۲ حسرت بزرگ دختر تاریخ ساز تنیس

صفی در پاسخ به این پرسش که چه نتیجه‌ای در بازی‌های آسیایی کسب کند برای خودش راضی کننده خواهد بود؟ تاکید کرد: تنیس ورزش سختی است و اگر با ورزش‌های دیگر مقایسه کنیم، تجربه اول تنیس است و امیدوارم بهترین نمایش را داشته باشم.

دختر تاریخ ساز تنیس در مورد اینکه آیا فکر می‌کند در رده بزرگسالان هم بتواند همانند جوانان موفقیت‌های زیادی را به دست آورد؟ تاکید کرد: صد در صد همینطور است. این راهی که ما رفته‌ایم، شناخته شده است. درست است که سطح بازی‌ها فرق دارد محدودیت سنی وجود ندارد و زمان بیشتری برای پیشرفت نیاز است اما با برنامه‌ریزی و تمرین مداوم و دقیق، حمایت و حضور در مسابقات خارجی این اتفاق امکانپذیر است.

وی در مورد برنامه‌هایش بعد از بازی‌های آسیایی گفت: مسابقات تیمی تنیس زنان را در پیش دارم و پس از آن به مدت چند ماه به ترکیه می‌روم و در مسابقات تور جهانی بزرگسالان شرکت خواهم کرد.

صفی با اشاره به اینکه با رافائل نادال که در گرنداسلم استرالیا او را دیدم در ارتباط هستم، عنوان کرد: با او و دیگر مربیان در ارتباط هستم و برای من آرزوی موفقیت دارند و امیدوارند که هرچه زودتر در گرنداسلم‌ها دوباره آنها را ببینم.

ملی پوش تنیس ایران در بازی‌های آسیایی در مورد اینکه آیا تصمیم دارد برای پیشرفت تنیس خود به آمریکا برود تاکید کرد: هر کسی به آمریکا می‌رود می‌خواهد از امکانات استفاده کند. بازیکنان اروپایی نیازی ندارند به آمریکا بروند چون اروپا مهد تنیس است و من هم یک مربی اروپایی در اختیار دارم و امیدوارم شرایط فراهم شود وکنارم بماند. تجربیاتش را در اختیار من و بازیکنان دیگر قرار دهد.

دختر تاریخ‌ساز تنیس ایران در پاسخ به این پرسش که بزرگترین حسرت او در رده جوانان چه چیز بوده است گفت: قرار بود شرایطی فراهم کنند که من دیپلم بگیرم اما این اتفاق رخ نداد و من مجبور شدم مانند یک دانش آموز عادی در شهریور امتحانات را بدهم تا بتوانم دیپلم بگیرم و دقیقا  این امتحانات با برگزاری مسابقات گرنداسلم آمریکا مصادف شد و این رویداد بزرگ را که می‌توانستم در آن باز هم برای ایران تاریخ‌سازی کنم از دست دادم. همچنین مسابقات ویمبلدون را هم به دلیل صادر نشدن ویزا از دست دادم. این در حالی بود که در جدول اصلی حضور داشتم و می‌توانست تجربه خیلی خوبی برای من باشد.