امیر دژاکام از ضرورت ثبت نسلکشی غزه با زبان جهانی هنر گفت:
دیدن تصاویر کودکان و زنان آواره غزه که بهدنبال پناهگاه امنی هستند و مدام از این طرف به آن طرف میروند، دل هر انسانی را به درد میآورد و همچنین تماشای تصاویر کشتار مردم بیگناه توسط رژیمصهیونیستی برای هر کسی آزاردهندهترین چیزی است که نمیتوان فراموش کرد.
قوانینی که زورمندان نادیده میگیرند
امیر دژاکام در گفتوگو با جامجم درباره تاثیر هنر و هنرمند در به تصویر کشیدن مقاومت مردم آسیبدیده غزه بیان میکند: قبل از اینکه بخواهم به این سؤال پاسخ بدهم باید بگویم من بهعنوان یک معلم ساده در جهان سوم که مثل بقیه آدمها دچار روزمرگی هستم و فعالیتهای روتین خودم را دارم و گاهی تئاتر هم روی صحنه میبرم یا در فیلم و سریالی بازی میکنم، انگار به یک دریافت و یک فهم میرسم و آن دریافت این است که گویی قتلعام مردم جلوی چشم جهانیان هیچ اشکالی ندارد!
وی ادامه میدهد: انگار که قانون در سطح جهان برای زورمندان نیست و آنها میتوانند قوانین را نادیده و ناانگاشته بگیرند که متاسفانه این تبدیل به یک واقعیت شده است و ما داریم آن را در وقایع اخیر غزه میبینیم.
وی میافزاید: در محیط اطراف ما قطعا مشکلاتی وجود دارد. البته این اتفاق منحصر به جامعه و محیط اطراف ما نمیشود، بلکه در همه جای جهان اشکالاتی وجود دارد اما اینکه یک ذبح و یک قتلعام و اینکه یک شهر را با تمام مردمانش که شامل کودکان و زنان هم هست، با خاک یکسان کنند میتوانم بگویم من تقریبا بعد از ناکازاکی و هیروشیما نه چنین چیزی دیده و نه شنیده بودم و فکر میکنم هیچکس در هیچ کجای جهان هم ندیده و نشنیده است. یعنی اتفاق امروز غزه یک قتلعام نادر است که شاید جهان کمتر چنین ماجرایی را به خود دیده باشد. میخواهم بگویم نمیتوانیم واژهای را در اینباره به کار ببریم که گویای این فجایع باشد.
عمق فاجعه غزه زیاد است
دژاکام میگوید: حرفم این است که برای چنین اتفاق و رنجی که این آدمها متحمل شدهاند، واژهای برای بیانش نداریم. مثلا وقتی یک پدر جسد فرزندش را اینگونه در آغوش میگیرد، بشر چه واژگانی برای این تصاویر دارد؟ میدانید چرا چنین واژگانی نیست. چون عمق فاجعه بسیار زیاد است و در ادراک ما و واژههایمان نمیگنجد.
این بازیگر با ذکر مثالی در این باره توضیح میدهد: مثلا وقتی شما چیزی را اختراع میکنید، برایش اسم میگذارید، چون قبل از این اتفاق وجود نداشته است. ما واژه و کلمهای برای اتفاقی که برای این بچهها در غزه میافتد، نداریم. حتی برای آنهایی هم که چنین قتلی را مرتکب میشوند هم واژه و کلمهای نداریم که در موردشان استفاده کنیم. یعنی حتی در منفی بودن این اتفاق و این رژیمصهیونیستی هم واژهای نداریم که به کار ببریم. ما در طول تاریخ قاتلان قسیالقلب بسیاری داشتیم که سر بریدند، چشمها را درآوردند یا آدمها را مثله کردند یا هر اقدام منفی و جنایتکارانهای را انجام دادهاند اما برای اقداماتی که رژیمصهیونیستی در غزه در این مدت انجام داده است، واژهای پیدا نمیکنیم. نه برای عزاداری و نه برای این قساوت قلب واژهای پیدا نمیکنم.
ساخت فیلمی در ابعاد جهانی
این مدرس دانشگاه درباره تاثیر هنر و هنرمند میگوید: هنرمندان باید آثار هنری مرتبط با این موضوع خلق کنند. البته نه اینکه سفارشی یا مدل گزارش کار برای یک رئیس باشد. با این کارها نمیتوان اتفاق مهمی را رقم زد. باید یک نویسنده حرفهای بیاید و در این باره بنویسد و یک کارگردان و فیلمساز بزرگی هم آن را بسازد و بازیگران بزرگ و بنامی هم آن را بازی کنند. من همینجا اعلام میکنم لطفا از این کارهای آمفیتئاتری ادارهای، انجام ندهید. برای این فاجعه عظیم باید کارهای بزرگی کرد و نگاه جدی و حرفهای داشت. من فکر میکنم اگر باید در این زمینه کاری کرد، باید در سطح جهانی باشد. شما اگر دقت کرده باشید، میبینید که پنتاگون چقدر فیلم میسازد. نمیگویم هالیوود، میگویم پنتاگون. چون این کارها را پنتاگون میسازد. وزارت دفاع ما هم باید دقیقا همین کار را انجام بدهد. چنین کارهایی را باید وزارت دفاع بسازد که در سطح حرفهای و جهانی باشد. من پیشنهاد میکنم این اتفاق را حتما پیگیری کنند، چون باید در ابعاد جهانی فیلم ساخته شود. یعنی وقتی کلمه وواژه نداریم، تصویر وهنر که میتوانیم داشته باشیم، بنابراین باید چنین تصاویری را خلق کنیم.
کارنامه مثبت تلویزیون در پوشش غزه
دژاکام در بخش دیگری از این گفتوگو درباره پوشش رسانهای صداوسیما در این مدت پیرامون مردم غزه، بیان میکند: صداوسیما که تلاش خودش را کرده و مدام اخبار غزه را پوشش میدهد و تحلیلهای بسیاری در این باره دارد. با این حال فکر میکنم اگر به صورت مستند گامهای رو به جلویی داشته باشند، خیلی بهتر است. اینکه حجم این کارها زیاد است و این موضوع در اولویت قرا گرفته، کار بسیار باارزشی است.
وی در پاسخ به این سؤال که خودش هم در این زمینه فعالیتی انجام داده یا اقداماتی صورت داده است میگوید: متنهایی در این باره نوشتهام که به چاپ رسیده است. یعنی بدون اینکه کسی به من گفته باشد یا سفارشی شده باشد، خودم این کار را انجام دادم، چون همواره واکنش خیلی صریحی نسبت به اتفاقات اطرافم دارم.