«ما تمام شدیم؛ قبول. ولی بپذیرید که سینمای امروز هم دیگر خیلی بی‌در و پیکر شده است.»
«رضا طوفان» بدمن معروف سینما در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ خورشیدی همین چند روز قبل ۷۴ ساله شد و در شرایطی که بیماری مشکلاتی را برایش به وجود آورده ولی باز هم سینما برایش دغدغه است؛ دغدغه‌ای که حسرت هم با خودش دارد می‌گوید: حق یک بازیگر حرفه‌ای که عمرش را صرف بازیگری کرده، این نیست که نگران باشد و ببیند آینده‌اش چه می‌شود.
رضا صفایی‌پور بازیگر فیلم‌های «کانی مانگا»، «شکار خاموش»، «میرزا کوچک خان» و «چشم عقاب» که در دوران اوج فعالیتش به طوفان شهرت پیدا کرده بود، مدتی است به پارکینسون مبتلا شده و حرکت و تکلم کمی برایش سخت شده اما خوب مدارا می‌کند، هر چند می‌گوید «خوردن روزی ۱۵ قرص خیلی سخت است مخصوصا که هر کدام عوارضی هم دارند.»
آخرین فیلم او «گیجگاه» عادل تبریزی بود که در آن حضور داشت و هنوز به اکران عمومی درنیامده ولی خودش آخرین فیلمی را که بازی جدی داشته، «پرچم‌های قلعه کاوه» می‌داند که مربوط به ۱۶ سال قبل است و بعد از آن دیگر خبر خاصی از حضورش جلوی دوربین نبوده؛ «پیشنهاد بازی که دیگر نیست. کلا از بچه‌های قدیمی سینما و هم‌نسلان من خیلی در سینما و تلویزیون نیستند؛ بازیگران سریال‌ها را نگاه کنید! بیشتر صفر کیلومتر هستند. البته نمی‌گویم بازیگرهای جدید نباید بیایند ولی قبلا کست چیدن جور دیگری بود. الان فامیل‌بازی زیاد شده در صورتی که سینما قبلا در و پیکر داشت.»
اگرچه بیماری، یک سال قبل پای این بازیگر را به بیمارستان کشاند اما از پیگیری فیلم‌ها و سریال‌ها و جریان روز غافل نیست. می‌گوید توان جسمی لازم را برای سینما رفتن ندارد ولی «برادران لیلا» را که نسخه قاچاق آن پخش شده، دیده است. «فیلم خیلی خوبی بود، البته بدآموزی هم داشت. سعید پورصمیمی خیلی خوب بود، جزو اساتیدی است که تکرار نمی‌شود و انگار بعد از ۶۰ سال تازه آمده. بدی سینما این است که ناگهان فِید می‌شوی و بعد با یک نقش دوباره برمی‌گردی. آن وقت همه با مشابه همان نقش سراغت می‌آیند.»
او ادامه می‌دهد: «من و خیلی دیگر از همکارانم دوست داشتیم از توانایی‌های ما استفاده می‌شد. آنتونی هاپکینز را ببینید. برای بازی در نقشی منفی در فیلم «سکوت بره‌ها» اسکار گرفت ولی اینجا اصلا به نقش منفی بهایی داده نمی‌شد. سختی ماجرا اینجاست که من به عنوان یک بازیگر با بیش از ۵۰ سال سابقه آینده تضمین شده‌ای ندارم و بدون هیچ درآمدی، صرفا با حقوق بازنشستگی باید نگران آینده باشم و این شرایط برای بسیاری از سینماگران قدیمی وجود دارد.»
رضا صفایی‌پور متولد ۱۳۲۸ در تهران و فارغ التحصیل دیپلم رشته ادبی است که فعالیت خود را با کشتی کج شروع کرد و بعد از چند مقام قهرمانی در ورزش، وارد سینما شد. او فعالیت خود را به صورت جدی در سال ۱۳۴۲ آغاز کرد و به عنوان ورزشکار بدلکار در فیلم «ترس و تاریکی» محمد متوسلانی بازی کرد. سپس در سال ۱۳۴۸ با فیلم «قهرمانان» به کارگردانی ژان نگولسوک، محصول مشترک ایران و آمریکا به عنوان بازیگر جلوی دوربین رفت و تا سال ۱۳۵۵ در حدود ۱۰ فیلم بازی کرد.
او در سال ۱۳۶۲ با فیلم «میرزا کوچک خان» به بازیگری بازگشت و از آثار سینمایی‌اش به فیلم‌های «سینه سرخ»، «خداحافظ سینما»، «سحرگاه پیروزی»، «چشم عقاب»، «شاهرگ»، «تهاجم»، «پاتک»، «جهنم سبز»، «حادثه در کندوان»، «خط آتش»، «مرضیه»، «آن ها هیچکس را دوست ندارند»، «ضربه آخر»، «صلیب طلایی»، «پوتین»، «شکار خاموش»، «جمیل»، «کانی مانگا»، «پلاک»، «میرزا کوچک خان»، «شکار در شب»، «فصل خاکستری»، «انفجار»، «مردی در آتش»، «چشمان بسته»، «جنوبی»، «گریز از مرگ»، «هفت مرد دلاور»، «خر دجال»، «غلام ژاندارم»، «ترس و تاریکی» و در تلویزیون به سریال «سیمرغ» می‌توان اشاره کرد.
