روزهای پایانی سال را می‌گذرانیم و ایرانی‌ها در هر جای دنیا در تلاش هستند تا از آداب و رسوم نوروز جا نمانند. من و همسرم (محمود پاک‌نیت) بعد از ۱۴ سال نوروز را به شیراز آمدیم تا در کنار خانواده‌های‌مان سال را نو کنیم.
چند روز بیشتر به تحویل سال جدید نمانده اما ما سبزه را سبز کردیم، ماهی و گل و باقی مواردی که برای سفره هفت‌سین لازم است را خریدیم و همه توان‌مان را در هر چه بهتر اجرا کردن رسم و رسومات گذاشتیم. چرا که ما موظف هستیم سنت‌های‌مان را به نسل‌های بعد انتقال دهیم. هیچ اشکالی ندارد اگر یک بچه موقع رنگ کردن تخم‌مرغ‌های هفت‌سین، جایی را رنگی کند. من خودم هنوز با ۶۲ سال سن یادم می‌آید مادرم به ما می‌گفت لحظه سال تحویل، تخم‌مرغ‌ها را روی آینه بچرخانید. نمی‌دانم فلسفه این کار چه بود اما همین که در خاطرم مانده و می‌توانم آن را به جوان‌ها بیاموزیم اتفاق خوشایندی است. عاشق سبزه سبز کردن و تهیه وسایل سفره هفت‌سین هستم اما به خانه‌تکانی شب عید اعتقاد چندانی ندارم؛ چون به‌نظرم جالب نیست که مردم همه‌چیز را به شب عید موکول کنند. خانه همیشه باید تمیز و مرتب باشد. دو هفته پیش هم مراسم سمنوپزون را با تعداد زیادی از فامیل و آشناهای‌مان برگزار کردیم که بسیار دلچسب بود. از دیگر مراسم شیرازی‌ها (به‌خصوص قدیمی‌ترها) این است که برای ناهار یا شام در ایام نوروز حتما شکرپلو یا همان شیرین‌پلو را سر سفره جلوی مهمان بگذارند. شکرپلو غذای مجلسی شیرازی‌هاست که به‌مناسبت‌های مختلف پخته می‌شود و با شیرین‌پلو تفاوت‌هایی دارد.
