پس از کش و قوس‌های فراوان جواد نکونام به عنوان سرمربی جدید باشگاه استقلال تهران انتخاب شد.
پس از کش و قوس‌های فراوان جواد نکونام به عنوان سرمربی جدید باشگاه استقلال تهران انتخاب شد. نکونام که اواخر دوران فوتبالش را در این تیم سپری کرد و تجربه سال‌ها بازی در تیم ملی کشورمان و فوتبال اسپانیا را دارد در عالم مربیگری هم یک مربی بی‌تجربه نیست. مرد شماره ۶ سابق تیم ملی تجربه مربیگری در تیم‌هایی مثل نساجی و فولاد را دارد و تیم‌های تحت هدایتش عملکرد بدی هم نداشتند. اگرچه جدایی او از فولاد و تنها گذاشتن نماینده کشورمان در رقابت‌هایی آسیایی باعث انتقادات بسیاری شد با این حال تجربه قهرمانی در جام حذفی و سوپرجام خاطره خوشی را در ذهن فوتبالدوستان خوزستانی از او ثبت کرده است. موفقیت‌های مقطعی نکونام باعث شد هواداران استقلال از مدیران این باشگاه بخواهند مقدمات حضور او را فراهم کنند تا بعد از ساپینتو باز هم یک مربی ایرانی هدایت تیم‌شان را برعهده بگیرد. مدیران استقلال هم بعد از چند روز مذاکرات فشرده و با رایزنی وزارت ورزش موفق شدند مشکلات مرتبط با این مربی را مرتفع کنند تا حالا نکو و استقلال باز هم به هم برسند!
تغییر و تحولات در کادرفنی استقلال بهانه‌ای شد تا سراغ پیروز قربانی برویم. پیشکسوت باشخصیت آبی‌ها که نزد پرسپولیسی‌ها هم جایگاه و احترام ویژه‌ای دارد. او مثل همیشه شفاف و به دور از جانبداری پاسخگوی اذهان عمومی بود . گفت‌وگوی اختصاصی با پیروز قربانی را در ادامه می‌خوانید.
جواد نکونام به عنوان سرمربی جدید استقلال معرفی شد. نظر شما درباره انتخاب نکونام چیست؟
آرزوی موفقیت می‌کنم و نظر خاصی ندارم!
نکونام در استقلال ابزار رسیدن به موفقیت را دارد؟
بالاخره استقلال است و تیم خوبی هم دارد. باید دید در طول فصل چه پیش می‌آید، ان‌شاءالله که موفق شوند.
فکر می‌کنید در حال حاضر آن اتحاد و همبستگی بین باشگاه و هواداران و کادرفنی جدید وجود دارد؟
امیدوارم وجود داشته باشد، چون زیاد در جریان ریز مسائل نیستم. اما ان‌شاءالله فصل خوبی پیش روی استقلال باشد.
نظری درباره دستیارانی که نکونام می‌خواهد به استقلال بیاورد، ندارید؟
این موضوع برمی‌گردد به نظرات سرمربی و بهتر است به نظرات او احترام بگذاریم.
درباره جذب بازیکن جدید چه نظری دارید؟
طبیعتا ایشان به عنوان مسوول فنی تشخیص می‌دهد استقلال در چه پستی نیاز به بازیکن دارد و او نقاط ضعف و قوت تیمش را می‌داند و براساس همان بازیکن می‌گیرد. اینها سلیقه مربی است و باید صبر کرد و دید چه اتفاقی رخ می‌دهد.
عده‌ای می‌گویند با آمدن نکونام به استقلال حواشی اعضای کادرفنی در کنار خط و کلا سبک مربیگری پرتنش است و آرامش را از تیم می‌گیرد. یک چیزی شبیه به سبک مربیگری ساپینتو که با رفتارهای هیجانی به تیم استرس وارد می‌کرد. نظر شما چیست؟
سبک مربیگری هرکس به یک شکل است و سبک مربیگری ایشان را هم در فولاد دیدیم. حالا باید دید در استقلال جواب می‌دهد یا خیر . درباره سبک مربیگری گفتم اما اینکه بگویید کنار زمین نیاز به آرامش است را چندان قبول ندارم، سبک مربیگری نکونام به این شکل است حالا باید دید در استقلال جواب می‌دهد یا خیر.
نظر شخصی خودتان چیست؟ نکونام با استقلال موفق می‌شود؟
نظر شخصی من این است که ایشان اگر بخواهد در استقلال مثل فولاد مربیگری کند کارش سخت است. شرایط استقلال فرق می‌کند و به نظرم باید در سبک مربیگری‌اش تجدیدنظری داشته باشد.
کمی به عقب‌تر برگردیم. شما خواهان ادامه همکاری با ساپینتو بودید یا مخالف او؟
خیر، وقتی آن اتفاقات بازی آخر افتاد به نظرم ساپینتو باید می‌رفت . اتفاقات بازی آخر در شأن باشگاه استقلال نبود.
سوالات‌مان کمی پراکنده شد. نظر شما درباره سقف قرارداد باشگاه‌ها چیست؟
اینکه فدراسیون بیاید قانون من درآوردی از خودش بگذارد و سقف بگذارد قبلا هم انجام داده بودند و جواب هم نداده، در فوتبالی که اقتصاد دولتی دارد به نظر من جواب نمی‌دهد. ضمن اینکه هزار و یک راه وجود دارد که این قانون را دور بزنند. اصلا نمی‌دانم دوستان چرا اصرار دارند از یک سوراخ دوبار گزیده شوند! یک‌بار سقف قرارداد گذاشتند، جواب نداد الان آمدند سقف قرارداد برای باشگاه گذشتند، این هم جواب نمی‌دهد. کلیات این کارها فقط و فقط به فوتبال ما ضربه می‌زند. در فوتبال ضعف جای دیگر است اینها می‌خواهند جور دیگری جبران کنند. در حالی که همان نقطه ضعف را باید جبران کرد نه جای دیگر را. اینکه بخواهید با یکسری قوانین من درآوردی این ضعف را جبران کنید، اتفاق خوبی نیست.
قرارداد ریالی با خارجی‌ها همسو با همان قوانین به قول شما من درآوردی است؟
فدراسیون که نمی‌تواند روی باشگاه نظارت داشته باشد. طبیعتا فیرپلی مالی هست که باید رعایت شود. حالا با این قوانینی که اینها گذاشتند به نظر من نمی‌شود. اینها نباید خودشان برای خودشان قانون بگذارند که هر بندش را می‌شود هزار تا انتقاد کرد و هیچ کس هم گردن نمی‌گیرد. الان باشگاه‌های ما هزار تا مشکل دارند و از طرفی بازیکنان ما بندگان خدا قراردادی که می‌بندند شاید باشگاهی که عضو هستند به تعهدهای مالی خود عمل نکند . باید یک تضمینی ایجاد شود که هم بازیکن به تعهداتش عمل کند و هم باشگاه در قبال بازیکن ولی چنین اتفاقی در اقتصاد فوتبال ما نمی‌افتد. این اقتصاد بیمار فوتبال بیماری‌اش از جای دیگر است و شما نمی‌توانید بیاورید در فوتبال و آن را ترمیمش کنید. در مجموع این قوانین باعث می‌شود فوتبال ما ضعیف‌تر از قبل شود.
شما اگر مربی استقلال بودید چند درصد بازیکنان تیم را تغییر می‌دادید؟
مربی استقلال نیستم و وقتی مربی این تیم نیستم در این باره فکر نکردم. اما بیس استقلال بیس خوبی است و بازیکنان خوبی دارد ولی یکسری نقاط به سلیقه مربی باید ترمیم شود.
درباره لیگ برتر بپرسیم. از نظر شما لیگ ۲۲ پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشت؟
لیگ نه، تنها نکته مثبتش حضور یکی، دو مربی خوب خارجی به ایران بود وگرنه در بین مربیان داخلی غیر از آقای گل‌محمدی بقیه دوستان همان روند را ادامه می‌دهند. الان همه دقت کنید هیچ اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد و یک دایره بسته وجود دارد. مثلا یک مربی از تیم A رفته به تیم B و مربی تیم B رفته به تیم C! همین‌طور چرخیدند. به عنوان مثال تیم پارسال شده دهم، امسال می‌شود نهم و هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتد. تنها فاکتور مثبت به نظرم حضور پاکو‌خمس و مورایس بود که شاید باعث شود مربیان ایرانی یک تکانی به خودشان دهند.
درباره چرخه چند مربی در لیگ برتر صحبت کردید. مدتی قبل محمد مایلی‌کهن هم با انتقاد از این اتفاق گفت بعضی از مربیان لیگ با هماهنگی مربی تیم ملی انتخاب می‌شوند.
متاسفانه بوده و الان هم هست .
خب همین هم باعث می‌شود یکی مثل شما با سابقه سال‌ها بازی در استقلال و تیم ملی که حاضر نیستید با شخص یا اشخاصی لابی کنید بیرون گود باشید.
فوتبال ایران همین است. خیلی از افرادی که شایسته هستند در منزل نشسته‌اند. اما یکسری آدم‌ها که روابط دارند هر سال تیم دارند و این اتفاق خوبی نیست. اما هست و چندین سال هم می‌شود که این‌طور است. بروید ببینید یکسری مربیانی که فنی خوب و شایسته مربیگری هستند الان سال‌هاست تیم ندارند، اما یک‌سری‌ها که هر سال تیم دارند. هیچ اتفاقی هم رقم نمی‌زنند . نمی‌دانم چه بگویم فقط متاسفانه این شرایط هست.
سوال آخر، درباره تیم ملی و حضور در تورنمنتی با حضور تیم‌های ضعیفی مثل افغانستان و قرقیزستان چه نظری دارید؟
چندین سال است که با کدام تیم بهتر بازی کردیم؟ به آقای قلعه‌نویی انتقاد هم داشتم، اما تشخیص داده برای شناخت بیشتر از کادرش و بازیکنانش همه بازیکنان را با خودش به آنجا ببرد که باید احترام بگذاریم . اینکه می‌گویید تیم‌های ضعیف مثلا به آقای قلعه‌نویی گفتند بیا برزیل بازی کن اما ایشان گفته نه، من می‌خواهم با افغانستان بازی کنم؟ چندین سال است که به دلیل مسائلی که در سیاست خارجی وجود دارد تیمی با ایران بازی نمی‌کند و این را باید قبول کنیم وگرنه قلعه‌نویی بدش می‌آید تیمش با تیم‌های بزرگ دنیا بازی کند؟ ما نمی‌توانیم. نه پولش را داریم و نه آنها بازی می‌کنند . در فوتبال دنیا برای سه سال بعد هم تیم‌ها می‌دانند با چه تیمی بازی دارند. در ایران ته تهش بتوانیم با روسیه بازی کنیم که همه دنیا تحریمش کرده و هیچ تیمی با آنها بازی نمی‌کند. تازه آن تیم هم اگر تحریم نبود و شرایطش به این شکل نبود، شک نکنید با ایران بازی نمی‌کرد. وقتی نمی‌توانند بازی تدارکاتی ترتیب دهند مربی بنده خدا چه کاری انجام بدهد؟ حالا شاید کی‌روش با روابط خودش چند تا بازی دوستانه گذاشت. اما کشورهای صاحب سبک دنیا با ما بازی نمی‌کنند. چرا خودمان را گول بزنیم؟ همین هم باعث می‌شود تیم ملی لطمه بخورد. می‌بینیم خیلی‌ها انتقاد می‌کنند که چرا تیم ملی رفته در آنجا بازی کند. خب کجا بازی کنند؟ گفتند با آلمان بازی کن مربی گفته نه؟ شاید فدراسیون هم در این موضوع گناه زیادی ندارد؛ این برمی‌گردد به سیاست خارجی ما . به دلیل اینکه روابط سیاسی خارجی ما با یکسری کشورها تنش دارد، کشورها با ما بازی نمی‌کنند. این حساب دو دوتا چهارتاست. نمی‌دانم چرا هیچ کس نمی‌خواهد قبول کند و بگوید. واقعیت این است مگر ایران قهرمان جهان بوده که آنها سیاست را نادیده بگیرند و با ایران بازی کنند؟
