مسابقه آشپزی «خوشمزه» چند سالی است که از شبکه کودک در حال پخش است. این مسابقه با اجرای زهره‌وکیلی توانسته مخاطبان بسیاری را در شبکه پویا به دست بیاورد.
زهره وکیلی در گفتوگو با جام‌جم در‌خصوص تجربه اجرای این برنامه و تفاوت‌های آن با سایر حوزه‌هایی که فعالیت کرده، بیان می‌کند: برنامه «خوشمزه» خیلی ژانر متفاوتی داشت. یعنی برنامه‌ای بود که پیش از آن نمونه دیگری نداشتیم اما بزرگ‌ترین تفاوتش برای من این بود که بیشتر از این‌که برای من اجرا باشد، به نوعی بازی بود و همین موضوع آن را برایم جذاب می‌کرد. یعنی همه اتفاقات در یک آشپزخانه می‌افتاد و یک پخت‌و‌پز خواهرانه با بچهها داشتیم اما همه چیز یک بازی بود.
وی همچنین در ادامه می‌افزاید: تفاوت این برنامه برای من با مجله‌های تصویری و مسابقاتی که اجرا کردم خیلی زیاد بود. از طرفی شکل اجرای من هم در این برنامه متفاوت بود. این‌که پیشبند می‌بستیم و آشپزی می‌کردیم را در هیچ برنامه‌ای تجربه نکرده بودم و از این نظر برایم جذاب بود، چون من تا پیش از این برنامه تجربه اجرای برنامه آشپزی نداشتم.
وی در پاسخ به این سؤال که خوشمزه چه دستاوردهایی برای خودش داشته، می‌گوید: با اطمینان می‌توانم بگویم من بعد از این برنامه واقعا به آشپزی علاقه‌مند شدم. البته منظورم این نیست که آشپزی را دوست نداشتم اما علاقه‌ام تا این حد نبود. ضمن این‌که نکات کاربردی بسیاری در این برنامه یاد گرفتم که در زندگی‌ام از آنها استفاده می‌کنم. من در این برنامه متوجه شدم که آشپزی چه هنر والایی است؛ این‌که بتوانیم همه مواد غذایی را با در نظر گرفتن خواص‌شان و ویژگی‌هایی که هر‌کدام دارند، بتوانیم با هم مخلوط کرده و یک غذای مفید و سالم برای اعضای خانواده تهیه کنیم اما از همه مهم‌تر نکات کاربردی بسیاری در آشپزی بود که من به‌واسطه این برنامه یاد گرفتم که خیلی به کارم می‌آید.
وکیلی در پاسخ به سؤال دیگری درباره تاثیرگذاری این برنامه روی بچهها و ایجاد علاقه‌مندی آنها به آشپزی و غذاهای سالم و ایرانی هم بیان می‌کند: اصلا رویکرد برنامه و هدف‌گذاری‌اش همین مسأله بود که بچهها به غذاهای سالم و ایرانی علاقه‌مند شوند. من تاثیرات این برنامه را هم در بین بچهها دیده‌ام. ما معمولا به خاطر برنامه‌هایی که داریم به جاهای مختلفی می‌رویم. خاطرم هست به زابل و عسلویه سفر کرده بودیم که من را به نام خاله خوشمزه می‌شناختند و برایم جالب بود که بچهها این برنامه را می‌دیدند و درباره قسمت‌های مختلف برنامه و غذاهایی که دیده بودند، صحبت می‌کردند. مثلا می‌گفتند ما آش‌دوغ را دوست داشتیم و با مادرمون پختیم و خیلی هم خوشمزه بود و کلی لذت بردیم. یعنی این همکاری با مادر و آموزش غذای سالم یکی از دستاوردهای این برنامه بود.
وی همچنین توضیح می‌دهد: نکته‌ای که برای من در این برخوردها جالب بود علاقه بچهها به غذاهای سنتی بود. این‌که خوشمزه توانسته بود ذائقه برخی بچهها را تغییر دهد و آنها با این برنامه از فست‌فود و غذاهای ناسالم فاصله بگیرند و به سمت غذاهای ایرانی و قدیمی بروند. خوشحالم که توانسته‌ایم با این برنامه چنین تاثیری روی بچهها بگذاریم. وکیلی درباره پتانسیل این برنامه و ادامه‌دار شدن آن می‌گوید: به نظرم این برنامه ظرفیت‌های بسیاری دارد و می‌تواند در فصل‌های مختلفی ادامه پیدا کند. حتی شنیده‌ام که شبکه پویا هم به ادامه تولید این برنامه علاقه‌مند است اما به‌دلایلی این اتفاق نیفتاد. گرچه می‌توانست به سراسر ایران هم سفر کرده و از ظرفیت‌های استان‌ها هم استفاده کند.
این مجری و صداپیشه درباره حضور پسربچه‌ها و دختربچه‌ها در قسمت‌های مختلف این برنامه می‌افزاید: به نظرم هر‌کدام جذابیت‌های خاص خودش را داشت اما گاهی اتفاقاتی در برنامه می‌افتاد که به نظرم حضور پسربچه‌ها برنامه را جذاب‌تر می‌کرد. ضمن این‌که برخی از دخترها مثلا با بوی پیاز و سیر مشکل داشتند اما پسرها برای‌شان تفاوتی نمی‌کرد و خیلی بامزه‌تر برنامه را پیش می‌بردند. مثلا به من می‌گفتند خاله اجازه بده کمکت کنیم قابلمه سنگینه. یعنی می‌خواهم بگویم ویژگی‌هایی داشتند که برنامه را بامزه‌تر و با‌نمک‌تر می‌کرد.
وی همچنین در پاسخ به این سؤال که برای از بین بردن استرس بچهها مقابل دوربین چه تمهیدی در اجرا می‌اندیشید، توضیح می‌دهد: خارج از استودیو و برنامه سعی می‌کردم با آنها صحبت و تمرین و ارتباط برقرار کنم. با بچهها معمولا غذا می‌خوردیم و گپ می‌زدیم تا بچهها احساس راحت‌تری با من داشته باشند و به اصطلاح یخ‌شان باز می‌شد. اصولا کار کردن با بچهها خیلی دوست‌داشتنی و لذت‌بخش است، البته بچه‌های خجالتی هم بودند که ارتباط برقرار کردن با آنها کار راحتی نبود اما من تلاشم را می‌کردم. مجری برنامه «به خانه برمی گردیم» درباره اتفاقات بامزه‌ای که در پشت صحنه این برنامه با بچهها می‌افتاد، ادامه می‌دهد: خاطرات بسیار زیادی از این برنامه دارم. ما پشت صحنه‌های جالبی در این برنامه داشتیم. مثلا این‌که خواب آلوده بودیم و باید ۴ صبح برنامه را ضبط می‌کردیم و به همین دلیل جملات را اشتباه می‌گفتیم و باعث خنده می‌شدیم یا این‌که بعضی از بچهها قد بلندی داشتند و زیر پای من چهارپایه می‌گذاشتند تا قدم به آنها برسد. می‌توانم بگویم هر کدام از بچهها برای من خاطرات بسیاری را رقم زدند.
لذت کار برای بچهها
زهره وکیلی درباره علاقه‌اش به فعالیت در حوزه کودک و نوجوان می‌گوید: برنامه «خوشمزه» توفیقی بود که نصیب من شد. چون حوزه کاری من اجرای برنامه‌های بزرگسال بود
وی در ادامه افزود: البته صداپیشگی عروسک هم کار کردم و اصلا شروع کاری‌ام در تلویزیون با برنامه کودک بود اما یکباره به سمت اجرای بزرگسال کشیده شدم. با این حال کار کردن برای بچهها را خیلی دوست دارم. چون فضای متفاوت و جذاب و دوست‌داشتنی دارد.
