سارا حاتمی با اشاره به تلاش‌هایش برای رسیدن به موفقیت در «کت چرمی» گفت: من عادت کردم که ثریا را زندگی کنم… برای ایفای این نقش انرژی و توان زیادی صرف کردم و موفقیتم برای این فیلم، برایم هیجان‌انگیز و غافلگیر کننده بود.
سینمای ایران درهر مقطعی نیازمند خون تاره و جوان به خصوص در بحث بازیگری است. بعد از ظهور نسل جوان و جدید بازیگران در اواسط دهه هفتاد و ورود چهره‌هایی نظیر باران کوثری، گلشیفته فراهانی، ترانه علیدوستی و… این انتطار می‌رفت که با توجه به وارد شدن این نسل به میانسالی باید بازیگران جدید جوانی وارد چرخه سینما شوند. یکی از این بازیگران جوان و مستعد «سارا حاتمی» هجده ساله است که هنرجویی و بازی در تئاتر را در سنین پایین‌تر شروع کرد و به موفقیت‌هایی هم دست یافت. او پس از بازی در تئاتر و فیلم‌های کوتاه، با بازی در سریال پرمخاطب «زخم کاری» در شبکه نمایش خانگی چهره شد و پس از طی دوره‌های آموزش بازیگری با «کت چرمی» توانست توانایی‌هایش را به عنوان یک بازیگر خوش آتیه به رخ بکشد و بتواند گزینه مناسبی برای ایفای نقش دختران جوان باشد. ثریای فیلم «کت چرمی» با درک درست حاتمی از مختصات دختری که بر اثر شرایط اجتماعی به بیراهه رفته و درگیر اعتیاد و بسیار آسیب‌پذیر شده است، ملموس و قابل‌باور در معرض دید مخاطب قرار می‌گیرد و مخاطب می‌تواند او را بشناسد و با او حس سمپاتی پیدا کند.
«سارا حاتمی» به‌خاطر ایفای نقش ثریا در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر برنده سیمرغ نقش مکمل زن شد. با او درباره ویژگی شخیت ثریا و تجربه هم‌بازی شدن با جواد عزتی گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.
در سریال «زخم کاری» نقشی بسیار متفاوت از «کت چرمی» بازی کردید که آن نقش باعث دیده شدن شما شد….
– مائده به لحاظ خاستگاه اجتماعی، نوع رفتار و از نظر ظاهری و فیزیکی از ثریا فاصله داشت. در «زخم کاری» مائده دختر جوانی است که در ظاهر خیلی خوشبخت و سعادتمند به نظر می‌رسد و کسانی که او را می‌شناسند نیز تصور می‌کنند محبوب والدین و پدربزرگ پولدارش است اما درون زندگی واقعی او، خلاف این تصورات را نشان می‌دهد و زندگی پرچالشی دارد.
در روزگار فعلی دخترانی از جنس ثریا چقدر در جامعه مابه ازا دارند و ساخته شدن و دیدن فیلم‌هایی از جنس «کت چرمی» چقدر برای آنها جنبه آگاهی‌بخشی دارد؟
– برای جوان‌ها و البته همه آدم‌های جامعه نیاز است که بدانند چنین محیط‌هایی وجود دارد و دختران جوان و بدسپرستی با چه چالش‌ها و مشکلاتی درگیر هستند و با بسیاری دیگر از اتفاقات غیرمنتظره و دشوار که در این محیط‌ها برای جوان‌ها رخ می‌دهد. آشنا شوند. از طرفی این را باید باور کرد که در جامعه ما رفتار برخی از آدم‌ها در لایه ظاهری است و در باطن، با چیز دیگری مواجه هستیم چرا که آن آدم، قضایا و داستان‌های زیادی در درون خود دارد… سینما می‌تواند روایتی را به تصویر بکشد که دردیدگاه مخاطب نسبت به زندگی پیرامونی اثرگذار باشد. این وجوهات تاثیرگذار اجتماعی در «کت چرمی» می‌تواند به عنوان یک سند اجتماعی، نکات ارزشمندی را به مخاطب انتقال دهد.
شخصیت ثریا از شما تا چه حد فاصله داشت؟
– طبیعتا خیلی زیاد. یک از مسائلی که ثریا با آن درگیر است بحث اعتیاد اوست. او نوجوانی است که تازه مصرف مواد مخدر را شروع کرده است. نکته مهم، مدل نوع رفتار شخصیت‌ها در این فیلم به طور مثال در بحث سیگار کشیدن و غدا خوردن است. ممکن است در فیلمی دیگر، نیازی به پرداختن به این جزئیات در نقش وجود نداشته باشد، اما موقعی که من به عنوان بازیگر سراغ نقشم می‌روم، نیاز دارم که برای شخصیت‌سازی به این جزئیات به ظاهر ساده رفتاری توجه کنم و فکر کنم که مثلا ثریا چگونه غذا می‌خورد، چه زمانی می‌خوابد، نوع رفتارش با سایرین چگونه است، روزش را چگونه می‌گذراند، در تنهایی چه کنش و رفتاری دارد و… برای من شناخت این ویژگی‌ها در نقش برای ساختن شخصیت بسیار مهم و کلیدی است. به آن توجه دارم و باید بتوانم از تجربیات زیسته‌ام در ایفای نقش استفاده کنم.
در این بین نقش بازیگران روبه‌رو خیلی مهم و حساس است… هم‌بازی بودن با بازیگران باتجربه چقدر به نفع شما بود؟
– بله، نقش مقابل من در «کت چرمی»، جواد عزتی است و او در این زمینه به من کمک‌های زیادی انجام داد و صحبت‌های او، برای من دستاوردهای مثبتی در شیوه بازی به همراه داشت. می‌توانم بگویم هر موقع که سکانسی داشتم که ایشان بازیگر روبه‌رویم بود با سعه صدر به من کمک می‌کرد که بازی من درست و منطقی باشد و حس مناسب را به دست بیاورم. جواد عزتی بازیگر متعهدی است که فقط به فکر خودش نیست و هوای بازیگران جوان را دارد و از هیچ کمکی دریغ نمی‌کند… او تا موقعی که کار درست نمی‌شد، رضایت نمی‌داد تا سکانس بعدی فیلمبرداری شود و آنقدر برداشت‌ها ادامه پیدا می‌کرد تا به شکل درست بازی برسیم.
در حین تمرینات و شروع بازی نکته و یا ویژگی خاصی هم به شخصیت ثریا اضافه کردید و اگر این کاررا انجام دادید کارگردان چقدر از آن استقبال و از آن استفاده کرد؟
– روال کار در فیلمبرداری مشارکت حداکثری بازیگران در کامل شدن نقش‌های‌شان بود و برای رسیدن به حس مورد نظر، همه کمک می‌کردند… از زمان شروع دورخوانی من پیشنهاداتی دادم و به‌تدریج در کنار سایر پیشنهادات شخصیت ثریا سر و شکل کاملی به خودش گرفت. در واقع من عادت کردم که ثریا را زندگی کنم و برای ایفای این نقش انرژی و توان زیادی صرف کردم. این خیلی برایم هیجان‌انگیز و غافلگیر کننده بود که در اولین تجربه سینمایی بتوانم جایزه بازیگری را از جشنواره فیلم فجر را دریافت کنم.
بعد از این درخشش، این انتظار را دارید که در سینما حضورهای موثرتر و بیشتری را تجربه کنید؟
– خیلی خوشبین هستم که برایم اتفاقات خوبی رخ بدهد و البته نمی‌شود برای تحقق چنین وضعیتی برنامه‌ریزی از قبل داشت. نه تنها من بلکه هر بازیگری دوست دارد در کارهای شاخص از کارگردان شناخته شده در قالب نقش‌های خوب و کامل بازی کند و من تلاشم را انجام می‌دهم تا در این فرآیند انتخاب‌های بهتر و قدم‌های روبه جلویی داشته باشم.
