ۲٫۱
لیگ بیست و دوم: ۱٫۹۵