سجاد نوروزی معتقد است که مشکل سینمای ایران فراتر از مسئله تعداد سالن است و باید از جای دیگری حل شود.
به تازگی خبر رسیده که سازمان سینمایی برمبنای سیاست توسعه عدالت فرهنگی و گفتمان ترویج ساخت و فعال‌سازی سینماها در کل کشور، علی‌الخصوص مناطق کم برخوردار، در سه ماه اول امسال، با موافقت کمیسیون‌های رسیدگی ماده ۸ استان‌ها، اقدام به صدور ۸ مجوز سینما در کل کشور کرده، این تعداد سینما، در استان‌های کرمان، کرمانشاه، مرکزی و گیلان ایجاد و بهره برداری شده است.
در سه ماهه اول ۱۴۰۲ سینما فجر در شهر رشت با تعداد ۷۰۰ صندلی، دارای بیشترین ظرفیت در بین مجوزهای صادر شده است که توسط بخش دولتی مورد بهره برداری قرار می‌گیرد.
محمدرضا فرجی مدیرکل دفتر توسعه زیرساخت و فناوری سینمایی و سمعی بصری در این رابطه گفت: در سه ماه اول سال ۱۴۰۲ با موافقت کمیسیون رسیدگی ماده ۸ آیین نامه «ایجاد، ساماندهی و نظارت بر سالن‌های نمایش فیلم»، موضوع تصویب نامه شماره ۱۵۳۷۲۰/ ت ۵۶۱۵۴ به مورخ ۱۳۹۹/۱۲/۲۴ هیئت محترم وزیران مجوز بهره برداری از ۸ سینمای جدید با ظرفیت ۲۵۳۲ صندلی توسط دفتر توسعه زیرساخت و فناوری‌های سینمایی و سمعی بصری صادر شد.
جزییات سینماهای در دست احداث عبارت است از دو سینما در کرمان به نام سینمای «امین» با ظرفیت ۴۴۴ صندلی و «ریحانشهر» با ظرفیت ۲۲۳ نفر، سه سینما در کرمانشاه با نام‌های «شهید کاظمی»، «یادگار امام»، «فجر» هریک به ظرفیت ۱۷۰ نفر، ۱۳۵ نفر، ۲۴۰ نفر، دو سینما در گیلان با ناهای «سرو» و «فجر» هر یک به ترتیب با ظرفیت ۲۰۰ و ۷۰۰ نفر و یک سینما در مرکزی با ظرفیت ۴۲۰ نفر.
طرحی طولانی
البته ماجرای افتتاح سینماها و نیاز اساسی کشور به سالن سینمایی از آبان سال ۱۴۰۱ مطرح شده است. همان زمان محمد خزاعی، رییس سازمان سینمایی کشور اعلام کرد: «همتی که دوستان سازمان سینمایی حوزه هنری به ویژه محمدمهدی دادمان و حمیدرضا جعفریان در دوره اخیر داشتند، باعث شد سالن‌های سینمایی ما و زیرساخت آن در کشور ارتقا پیدا کنند. ما از کشورهای هستیم که صاحب سینما هستیم، اما از لحاظ زیرساخت دچار مشکل عدیده‌ای هستیم. ما در کل کشور با افتتاحیه‌های اخیری که اتفاق افتاد، تنها ۷۰۰ سالن داریم و حداقل سالنی که در کشور باید تامین شود، نزدیک به ۳ هزار سالن است.»
رییس سازمان سینمایی درر همان زمان یادآور شد: «به لحاظ زیرساخت عقب افتاده‌ایم و هم‌اکنون ۲۲۵ شهر ما با بیش از ۵۰ هزار جمعیت داریم، که فاقد سالن سینما هستند. توجه ما در این سال‌ها همیشه به فیلمسازی بوده است تا زیرساخت‌ها، و حالا این ضرورت احساس شده است و به همت حوزه هنری و بخش خصوصی تلاش می‌شود که تا ۱۴۰۴ اتفاقات بهتری در کشور رخ دهد.»
سجاد نوروزی، مدیر سینما آزادی معتقد است حل مشکل سینما کمی فراتر از افزایش تعداد سالن سینما است و نیاز داریم در ژانرهایی که به مخاطب ارائه می‌دهیم نیز تنوع و تفاوت ایجاد کنیم. او درباره این موضوع توضیحاتی را ارائه می‌دهد.
آیا نیاز ما با ۸ سالن سینمایی رفع می‌شود؟
اگر ما بخواهیم یک آسیب‌شناسی علمی، مبتنی بر نواقص موجود و جدای از سوگیری انجام دهیم، باید این موضوع را بپذیریم که می‌توانیم مشکلات سینمای ایران را لیست کنیم. اولین مشکل مشخص ما این است که یک نظام جامع تولیدی نداریم، که اسمش نظام مدنی تولید است. ما یک نظام ارگانی تولید داریم که در این سال‌ها چندین بار ایرادهای آن ذکر شده است، اما با تمام این شرایط یک نظام مدنی تولید نداریم.
نظام مدنی تولید این است که با پیوسته بودن به ادبیات داستانی و اتصال به رخ‌دادهای تاریخی و مسائل روز کارگردانان و تهیه‌کنندگانی داشته باشیم که بر اساس عناصر ذکر شده تولید محتوایی را انجام دهند. این ماجرا در گام اول نگاه محتوایی است و در گام بعدی ریل تولیدی می‌خواهد که این نگاه را نداریم.
دوم اینکه آیا مسئله ما فقط تعداد سالن‌های سینماست؟
باتوجه به حرف‌هایی که گفتم حتی می‌توانیم ۵۰۰ هزار سالن سینمایی بسازیم. وقتی چیزی نداریم که به مخاطب ارائه کنیم، چه اهمیتی دارد که چند سالن سینما داریم؟ چون اساسا آورده‌ای ندارد و اتفاقی رخ نمی‌دهد، چون ما تنوع ژانر نداریم. ما ژانر معمایی، جنایی، تاریخی، بیوگرافی و هیچ چیزی نداریم. چرا با این شرایط فکر می‌کنیم تعداد سالن سینما راهگشا است؟
