ماجرای عجیب بر سر راه اعزام تنها داور زن خوزستانی به کبدی هانگژو

خدیجه باجی به عنوان یکی از دو داور زن ایرانی قرار است از دوم تا هجدهم مهرماه در بازی های آسیایی هانگژو در رشته کبدی به قضاوت بپردازد. فدراسیون نیز طی نامه رسمی این موضوع را به اداره کل آموزش و پرورش خوزستان جهت انجام مراحل مرخصی وی اعلام کرده است، اما باجی از انجام نشدن این پروسه در حالی که باید ۲۸ شهریورماه در تهران باشد، به شدت گله مند است. او می گوید باید برای قضاوت در این رویداد مهم از تمرکز خوبی برخوردار باشم ولی متاسفانه با این شرایط و این که هنوز رییس هیات کبدی خوزستان سراعی از من نگرفته، فقط انرژی منفی به من تزریق شده است.

باجی در گفت و گو یی، اظهارکرد: فدراسیون به من اعلام کرده است باید پنج روز قبل از اعزام به هانگژو یعنی ۲۸ شهریورماه در تهران باشم اما من همچنان درگیر پروسه گرفتن مرخصی از آموزش پرورش هستم. نامه نگاری های لازم صورت گرفت و آموزش و پرورش استان عنوان کرد که نامه مرخصی را به آموزش و پروش سوسنگرد محل خدمت من می فرستد اما هنوز کاری نشده است و همچنان پیگیر هستم.

وی ادامه داد: نمی دانم چرا اصلا با من همکاری نمی شود، مگر قرار است من در رقابت های استانی، دوستانه یا کشوری قضاوت کنم. من باید در بازی های آسیایی هانگژو که یک رویداد مهم ورزشی محسوب می شود حضور پیدا کنم و باید اهمیت این موضوع درک شود.

این داور زن خاطر نشان کرد: اکنون شخصا پیگیر حل شدن این مشکل هستم و نمی دانم مگر کارها اتوماسیونی نیست، پس چرا تاکنون این مهم انجام نشده است.

وی همچنین با گله مندی از رییس هیات کبدی خوزستان، گفت: جالب است که آقای آل کثیر اصلا سراغی از من نگرفته است و فقط دنبال حضور در مجمع انتخاب رییس هیات کبدی استان است. گویا اصلا برای او اهمیت ندارد که من به عنوان داور خوزستانی قرار است در بازی های آسیایی حضور پیدا کنم. باتوجه به این که او متولی کبدی در خوزستان است، اولین کسی که از اعزام من مطلع شده او است اما نمی دانم چرا حتی با من تماس نگرفته که مشکل شما برای اعزام چیست.

باجی با بیان این که از مسئولان آموزش و پروش خوزستان و رییس هیات کبدی خوزستان بابت این بی‌توجهی گله مند هستم، عنوان کرد: شاید کسی باور نکند من دو روز است به دنبال تهیه بلیت پرواز برای رفتن به تهران طبق تاریخ اعلام شده هستم اما بلیت هم نیست. حتی اداره کل ورزش و جوانان هم پیگیر وضعیت من نیست. به هر حال نمی دانم علت چیست و سردرگم شده ام و اصلا مگر حضور من در این رویداد برای آن ها مهم نیست که اینگونه با من رفتار می‌کنند.

وی بیان کرد: حتی وقتی برای پیگیری روند اخذ مرخصی ام به آموزش و پروش رفتم به آن ها گفتم زمانی باقی نمانده است و کارها باید سریع تر انجام شود و با این شرایط شما فقط انرژی منفی به من تزریق می کنید، در حالی که یک داور برای قضاوت باید در شرایط بسیار خوب روحی روانی باشد تا به صورتی قضاوت کند که حقی از کسی ضایع نشود.